3 TATLI BELA(TAMAMLANDI.)

Bölüm 12 (TEHLİKE)

"Odana çık!"

Demirelin emirine uymuyarak gözlerimi Kuzgundan ayırmamıştım. Yüzündeki iğrenç sırıtma kötü şeylere işaretti. Vücudum aklıma engel oluyordu ayaklarım adım atmama engel oluyordu.

"Miray odana çık!"

"Buraya geliyor."

Kolumda hissettiğim el yüzünden Demirele dönmek zorunda kaldım. Bana o kadar korkutucu bir şekilde bakıyordu ki kendimi geri adım atmaktan alamadım.

"Sana odana çık dedim."

"Kolumu acıtıyorsun. Bırakırsan gideceğim."

Birkaç dakika daha bana korkutucu bir şekilde baktıktan sonra beni itercesine bıraktı. Kolumu sıvazlayıp geri döndüğümde kendimi Kuzgunla burun buruna buldum.

"Bu güzel kızla tekrar karşılaşacağımı biliyordum."

"Bir daha karşılaşmayacaksın."

Demirel beni kolumdan çekip arkasına attı. Kuzgunun yüzünü görmemek birkaç saniyeliğine bana huzur versede sesini duyunca tekrar rahatsız oldum.

"Senin evinde yaşadığını duydum. Yoksa benim oğlum aşık mı oldu?"

Ağzım hayretle açılırken Demirelin sıktığı yumruğunu gördükçe korkuyordum.

"Evet evimde yaşıyor ama sadece bir eskort(hayat kadını). Hoşuma gittiği için bir kaç gün evde kalmasını istedim."

Hayretler içinde dönüp kocaman gözlerle Demirele baktım. Yuhhhhhhh. Eskort mu? Tamam beni korumak için yalan söylüyordu. Ama bu fazla iğrençti.Kuzgunun iğrenç kahkahası kulağımın pasını silince Demirelin arkasından ona baktım.

"Demek benim küçük oğlum erkek olup kızları kullanıyor."

Anca 1.65 boyunda olan bu adam nasıl gözüme bu kadar korkunç gözükebilirdi. Boynundaki flarla tam bir beyfendi gibi gözüksede kalbindeki kötülük dışına yansımıştı. Düzgünce taranmış saçlarıda yaşlı bir adama göre fazla bakımlıydı.

"Buraya neden geldin?"

"Oğlumla sohbet etmek için? Beni oturmaya davet etmeyecek misin? Bak artık yaşlı bir adamım."

Demirel bir kaç dakika bekledikten sonra önümden çekildi. Kuzgunla gözgöze gelince kaşlarımı çattım. Daha sonra Demirele baktım.

"Sen odama gidip hazırlan ben geliyorum."

Ne kadar düşüncesi iğrenç olsada başımı tamam anlamında salladım. Daha sonra kuzgunun yanından geçtim. Bahçenin etrafını çevreleyen Kuzgunun onlarca adamının arasından geçecek olmamın verdiği korku bana uzun süre yeterdi.

Yavaş adımlarla ilerlemeye başladım. Ama içimde çok kötü bir his vardı. Birkaç adım attıktan sonra arkamı dönüp Demirele baktım. Gözlerindeki endişeyi görünce bakışlarımı hemen Kuzguna çevirdim. Başıyla birine işaret verdi. Şaşkınlıkla tekrar Demirele baktım.

"Hayır. Yapma."

Demirelin bağırma sesiyle arkamı döndüm. Karşımda 1.90 duran esmer adam beni boynumdan sıkıca tuttu.

Hemen ellerimle kolunu tutup kurtulmaya çalıştım. Ama gelen silah sesiyle kolunu bıraktım.

Küçükken hep hastalıktan öleceğimi düşünmüştüm. Yaşlı bir kadın olarak yatağımda torunlarım ve çocuklarım etrafımda mutlu bir şekilde.

Kesinlikle bu şekilde değildi. Demirel bana bağırarak koşarken değil. Bir namludan çıkan kurşunla değil. Bir pisliğin elinden değil.

Gözlerim beni kurtar demirel diye yalvarırken Kuzgunun adamı biraz ötedeki havuzun sularına itti beni.Gecenin karanlığından dolayı kararmış su beni içine çekerken hemen ölmek için yalvardım. Belki Demireli son defa görmeliyim.