bölüm~15💫

371 57 64
                                    

Chris kardeşinin saçlarına arka arkaya öpücükler bırakırken elini bir saniye olsun bırakmıyordu. Felix sonunda uyanmış ve normal odaya alınmıştı. Sevdiği adam hala uyuyor olsada kardeşinin uyanması biraz olsun rahatlatmıştı içini.

"Felix iyisin değil mi?"

"İyiyim abi kaç kere soracaksın"

"Ne yapayım hala atamıyorum o korkuyu"

"Felix..."

"Jisung, az kalsın bir daha görüşemeyecektik"

Jisung Felix'in yanına yaklaşıp elini tuttu. Bu ihtimali aklına getirmek dahi istemiyordu.

"Böyle şeyler söyleme bak birlikteyiz işte"

"Geçmiş olsun"

Felix Minho'ya dönüp bir kaç saniye baktıktan sonra gülümsedi.

"Teşekkür ederim"

"Felix çok acıyor mu?"

"Acımıyor jisung, bana öyle ağlayacak gibi bakma"

"Peki tamam"

Felix başını abisine çevirip gözlerine baktı, onun nasıl endişelendiğini görebiliyordu.

"Teşekkür ederim" Dediğinde Chris anlamaz gözlerle baktı.

"Ne için?"

"Hyunjin'in buraya gelmesine izin verdiğin için"

Odadaki herkes şaşkınlıkla bakmaya başladı, Felix henüz Hyunjin'in burada olduğunu bilmiyordu ki.

"Sen bunu nereden biliyorsun?"

"Hyunjin benimle konuştu, benden özür diledi. Ağladı, beni sevdiğini söyledi"

Felix'in sözleriyle Chris sinirlensede belli etmemeye çalışıyordu. Felix'in ondan bahsederken parlayan gözleri ve Hyunjin'i çoktan affettiği ortadaydı.

"Ona ihtiyacın olduğunu düşündüm, adını sayıklıyordun"

"Şimdi nerede?"

"Kapının önünde"

"Neden gelmiyor, lütfen buraya gelmesini söyle?"

Chris sinirden yumruğunu sıkarken jisung'un yüzüne baktığında, jisung Chris'in söylemek istediğini anlayıp odadan çıkarak Hyunjin'in yanına geldi.

"Felix seni görmek istiyor"

"Ben.. "

"Utanıyorsun biliyorum, bencede utanmalısın fakat şimdi yanına git"

Hyunjin başını sallayıp odaya adımladı, bu kadar zor ve utanç verici olacağını bilmiyordu. Yavaş adımlarla Felix'in yanına yaklaşıp dikildi. Bakışlarını zorla gözlerine çıkardığında Felix'te onun gözlerine bakıyordu. O sırada Minho ve jisung odadan çıkarken Chris'te onları takip ederek odadan çıkıp kapıyı kapattı.

"Hyunjin.."

Hyunjin elini uzatıp Felix'in elini avucuna aldığında Felix sessiz kaldı. Hyunjin'in konuşmasına ya da özür dilemesine gerek varmıydı, yaptığının pişmanlığı gözlerinden belli oluyordu zaten.

"Çok korktum, senden bir kez olsun özür dileyemeyeceğim diye"

💭Neden?

"Ben belkide diğer herkes gibi olduğunu düşündüm, yanılmışım. Senin beni gerçekten sevdiğini ve seni sevdiğimi sonradan anladım"

💭ben de çok korktum seni bir daha göremeyeceğim diye.

"Beni affet ne olur, telafi etmeme izin ver"

BENİM O || HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin