တစ်လကြာပြီးသော်...
" ဒေါက်တာ ဒေါက်တာ ရှိန်းကို ဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့လားဟင် "
" တို့ရှေ့က ထွက်သွားပါ ကလေးမ "
" ရှိန်းဘာများလုပ်မိလိုက်လဲ ဒေါက်တာ "
ခင်မူယာငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်လျက်သာရှိသည်။
" ဒေါက်တာ သမီးက ဦးမောင်နဲ့ရတဲ့ကလေးမဟုတ်ပါဘူး "
" အဲ့ဒီတော့ တို့က ဘာလုပ်ရမှာလဲ "
" ဒေါက်တာ..."
ခင်မူယာလက်မောင်းကိုကိုင်ဆွဲရင်း အသနားခံနေမိသည်။
" လွတ်ပါ ရှိန်း "
" ရှိန်း မနေတတ်ဘူး ဒေါက်တာ ရှိန်းကိုမခေါ်တာ ရှိန်းမနေတတ်ဘူး "
" မင်း တို့နဲ့မတွေ့ခင်တုန်းကရော ဘယ်လိုနေခဲ့လဲ "
" အရင်ကအရင်ကပဲကို ခု ဒေါက်တာနဲ့ရှိန်း တွေ့ပြီးပြီ "
" တော်ပါ ကလေးမ မင်းနဲ့ဒီထက်ပိုပြီး ရေစက်ရှိမနေချင်တော့ဘူး "
" ဒါပေမယ့် ရှိန်း ရှိချင်တယ် ...ဘာလို့လဲ ဘာလို့လဲဟင် ဒေါက်တာ ဒေါက်တာတို့ဖြစ်တဲ့ကိစ္စတွေ ဘာလို့သမီးက ဆက်ခံရမှာလဲ မေမေ့ကိုမုန်းချင်မုန်းပါ သမီးကိုတော့မမုန်းပါနဲ့လားဟင် "
ရှိန်းသည်အသံသိမ်ဝင်သွားလျက် ဒူးတုပ်ထိုင်ချသွားတော့သည်။
" ရှိန်း တော်တော့ ထ "
ရှိန်းက ဆက်၍ပင်ငိုနေဆဲ။
" ရှိန်း ထ "
ဒီတစ်ခါတော့ ပါးစပ်နဲ့ပဲမပြောတော့ပဲ ရှိန်းလက်မောင်းကိုအသာဆွဲကိုင်မလိုက်သည်။
" မင်းမေမေနဲ့ တွေ့ပြီးပြီလား "
" ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်လက မေမေ အိမ်လာတွေ့သွားပါတယ် ပြီးတော့လေးလေးနဲ့ကတောက်ကဆဖြစ်သွားကြတယ် "
" အင်း "
" ဒေါက်တာ အတိတ်မှာ ဘာတွေပဲဖြစ်ခဲ့ပါစေ ရှိန်း ရှိန်း ဒေါက်တာစိတ်ကျေနပ်အောင် အကုန်လုပ်ပေးပါမယ် "
" မင်း ဘာမှလုပ်ပေးစရာမလိုပါဘူး ရှိန်း "
" ဒေါက်တာ "
YOU ARE READING
Latt Pan - လက်ပံ
General Fictionငါ၏ချစ်ခြင်းသည် ငါကိုယ်တိုင်သော်လည်းကောင်း တခြားသူတစ်စုံတစ်ယောက်တို့အား ပူလောင်စေခြင်းကိုဖြစ်စေခဲ့သော် ငါသည် ဤပူလောင်ခြင်းနှင့်ကင်းဝေးသောအရပ်ဆီသို့ သွားမည်လော့။
