NO STRINGS ATTACHED

Part 50

I change into a white flowy dress , black flats and tied my hair into a messy bun. I arrived here in Manila bandang 8 kagabi. Gusto ko mang hanapin si Adam pero alam kong makakasama ito sa baby namin. It's already 9 am at alam kong nasa opisina na ito. Siguro naman hindi nagtataka si Adam na umabsent ako. Alam niyag sinundan ko siya sa Cebu kahapon diba? 

I get into my car and drove. Bago ako pumunta sa opisina ay pumunta muna ay bumili muna ako ng cake. The dedication that I wrote is " I can't wait to see you Daddy!" I felt an overflowing excitement and hapiness. Paniguradong mawawala ang pagtatampo ni Adam pag nalaman niyang magiging Daddy na siya. 

Humugot ako ng malalim na hininga bago pihitin ang pinto ng opisina ni Adam. Yes I'm happy and excited , pero natatakot pa rin ako sa magiging reaksyon niya. 

I opened the door. I saw him on his desk looking ruggedly handsome. He grew some stables na nagpadagdag sa kanyang kagwapohan. I wonder bakit di siya nag ahit . He doesn't like his facial hair grow .  I cleared my throat to get his attention. Nag angat ito ng tingin. Bakas sa mukha nito ang pagkabigla. 

I slowly walked to his direction. Put the cake on the table and hugged him as if there's no tomorrow. He didn't hug me back. Tears started to flow from my eyes.  Pilit niyang tinatanggal ang kamay ko sa beywang niya. 

"Madisson, tigilan mo 'to , can't you see I'm fvcking busy? " Singhal niya. Agad akong napabitiw dahil sa pagtaas nang boses niya.  " A-adam , bakit ka nagkakaganyan? Hindi mo ba ako namiss? Kasi ako, sobrang miss na miss na kita. May nagawa ba 'kong mali? Kung meron man humihingi ako ng tawad." I said. I wiped my tears. Ito dapat ang araw kung saan dapat kaming tumalon sa tuwa dahil sa blessing na dumating saamin. 

Hindi umimik si Adam . Tumalikod ito at humarap sa bintana sa likod ng desk niya . His hands in his pocket. He's breathing heavily. 

"Adam, I have something for you, buksan mo tong kahon na dala ko." Nakas sa boses ko ang nerbiyos. I'm crossing my fingers, hoping that the news will take his anger away . Pero mali ako . What happened next breaks my heart. 

He turned to my direction. Galit na galit itong humarap sa akin. His hands was shaking. Tila pinipigilan nitong wag akong masaktan . 

"Get out in my office now" He said through his gritted teeth. 

"Buksan mo muna 'yong box na sala ko. " pamimilit ko. 

"I said get out !" Ksabay non ay pagtapon ng box ng cake sa sahig. My eyes widen. Unti unting lumabo ang mata ko dahil sa pamumuo ng luha. Lumuhod ako upang tingnan ang cake and to my dismay, nawasak ito. 

I roughly wipe my tears. "Ano bang nangyayari sayo ha? !! Ba't kaba nagkakaganyan ? Sabihin mo sakin dahil gulong gulo na ko !" 

I shouted. Tumayo ako at humarap sa kanya.  Binuksan niya ang drawer sa desk niya at inilabas ang isang envelope. He threw the envelope to my my face. Napapikit ako. 

"Yan ! yan ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito ! Putang ina Mad ganyan ka ba kalanDi ha? Na sa sobrang kati mo , pagka alis na pagka alis ko palang  papuntang Cebu  ay sumama ka na agad sa condo ng  exboyfriend mo?!!"

Tumingin ako sa sahig kung saan nagkalat ang laman ng envelope. Picturesa iyon namin ni Tristan kung saan pasakay kami sa kotse niya, at mga kuha sa papasok sa condo na tinutuluyan niya. 

"No, no no, mali iyang iniisp mo" pilit kong inaabot ang kamay niya.  Pero nilalayo niya iyon. Parang ayaw niyang hawakan ko siya. Disgust was written all over his face.

"Adam , hindi ganoon iyon, he was there to help me. " I explained.  He smirked , na para bang hindi makapaniala sa sagot ko "Help you? Help you what? Tulungnan kang mawala yang libog mo ?" 

Hindi ko na napigilan. I  slapped him hard. "Ganyan ba kababw ang tingin mo sakin ha Adam ?! Ganyan ba ang sinasabi mong tiwala sa isa't isa ha?! Paulit ulit nalang bang ganito? Si Tritan na naman?" Napaluhod at napahagulgol ako sa sahig. Ito dapat yong pinakamasayang araw e. Pero naging kabalikataran ito ng expectations ko. 

Hindi siya nagsalita. Narinig ko nalang ang pagkabasak ng gamit mula sa desk. Itinpon niya lahat iyon. Napatayo ako sa sobrang takot. 

Bago paman ako makalapit upang pigilan siya ay agad iong umiwas. "Don't you dare fvcking touch me Masiddon. Putang ina ang dumi mo"

Kinuha niya ang coat na nakasait sa upuan niya at isinuot iyon. 

Bago ito lumabas ay may sinabi pa ito nagpadagdag sa sakit na nararamdaman ng puso ko. 

"I DONT WANT TO SEE YOUR FACE IN MY OFFICE AGAIN " at lumabas na ng pinto.  Hindi ako nakagalwa. Tama ba iyong narinig ko? He want me out of his life. Ayaw na niya sakin. Paano ang baby ko? Ang baby namin? 

Agad akong lumabas at sundan siya. Medyo malayo na ito . "Adam, let me explain! Mali yong nasa isip mo! " Binalewala ko ang tingin ng ibang  mga empleyado samin at patuloy na nagsisigaw. Binlisan ko ang paglalakad ko Pero hindi ko na ito naabutan dahil  Sumakay na  ito ng elevator . 

'''''''''''''''''''''''

Maikling update ! No time to edit. Pagpasensyahan niyo na ang grammars at typo's . Hanggang sa muli ! Paalam !