" ဒေါက်တာ "
" အွန်း "
" ရှိန်း မနက်ဖြန်လည်း မနက်စာလာစားလို့ရတယ်မလားဟင် မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး ဒေါက်တာရှိနေသ၍လာစားမယ်လေ နော် နော် နော် "
" တို့ကမင်းအမေမို့လား "
" မဟုတ်ဘူး ချစ်သူ "
မျက်လွှာကလေးအောက်ချကာရှိန်းတိုးတိုးဆိုလေသည်။
" ဘာပြောလိုက်တယ် "
" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ဒေါက်တာ "
" အင်းပေါ့ လာစားလို့ရပါတယ် "
" တကယ်ကြီးလားဟင် ဒေါက်တာ "
" စကားကိုနှစ်ခါပြန်ပြောရတာမောတယ် "
" ကျေးဇူးပါ ဒေါက်တာ "
" အင်း ကျေးဇူးတင်ရင် အိုးခွက်ပန်းကန်တွေတော့ကူဆေးပေး "
ဘေစင်ထဲကအိုးခွက်ပန်းကန်တွေကိုခင်မူယာကမှေးကော့ပြလေသည်။
" ရပါတယ် ဒေါက်တာ ဆေးဖို့ကရှိန်းတာဝန်ထား ရှိန်းအကုန်ဆေးမယ် "
" ပန်းကန်တစ်ချပ်ကျကွဲရင်တော့ ငါးချပ်စာပဲနော် "
" ဒေါက်တာ့အတွက်သာဆိုရင် ငါးချပ်မကဘူး "
" ဟုတ်ပါပြီ ဘောစိမရေ "
" ဒါနဲ့ ဒေါက်တာ ဘာစာအုပ်ဖတ်ရတာကြိုက်လဲဟင် "
" ကြိုက်တဲ့စာအုပ်ရယ်မရှိပါဘူး အကုန်ဖတ်ပါတယ် ကလေးမထင်တာ တို့ကစာအုပ်အရမ်းဖတ်တယ်ထင်နေလား မင်းဒီတစ်ခါတော့ထင်တာလွဲပါတယ် တို့ကစာအုပ်မကြိုက်ပါဘူး ဒီတိုင်းလုပ်စရာမရှိတာရယ် ပြီးတော့စိတ်ရဲ့အေးချမ်းရာလေးရှာနေတာ "
" ရှိန်းလေ ဒေါက်တာ ရှိန်းကဒေါက်တာ့ရဲ့အေးချမ်းရာလေးဖြစ်ပေးမယ်လေ နော် "
" သွားစမ်းပါ "
" လက်ခံတယ်လား "
" အမယ်လေ နားညီးလိုက်တာ သွားတော့မယ် "
" အား ဒေါက်တာ ဘယ်သွားမလို့လဲ ရှိန်းလိုက်မယ် "
ခင်မူယာနောက်အပြေးလေးလိုက်ကာ ခင်မူယာလက်မောင်းကိုအသာကလေးဆွဲဖက်လိုက်သည်။
" လွတ်စမ်းပါကွယ် ပူအိုက်ရတဲ့ကြားထဲ "
" မလွတ်ဘူး မလွတ်ဘူး "
YOU ARE READING
Latt Pan - လက်ပံ
General Fictionငါ၏ချစ်ခြင်းသည် ငါကိုယ်တိုင်သော်လည်းကောင်း တခြားသူတစ်စုံတစ်ယောက်တို့အား ပူလောင်စေခြင်းကိုဖြစ်စေခဲ့သော် ငါသည် ဤပူလောင်ခြင်းနှင့်ကင်းဝေးသောအရပ်ဆီသို့ သွားမည်လော့။
