«Υπάρχει λόγος;»

«Το όνειρο..»

Α-πονάω..δεν αντέχω άλλο..,είπε κλείνοντας τα μάτια της και σφίγγοντας περισσότερο το χέρι του Δημήτρη.
Δ-Το ξέρω ψυχούλα μου..το ξέρω..αλλά σε παρακαλώ μην κοιμηθείς..πρέπει να μείνεις ξύπνια..το ξέρω πως είσαι κουρασμένη αγάπη μου..αλλά προσπάθησε λίγο ακόμα..,
είπε παίρνοντας απαλά κάποιες τούφες μαλλιών που είχαν πέσει μπροστά στο πρόσωπο της για να μην την ενοχλούν.
Της έδινε τρυφερά φιλιά στα μαλλιά και την είχε στην αγκαλιά του προσπαθώντας να την κάνει να νιώσει καλύτερα .
Γιατρός-Άννα μου ήρθε η ώρα, η διαστολή είναι η κατάλληλη για να έρθει στον κόσμο ο γιος σας.
Σε λίγο θα πρέπει να αρχίσεις να σπρώχνεις.
Θα σου λέω εγώ όταν πρέπει.
Ο Δημήτρης πήρε στα χέρια του ένα πανακι και σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπο και τα μαλλιά της.
Δεν έφυγε από δίπλα της ούτε λεπτό.
Ήταν εκεί και της κρατούσε το χέρι.
Της έδινε στοργικά φιλιά στα μαλλιά και της μιλούσε γλυκά.
Α-πονάω..πο..νάω.., δεν σταμάτησε στιγμή να την χαϊδεύει ενώ η Άννα γύρισε τότε και τον κοίταξε.
Α-μην φύγεις..σε παρακαλώ.., είπε καθώς τον κοίταξε και του έσφιξε ακόμα περισσότερο το χέρι.
Δ-Δεν πρόκειται να πάω πουθενά..
Η Άννα πήρε μια βαθιά ανάσα και με όση δύναμη της είχε απομείνει έσπρωξε ακόμα μια φορά, τελευταία όπως της είπε ο γιατρός τους.
Τότε ήταν που άκουσαν το πιο όμορφο ήχο στο κόσμο..ήταν το κλάμα του μωρού τους.
Και οι δύο ήταν με αμέτρητα δάκρυα στα μάτια.
Δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως πλέον θα ήταν οι τρεις τους, μια οικογένεια.
Τοποθέτησαν τον μικρό πάνω στην κοιλιά της και η Άννα τύλιξε αυτομάτως τα χέρια της γύρω από το μωράκι τους φέρνοντας τον όσο πιο κοντά της μπορούσε.
Τότε μια νοσοκόμα τους πλησίασε.
Ν-Κύριε Μαρκέτο,
θέλετε να κόψετε τον ομφάλιο λώρο;
Δ-Φυσικά.
Ο Δημήτρης με δάκρυα στα μάτια,
και χωρίς δεύτερη σκέψη έγνεψε καταφατικά.
Δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει καθώς δεν μπορούσε να πιστέψει πως αυτό το μικρό θαυματάκι που αντίκριζε ήταν το παιδί τους.
Πλησίασε την Άννα που τον είχε στην αγκαλιά της και άρχισε να του μιλάει.
Δ-Ει..γεια σου μπομπιρακο μας..εγώ είμαι ο μπαμπάς..χαίρομαι πολύ..που σε γνωρίζω ψυχούλα μου..
Ο Δημήτρης δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Αυτά τα δάκρυα ευτυχίας που δεν θα τα άλλαζε με τίποτα στον κόσμο.
Έκανε μια χειραψία κατά κάποιο τρόπο στο μικροσκοπικό χεράκι του μικρούλη τους καθώς έπιασε το δάχτυλο του μπαμπά του,
κοιτάζοντας τον στα μάτια.
Αυτό το θέαμα έκανε την καρδιά του Δημήτρη να λιώσει ακόμα περισσότερο..
Δ-Καρδούλα μου όμορφη..
Τότε η νοσοκόμα έδωσε το ψαλίδι στον Δημήτρη και εκείνη κρατούσε τον ομφάλιο λώρο.
Μετακινήθηκε λίγο με το ψαλίδι πια στο χέρι του που έτρεμε.
Φοβόταν μην τραυματίσει κατά λάθος την κοιλίτσα του μικρού και του δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα ή στην γυναίκα του γιατί ήξερε πως υπήρχε ακόμα σύνδεση μεταξύ μαμάς και παιδιού όμως όλα πήγαν καλά.
Ν-Όλα εντάξει.
Τότε ο Δημήτρης γυρίσε και αντίκρισε την Άννα του. Την πλησίασε ενώ ο μικρούλης απέκτησε την θέση του επάνω στο σώμα της.
Ένιωθε τόση ασφάλεια και ήταν πολύ ήσυχος.
Τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι από τα μάτια της,
δεν είχαν σταματήσει στιγμή.
Α-Ψυχούλα μου καλωσήρθες..σε περιμέναμε καρδούλα μου..και εγώ και ο μπαμπάς..σε λατρεύουμε..είσαι ότι πολυτιμότερο έχουμε στην ζωή μας.., είπε και γύρισε και κοίταξε τον Δημήτρη .
Τα βλέμματα τους συναντήθηκαν και τα πρόσωπα τους έλαμψαν.
Α-Σ' αγαπάω..
Δ-Εγώ δεν σ'αγαπάω απλά..σε λατρεύω..αγάπη μου τα κατάφερες..δεν μπορείς να φανταστείς πόσο περήφανος είμαι για εσένα..
Α-Σε ευχαριστώ..
Δ-Εγώ σε ευχαριστώ που μας έκανες αυτό το δώρο..που έφερες στον κόσμο το πλασματάκι μας..
Α-δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα χωρίς εσένα δίπλα μου..εσύ είσαι η δύναμη μου..
Ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του Δημήτρη και ένωσε τα χείλη τους σε ένα τρυφερό φιλί.
Τότε ο μικρούλης τους άρχισε να κουνιέται ενώ τον κρατούσε η Άννα στα χέρια της.
Σαν να προσπαθούσε να νιώσει περισσότερο την αγκαλιά τους.
Άρχισε να ανοιγοκλείνει τα ματάκια του και το βλέμμα του συνάντησε το βλέμμα του μπαμπά του .
Δ-Σ'αγαπάμε πάρα πολύ μικρούλη μας..και θέλω να ξέρεις..πως έχεις την καλύτερη μανούλα ολοκλήρου του κόσμου..έχει την πιο αγνή ψυχή..και θα σε έχει πάντα στην αγκαλιά της όπως τώρα..και θα σου δίνει άπλετη αγάπη..,
είπε ενώ χάιδευε την πλατουλα του μωρού.
Η Άννα δεν απάντησε τίποτα.
Τον κοίταξε μόνο μέσα στα μάτια και του χαμογέλασε.
Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της.
Είχε στην αγκαλιά της τους άνδρες της που τους αγαπούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Δεν ήθελε κάτι άλλο πια.
Ένιωθε ολοκληρωμένη.
Οι ώρες είχαν περάσει και είχε φτάσει απόγευμα. Μετέφεραν την Άννα στο δωμάτιο της και σε λίγη ώρα θα τους έφερναν τον μικρό τους πρίγκιπα ώστε να τον θηλάσει για πρώτη φορά.
Η Άννα ήταν πολύ κουρασμένη και κοιμόταν εδώ και αρκετές ώρες.
Δίπλα της καθισμένος σε μια καρέκλα βρισκόταν ο Δημήτρης.
Δεν έφυγε στιγμή από το πλευρό της.
Ήταν εκεί και της κρατούσε το χέρι.
Είχε ακουμπησμενο ελάχιστα το κεφάλι του  πάνω στο στρώμα του κρεβατιού και είχε κλείσει τα μάτια. Τότε ένιωσε κάτι να τον αγγίζει στα μαλλιά.
Σήκωσε το κεφάλι και είδε την Άννα που είχε αρχίσει να ξυπνάει.
Δ-Αγάπη μου..σιγά..σιγά..μην κάνεις απότομες κινήσεις.., είπε χαϊδεύοντας της απαλά το πρόσωπο.
Α-Το μωρό..που είναι..;..,
είπε σκανάροντας με τα μάτια της στο χώρο χώρο.
Δ-Θα μας τον φέρουν σε λίγο αγάπη μου..μην ανησυχείς..
Η Άννα γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια και του έσφιξε παραπάνω το χέρι του.
Α-Σ'αγαπάω Δημήτρη μου..
Δ-Και εγώ σ'αγαπάω καρδιά μου..
Τότε άνοιξε η πόρτα του δωματίου.
Ήταν μια νοσοκόμα η οποία έφερε τον γιο τους στο γυάλινο κρεβατάκι του.
Νο-Να σας ζήσει..ό,τι χρειαστείτε..φωνάξτε με..,
είπε και άφησε τον μικρό δίπλα στο κρεβάτι της Άννας.
Τα μάτια τους συναντήθηκαν και τα βλέμματα τους φανέρωναν ευγνωμοσύνη και αγάπη.
Ο Δημήτρης σηκώθηκε και πλησίασε τον μικρούλι τους.
Άρχισε να χαϊδεύει απαλά το σωματάκι του μπέμπη ο οποίος είχε ανοιχτά τα ματάκια του και το βλέμμα του έπεφτε στην μανούλα του.
Δ-είδες αγάπη μου..;..η μανούλα μας είναι η πιο όμορφη γυναίκα σε ολόκληρο τον κόσμο..ναι πλασματάκι μου..;το ξέρεις ότι της μοιάζεις..;..ναι μικρούλη μου..;..,
είπε και ένα γελακι ξέφυγε από τα χείλη του.
Η Άννα τον χάζευε και έλιωνε βλέποντας να είναι ένας τόσο γλυκός και στοργικός μπαμπάς για το αγοράκι τους.
Τον πήρε προσεκτικά στην αγκαλιά του.
Χανόταν στα χέρια του.
Ήταν τόσο μικροσκοπικός.
Ο Δημήτρης δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του.
Με βουρκωμένα μάτια γύρισε και την κοίταξε η οποία δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει από χαρά.
Εκείνος κάθισε δίπλα της στο κρεβάτι και τοποθέτησε προσεκτικά τον μικρό στην αγκαλιά της. Το κεφαλάκι του μικρού βρισκόταν από την πλευρά της καρδιάς της.
Μόλις αντιλήφθηκε ο Μάριος τους χτύπους της γύρισε και την κοίταξε με τα μεγάλα κάστανα ματάκια του.
Και οι δύο τους χαμογέλασαν ασυναίσθητα σε αυτό το θέαμα.
Ο Δημήτρης χάιδευε τα πατουσάκια του μικρού ενώ η Άννα την κοιλίτσα του.
Α-γεια σου μικρούλη μου..Μάριε μου..σ'αγαπάμε πολύ..το ξέρεις..;..είσαι πραγματικά υπέροχος..
Τότε γύρισε και κοίταξε τον Δημήτρη που καθόταν και την χάζευε δάκρυα στα μάτια.
Δ-εγώ να δεις πόσο σ'αγαπάω..
Α-και εγώ σ'αγαπάω..πολύ..,
είπε και του χάιδεψε απαλά τα γένια ενώ τα μάτια τους πετούσαν σπίθες καθώς κοιτούσαν ο ένας τον άλλον.
Ο μικρούλης τους άρχισε να βγάζει γλυκούς θορύβους από αυτούς που κάνουν τα νεογέννητα.
Σαν να ήθελε να τους τραβήξει την προσοχή, να προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους.
Ήταν οι πιο γλυκοί ήχοι που είχαν ακούσει στην ζωή τους που δεν μπορούσαν να μην στρέψουν τα βλέμματα τους επάνω του.
Δ-τι είναι μικρούλη..;..προσπαθήσεις να μας μιλήσεις..;..αυτό προσπαθείς να κάνεις..;..,
είπε γελώντας και χαϊδεύοντας απαλά το χεράκι του μικρού.
Τότε το αγοράκι τους τύλιξε το χεράκι του γύρω από τον αντίχειρα του μπαμπά του.
Ήταν εκεί που απλά κοίταξαν ο ένας τον άλλον ασυναίσθητα και χαμογέλασαν ενώ ο Δημήτρης άρχισε να χαϊδεύει το χεράκι του μωρού τους με τα υπόλοιπα του δάχτυλα όσο πιο απαλά μπορούσε.
Δ-Και εγώ σ'αγαπάω μικρούλη..πάρα πολύ..και εσένα..και την μαμά μας..στο υπόσχομαι πως θα σας αγαπάω για πάντα..
Α-Και εμείς μπαμπά μας...,
είπε και του χαμογέλασε με δάκρυα στα μάτια.
Ο Δημήτρης την πλησιάσε και ένωσε τα χείλη τους σε ένα τρυφερό φιλί.
Ο μικρός άρχισε να κουνιέται στην αγκαλιά της σαν να ήθελε να τους πει κάτι.
Α-Τι έγινε ζουζούνι μου..;..τι έπαθες εσύ..;..θέλεις να μου πεις..;., είπε χαϊδεύοντας απαλά την κοιλίτσα του.
Το μωρό άρχισε να κουνάει το στοματακι του και τα χεράκια του. Η Άννα κατάλαβε κατευθείαν πως ο μικρούλης τους ήταν πεινασμένος.
Σαν ένστικτο, το μητρικό ένστικτο το οποίο ήταν και αλάνθαστο.
Κατέβασε προσεκτικά την τιράντα του φορέματος της και πλησίασε το κεφαλάκι του μωρού τους προς το στήθος της.
Ο μικρούλης τους άρπαξε λαίμαργα την θηλή της και άρχισε να πίνει το γάλα του.
Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα πρόσωπα και των δύο και η Άννα χάιδεψε απαλά το κεφαλάκι του  μωρού τους.
Α-αγάπη μου εσύ..σε ευχαριστώ..,είπε καθώς κοιτούσε το αγοράκι τους ενώ στα χείλη της σχηματίστηκε ένα πανέμορφο μειδίαμα.
Ήταν πραγματικά το ομορφότερο συναίσθημα που έχει νιώσει στην ζωή της.
Εκείνη ακούμπησε απαλά το κεφάλι της στον ώμο του και εκείνος της έδωσε ένα γλυκό φιλί στα μαλλιά της.
Δ-Σου μοιάζει αγάπη μου..έχει τα μάτια σου..τα χείλη σου..είναι πραγματικά πανέμορφος..
Α-Και σε σένα..μοιάζει πολύ..έχει αυτή την γοητεία στα μάτια του..θα κάψει πολλές καρδιές όταν μεγαλώσει ο μικρούλης μας.., είπε γελώντας.
Δ-Από ότι βλέπω..έχει κάψει ήδη μια καρδιά..την δική σου..
Α-Αφού έμοιασε στον μπαμπά του..και ξέρεις πόση αδυναμία σου έχω.., είπε και του χάιδεψε απαλά το μάγουλο.
Δ-Αυτό θα το λάβω σοβαρά υπόψιν μου..κυρία Ροδίτη..εξάλλου..από ότι βλέπω..κάνουμε πολύ όμορφα παιδιά.., είπε κοιτάζοντας την με πονηρό βλέμμα ενώ η Άννα κατάλαβε αμέσως που το πήγαινε και προσπάθησε να τον σταματήσει.
Α-Δημήτρη..όχι τέτοια πράγματα μπροστά στο παιδί..και για το άλλο που είπες..θα πρέπει να περιμένεις λίγα χρόνια..αλλά συμφωνώ μαζί σου.., είπε γελώντας.
Δ-Σε λατρεύω..
Α-Και εγώ..πολύ,
είπε και τον φίλησε τρυφερά στα χείλη.
Μετά από λίγα λεπτά έπρεπε να κάνουν τον μικρό να ρευτεί.
Ο Δημήτρης τον πήρε στην αγκαλιά του  και άρχισε να τον χτυπάει απαλά στην πλατούλα.
Στην συνέχεια τον έδωσε ξανά στην Άννα.
Ο μικρούλης τους με το που ένιωσε τους χτύπους της καρδιάς της, ηρέμησε και κοιμήθηκε .
Α-Πόσο ήρεμα κοιμάται..είναι πραγματικά ό,τι ομορφότερο έχω δει στην ζωή μου..,
είπε με βουρκωμένα μάτια.
Δ-θέλω να ξέρεις..πως αυτή η εικόνα που βλέπω αυτή την στιγμή..εσένα..να κρατάς στην αγκαλιά σου..το αγοράκι μας..δεν πρόκειται..ποτέ να φύγει από το μυαλό μου..
Α-Δημήτρη..μ'αγαπάς..;..
Δ-ειιι..αγάπη μου..είναι ερώτηση αυτή..;..
Αγάπη μου..εσύ είσαι η ζωή μου..και θα σ'αγαπάω..για πάντα..Άννα μου..είσαι ό,τι καλύτερο..μου έχει συμβεί..αλήθεια σου λέω..,
είπε χαμογελώντας της.
Α-σε ευχαριστώ..
Ο Δημήτρης πήγε δίπλα της και την πήρε στην αγκαλιά του.
Κοιμήθηκαν για πρώτη φορά μαζί σαν οικογένεια. Ήταν το πιο όμορφο βράδυ που έχουν περάσει μαζί αγκαλιά με το μωράκι τους.