«Δυο χείλη κατακόκκινα..»

265 14 1
                                    

Α-πες μου ψυχούλα μου..
Μα-εγώ πως γεννήθηκα;

Προσπαθούσε να μην δείξει τα συναισθήματα της. Ήξερε πως θα ερχόταν αυτή η ώρα αλλά δεν είχε προετοιμαστεί για τόσο σύντομα.

Μα-ρώτησα κάτι που δεν έπρεπε;
Α-όχι καρδούλα μου..καλά έκανες και ρώτησες..
Μα-θα μου πεις;
Α-ναι..λοιπόν..

Καθάρισε τον λαιμό της, της χάιδεψε τα μαλλάκια της και ξεκίνησε να της διηγείται αυτό που είχαν συζητήσει με τον Δημήτρη πριν από χρόνια.
Το «Τι θα γινόταν αν».

Α-εσύ βιάστηκες πολύ να έρθεις στον κόσμο..,
της είπε και άρχισε να την γαργαλάει.
Η μικρή γελούσε αλλά δεν σταμάτησε να ρωτάει.

Μα-τι σημαίνει αυτό;
Α-σημαίνει μωρό μου πως ήσουν ένα από τα γενναία μικρά πλασματάκια όπως είναι το αδελφάκι του φίλου σου του Οδυσσέα.
Μα-και εγώ ήμουν τόσο μικρούλα;
Α-ναι καρδούλα μου..ίσως και λίγο περισσότερο..αλλά τα κατάφερες..
Μα-αυτό το πήρα από σένα..
Α-ποιο;
Μα-έτσι λέει ο μπαμπάς..
Α-ναι μωρό μου..όμως τώρα είσαι καλά..από την πρώτη στιγμή ήσουν καλά..όπως και το αδελφάκι του Οδυσσέα θα είναι καλά..
Μα-ο μπαμπάς;
Α-ο μπαμπάς τι μωρό μου;
Μα-ήταν μαζί σου;
Α-όταν γεννήθηκες εσύ;
Μα-ναι..

Προσπαθούσε τόσο πολύ να μην κλάψει. Συγκινήθηκε όμως και το κοριτσάκι τους ήταν πανέξυπνο για να μην καταλάβει τίποτα.

Μα-μαμά μου;
Α-ναι μωρό μου..ήταν μαζί μου ο μπαμπάς..συνέχεια..
Μα-τότε γιατί κλαις;
Α-είναι δάκρυα χαράς μωρό μου..

Φυσικά και δεν ήταν.
Τα συναισθήματα της ήταν μπερδεμένα.
Δεν ήξερε πως έπρεπε να νιώσει.
Από την μία δεν θα της το έκανε ποτέ αυτό.
Δεν μπορούσε να της κάνει ζημιά στην ψυχούλα της, όμως από την άλλη, δεν μπορούσε να ξεχάσει.
Ήταν δυνατή και εξακολουθούσε να είναι μέχρι και τώρα. Δεν λύγισε στιγμή γιατί το μωράκι τους μεγάλωνε. Πια συνέβη και όλα ήταν διαφορετικά.

Α-γιατί μεγάλωσες..
Μα-για αυτό κλαις;
Α-ίσως..

Της είπε σκουπίζοντας τα δάκρυα της στην προσπάθεια της να μην χαλάσει το μακιγιάζ της.

Μα-μα δεν γινόταν να μείνω για πάντα μικρή..,
της αποκρίθηκε με ύφος αλλά παράλληλα και με μία γλύκα.
Α-το ξέρω καρδιά μου..και χαίρομαι που μεγαλώνεις αλλά για μένα και για τον μπαμπά..θα είσαι για πάντα το μωράκι μας..
Μα-μαμά μου..δεν θέλω να σε βλέπω να κλαις..φοβάμαι..
Α-γιατί φοβάσαι μωρό μου;
Μα-γιατί..γιατί..δεν θέλω να πάθεις κάτι..
Α-δεν θα σε αφήσω ποτέ μωρό μου..ούτε θα πάθω κάτι..όπως ούτε και ο μπαμπάς..θα είμαστε πάντα δίπλα σου..εντάξει;

«Υπάρχει λόγος;»Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin