The Dhampir's Daughter

Chapter 26

"Yakap ba ang gusto mo?" --ako

"Oo. ^_^"

"Di mo sinabi pinapatay mo pa sakin ang AC."

Binuksan ko ulit ang AC saka nilagay ulit kay Nikka ang kumot niya. Pagkatapos, humiga na lang ako ulit.

"Yakap ko?" --Erick

"May sinabi ba akong bibigyan kita?"

Nagpout siya ulit. WAAAAAH!! Hindi ko talaga matiis!! He's an expert!!

"Oo na. Ito na." sabi ko sabay yakap na lang sa kanya. Ang bango ng scent niya. >3<

Teka. Ano ba tong iniisip ko?!

Baaad.

Niyakap din niya ako. Hindi ako mapakali. :O

"Sarap ba ng yakap ko?" --Erick

Waaaah!! Kinikilig na talaga ako!

"Hindi."

"You're not a good liar."

Sa pagkasabi niya, sa tingin ko nag-smirk siya.

"Yeah whatever."

*BOOGSH!!*

May bigla kaming narinig. Napatayo kami ng di oras. Pero si Nikka, tulog pa din.

"Ano yun?" --ako

"Wag ka maingay." bulong niya. Saka siya nag-iikot at hinanap kung saan man galing ang ingay.

Pumunta ako sa may kama ko at kinuha si Nikka. Karga ko siya.

"Pusa lang siguro sa labas." --Erick

"Tingnan kaya natin?"

"Hindi tayo pwede lumabas. Baka may---"

Naputol ang sasabihin ni Erick sa narinig namin..

"AWOOOOOOOOOOOOOO!!"

Ano to? May lobo dito?!?!

Nagising si Nikka. Yung mukha niya sobrang takot na takot.

"K-k-kuya E-e-rick. M-may lobo." sabi ng nanginginig na si Nikka.

"Oo. Wag ka maingay." bulong ni Erick

"Anong gagawin natin?" --ako

"Nag-text ako kay Micah. Papunta na sila." --Erick

Nakakarinig kami ng sunod-sunod na ingay sa labas. Si Nikka napakapit sakin.

"Mukhang may kasama pa yung lobo.." --ako

"Hindi sila lumalabas ng mag-isa." --Erick

"Takot ako." --Nikka

Si Nikka. Ang batang dhampir na may kakayahang magpasaya ng iba ay natatakot.

Wait.

THAT'S IT!!

Papasayahin niya ang mg a lobo tapos madidistract sila tapos makakatakas kami!

Oh diba? Hahaha.

"May naisip ako." --ako

"Ano?" --Erick

Sinabi ko sa kanila. Pero habang nagku-kwento ako, dumating na sina Lauren, Micah and Sarah.

"Kunin niyo na ang mga gamit natin. Pati ang mga pagkain baunin na din." --Micah

Nag-impake na kaming lahat. Binibilisan namin ang pagkilos.

Nung natapos kami, lumabas na kami ng dorm. Tahimik lang kami para walang makaalam. 12 midnight na nung huling tingin ko sa relos eh.

Hindi kami agad-agad nakalabas ng university. Sa tingin kasi namin dalawa ang lobong nandidito kaya nag-iingat kami.

Inabot siguro kami ng.. 45 minutes? Ewan. Basta sa likod ng school kami dumaan. May kotse na naghihintay samin dun. Sabi nina Micah yun daw ang 'escape vehicle' namin. Parang mga criminal lang. Hahaha.

Si Micah ang nag-drive. Nasa harap sila ni Erick. Kami naman ni Lauren nandito sa likod kasama ang mga bata.

Ang bilis mag-drive. Halos himatayin na ako sa sobrang bilis. Pero sa kanila, parang sanay na sila kaya kumalma na lang ako.

"Saan na tayo magse-stay nito?" --ako

"Sa bahay dito ng tatay mo." --Lauren

Aa.

"Papasok pa ba tayo bukas?" --Erick

"Malamang naghihintay pa din sila dun." --Micah

"So you mean sa bahay lang tayo niyan?" --ako

"Oo." --Lauren

Si Nikka, nakatulog dito sa mga braso ko. Si Sarah, parang batang prinsesa lang na nasa loob ng kotse. Tahimik at nakikinig.

"May dala akong hair dye. Pwede nating i-dye ang buhok ni Jean para hindi siya makilala. Yung buhok kasi niya madaling mapansin." --Lauren

Yung buhok ko kasi light brown na parang blonde. Kaya nakikilala ako ng mabuti ng ibang nilalang.

"Igugupit ko na lang din ang buhok ko." --Erick

"Marunong ka manggupit?" --Micah

"Oo naman." --Erick

"Sige pati ako gupitan mo na din." --Micah

"Hindi na yan hahaba ulit." --Lauren

Hindi na? Bakit?

"Bakit naman?" --ako

Narinig kong nagbuntong hininga si Lauren. Si Sarah naman napatungo.

"Kasi ang katawan namin, parang frozen na. Hindi na mababago, hindi na lalaki." --Lauren

Oh? E pano kami?

"Yung sa inyo, may dugo kayo and mga genes. Gumagana pa ang mga organs niyo. So lalaki pa kayo hanggang mag-17 na kayo. Pero ang buhok and kuko niyo, hahaba pa." --Lauren

Ganun?

Kaya pala si Dad, nung unang kita ko sa kanya akala ko parang pinsan ko lang or kuya or something like that.

Kahit sino namang tao yun ang maiisip pag unang kita nila kay Dad eh.

Pero ang nanay ko, mga 30+ pa lang. Tapos 'frozen' na. So bata pa siya.

"Nandito na tayo." --Micah

We stopped when we reached this house. (Hala englishera nanaman ako. Pansin niyo simula nung mahiwalay ako kay Mom nagta-Tagalog na ako? E kasi si Mom eh. English speaking din. Tuwing naaalala ko siya, napapa-English ako.)

Yung bahay malaki. White. Tapos abot pa ata ng mga.. 3rd floor? Hindi ko na alam.

Bahay ba namin ito?!?!

Oo nga pala.

Mayaman pala sina Dad.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Here. Buti nakaabot pa ako. ^__^

Eh kasi eh. Naging busy bigla. :))

Vote, comment and like!

Thankyow very much! :D