#ភាគទី29
ដោយសារតែទ្រង់ទុកថេយ៍ចោលមួយយប់ទ្រង់ក៏ប្រញវា់រៀបចំខ្លួនទៅរកថេយ៍ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីនិយាយគ្នាចាំមួយយ៉ាងលីរួច
"យើងទៅសិនហើយ"ទ្រង់ក៏មានបន្ទូលលានាងចាកចេញទៅតែនាងក៏ទាមទារចង់ជូនទ្រង់ត្រឡប់ទៅវិញ
"អោយខ្ញុំម្ចាស់កំដរទ្រង់ទៅចុះ"ជុងហ្គុកទ្រង់មិនបានប្រកែកក៏បណ្តើរនាងចេញពីដំណាក់ក្នុងព្រះទ័យព្រះអង្គគិតថានឹងទៅដំណាក់របស់ទ្រង់សិន
តែគ្រាន់ចេញមកដល់ទីធ្លាក្រៅដំណាក់ក៏ឃើញថេយ៍ដើរមកជាមួយមេការតែម្តងមិនចាំបាច់ពិបាក
ព្រះអង្គឃើញចឹងក៏យាងចូលមករករាងតូចចាប់ដៃថេយ៍ញញឹមរីមុខរីកមាត់ទ្រង់ប្រហែលជាគិតថាថេយ៍មករកទ្រង់ហើយមើលទៅ
"អូនមករកបងមែនទេ"ព្រះអង្គ
"អត់ទេព្រះពរអូនមកដើរលេងមើលទេសភាពពេលព្រឹកប៉ុណ្ណោះ"ថេយ៍មាត់ក្បត់ចិត្តដោយសារតែខឹងតាំងពីព្រឹកជួបមុខក៏នៅតែខឹងដែរ
"បងស្មានខុសហើយចឹងហ៎ខំគិតថាអូនមករកបង"ទ្រង់ឮហើយទៅជាមិនសូវសប្បាយចិត្តរឿងគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានយ៉ាងលីមើលឃើញហើយគិតយ៉ាងល្អិតល្អន់
"សួរស្តីស្នំថេយ៉ុងសុំទោសដែរឃាត់ព្រះអង្គគង់នៅដំណាក់នេះមួយយប់ដោយសារកាលពីយប់ទ្រង់ផ្ទំលក់ស្រួលពេកខ្ញុំមិនហ៑ានដាស"នាងនិយាយមូលហេតុប្រាប់ថេយ៍គ្រប់យ៉ាងលើកលែងរឿងមួយនោះឯរាងតូចក៏ស្តាប់ទាំងញញឹមផងដែរគេមិនបានប្រកាន់អ្វីទេ
"មិនអីទេយ៉ាងណាអ្នកម្នាងក៏ជាជាយារបស់ព្រះអង្គទ្រង់គង់នៅទីនេះក៏ជាការល្អរបស់អ្នកម្នាងដែរ"ថេយ៍មើលទៅរីករាយក្នុងការរាប់អាននាងជាមិត្តណាស់អផយតែនាងហារមាត់ថាចង់រាប់អានគេច្បាស់ជារាប់ព្រោះមើលទៅនាងមិនមានពិសពុលដូចអ្នកផ្សេងឡើយ
"ល្អណាស់ដែរថេយ៉ុងមិនប្រកាន់ខ្ញុំអាចហៅថាបែបនេះបានទេ"នាងសួរទងក្រែងចិត្ត
"មិនអីទេយ៉ាងណាក៏ធ្វើអោយយើងសិ្នតស្នាលគ្នាដែរចឹងខ្ញុំហៅអ្នកម្នាងថាយ៉ាងលីវិញទៅក៏ស្មើរគ្នាហើយ"ថេយ៍ចាប់ដៃនាងមកកាន់ទាំងសប្បាយចិត្តអ្នកស្រីមេការក៏ញញឹមតាមដែរ
YOU ARE READING
តំណែងស្នំឯក
General Fictionត្រឹមជាក្មេងប្រុសម្នាក់ដែរចង់បានការរស់នៅសាមញ្ញមួយជាមួយមនុស្សដែរខ្លួនស្រឡាញ់រងចាំគេមកបំពេញសន្យាតែគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរនៅពេលគេមានតួនាទីត្រូវចូលរាជវាំងធ្វើជាស្នំរបស់ព្រះរាជានៅដំណាក់ខាងក្រោយដែរពោលពេញទៅដោយល្បិចកល់តើមនុស្សប្រុសដូចជាគេអាចធ្វើអ្វីបាន...
