«Τι θα κάνουμε;»

149 15 7
                                    

Μια εβδομάδα μετά:
Η Άννα μετά από όσα συνέβησαν απέφευγε να πληγώσει τον Δημήτρη.
Ένιωθε αγκάθια να κατακλύζουν την ψυχή της κάθε φορά που τον πλησίαζε.

Το αντίθετο γινόταν με την Μαργαριταρένια τους, ήταν συνέχεια μαζί της.
Την ζητούσε, χρειαζόταν η μία την άλλη.
Δεν είχε ξεσπάσει η Άννα μπροστά της, μόνο αφού την κοίμιζε, τότε έκλαιγε.

Παράλληλα η υπόθεση του μικρού Μιχάλη έτρεχε αναλογικά με την ζωή τους.

Είχαν ετοιμαστεί, σήμερα αποφάσισε να κάνει εκείνη τον ταξιτζή.
Πήγαν την μικρή στο σχολείο ενώ έπειτα άφησε τον Δημήτρη στην εισαγγελία και με το αυτοκίνητο τους κατευθύνθηκε στο νοσοκομείο.

Βρήκε την ψυχολόγο έξω από το δωμάτιο του παιδιού και έτσι μίλησε μαζί της.

Α-καλημέρα.
Λ-καλημέρα.
Α-τελικά οι μέρες έγιναν οριακά δυο εβδομάδες..πως είναι ο μικρός;
Λ-είχε κάποια ξεσπάσματα χθες..αλλά τώρα είναι λίγο καλύτερα.
Α-έχει ταλαιπωρηθεί πολύ..και ότι δεν θυμάται δεν το κάνει πιο εύκολο..
Λ-το ξέρω..βασανίζεται πολύ που δεν μπορεί να θυμηθεί..
Α-δεν γίνεται να τον μεταφέρουν στο ίδρυμα χωρίς να έχει θυμηθεί..πρέπει να θυμηθεί..έστω κάτι..
Λ-εγώ δεν τον πίεσα να μου μιλήσει, επειδή σας ζητούσε..μου είπε πως έχετε παιδιά στην ηλικία του και σκέφτηκα ότι ίσως σας είναι πιο εύκολο..
Α-θα δούμε..θα προσπαθήσω..

Χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα στο δωμάτιο του μικρού, δεν άκουσε απάντηση απλά πέρασε στον χώρο.
Ήταν ξύπνιος και ήρεμος, απορροφημένος στο ταμπλετ του, έπαιζε ένα παιχνίδι.

Όταν την είδε, το άφησε αμέσως δίπλα του και άπλωσε τα χεράκια του για να τον πάρει αγκαλιά, έτσι έκανε. Έγινε σχεδόν αντανακλαστικά.

Την έσφιξε πολύ ενώ για να το καταλάβει και να την αφήσει, του χάιδεψε απαλά τα μαλλιά.

Ύστερα από λίγα λεπτά απομακρύνθηκαν και ο μικρός πήρε ξανά την οθόνη μπροστά του.

Α-Μιχάλη μου..δεν θέλεις να μιλήσουμε;
Της έγνεψε αρνητικά με το κεφάλι του.

Α-δεν θέλεις να γίνεις ο μικρός μου βοηθός;
Μι-θέλω αλλά..
Α-αλλά; θέλεις να με βοηθήσεις;
Μι-δεν θυμάμαι..

Του χάιδεψε το δεξί του χεράκι καθώς πήρε την πρωτοβουλία να καθίσει στο κρεβάτι του.
Α-αγάπη μου..θέλεις να προσπαθήσουμε μαζί;
Μι-μαζί;
Α-ναι μικρέ μου..μαζί..θέλεις;
Μι-εντάξει..
Α-αυτό το θέλεις;, εννοούσε το ταμπλετ.
Μι-ναι..
Α-ωραία θα το κρατήσουμε..

«Υπάρχει λόγος;»Where stories live. Discover now