3 TATLI BELA(TAMAMLANDI.)

Bölüm 24

"İzin veremem."

Onu umursamadan yürümeye devam ettim. Tahmin ettiğim gibi kolumda elini hissedince geri döndüm.

"Senden izin istemedim."

"İste yada isteme bir yere gitmiyorsun."

Kolumu çekmeye çalışırken boş yere uğraştığımı biliyordum fakat pes edip geri dönmeyecektim. Daha fazla dayanma gücüm kalmamışken beni gafil avlayıp kollarını bana sardı.

"Bunu görmenin sana ağır geldiğini biliyorum ama yapmak zorundaydım. Daha fazla diretme."

Kollarını belime dolarken benim gözlerim yerde yatan adama kaydı. Hayır bu yanlıştı. Adam birşey söylemeyeceğine yemin etmişti.

"O yemin etti Demirel öldürmemeliydin."

"Yeminine güvenebileceğimiz kadar iyi biri olsaydı Kuzgunun yanında olmazdı. Hem emin ol ki onu yakalamasaydık ki gözünü kırpmadan Kuzguna haber verirdi. Ölmemizi umursamadan."

Ah lanet olsun ki haklıydı. Ondan uzaklaşıp eve doğru yürüdüm. Adamın yanından geçerken ona bakmamaya özen gösterdim. İçeri girip banyo da elimi yüzümü yıkayıp dışarı çıktığımda Demirel çantalarımızı hazırlıyordu.

"Buradanda mı gideceğiz?"

"Miray sen olmasan umrumda olmaz ama seni korumalıyım. Kuzgun haber alıp kontrole gelebilir."

Hemen bende çantaları alıp arabaya koydum. Demirel de adamı tutup arabaya koydu. sonra ikimiz öne geçip arabayı sürmeye başladı.

"Miray araba anahtarı filan var mı diye adamın cebini kontrol eder misin?"

Hızla arkamı dönüp adamın cebinden bir araba anahtarı ve telefonunu çıkardım.

"Arabanın markası Hyundai."

Elime bakıp tekrar yola baktı. Daha sonra elimdeki adamın telefonunu alıp birşeyler kurcaladı.

"Ne yapıyorsun."

"Bizden bir iz olmadığına dair mesaj çektim."

"Hı tamam."

Daha sonra elimdeki anahtarı incelemeye başladım. Araba birden durunca kafamı kaldırıp baktım. Boş bir alanın ortasında duran bir araba vardı.

"Anahtarın düğmesine bas."

Demirelin dediğini yapıp hemen düğmeye bastım. Ve önümüzdeki, arabanın farlarında ışık yanıp sönünce hemen  arabadan indik.

"Miray sen git arabanın kapısını aç ben adamı alıp geliyorum."

Başımı sallayıp arabaya doğru koştum. Arka kapıyı açıp döndüğümde Demirel adamı sırtına almış getiriyordu.

"Şoför kapısını aç."

Hemen arka kapıyı kapatıp şofer koltuğunun kapısını açtım. Demirel de adamı getirip oturttu. Daha sonra kemerini bağlayıp elimdeki, anahtarı aldı. Kontağa sokup çevirince araba çalıştı. Ardından büyük bir kaya alıp gazın üstüne koydu. Viteside alınca araba hızla hareket etmeye başladı.

Bir süre ilerledikten sonra uçurumdan aşağı fırlayınca gözlerimi kapatıp bir çığlık attım. Demirel yanıma gelip yüzümü iki elinin arasına aldı.

"Mİray..."

Gözlerimi açıp Demirele baktım.

"Tamam iyiyim hemen gidelim buradan."

Başını sallayınca beraber arabaya bindik. Daha sonra yola koyulduk. Şuan konuşmak istemiyordum bunu farketmiş olacak ki o da benimle konuşmuyor arabaya sessizlik hakim olmuştu. Ben camdan dışarıyı izlerken uykuya daldığımı farketmemiştim.