WHITE TULIPS

CHAPTER 17

You're welcome

Sams pov:

Matapos ang isang di inaasang agahan kasama ang parents ko ay di maikakailang napaka gaan ng pakiramdam ko ngayon. Nababalot ng kasiyahan ang buo kong pagkatao. Kahit ang mga kasambahay namin ay natutuwa din na makita akong naka ngiti buong umaga simula nung makapag agahan kami.

8:10am na at naka alis na sina mommy para sa work nila pero bakas parin sa mga labi ko kung gaano ako ka nasiyahan na makasama ulit silang maka pag agahan. I am very happy, especially knowing that I'm going to finally see my favorite cousin again!

Nag punta ako sa pinaka mababang parte ng mansion. Medjo malayo layo din ang lalakarin dahil sa lawak ng mansion pero di ko na inisip iyon, nag patuloy ako sa pag lalakad at nalagpasan ang iilang hallway sa mansion. Sa daan ay maraming mga bagay ang umagaw sa pansin ko. Mga bagay na ngayon ko lang nabigyan ng pansin, gaya ng mga malalaking paintings sa dingding, may mga mukha ng tao na hindi pamilyar sakin pero may Ilan ding namumukaan ko gaya ni mommy at dad na naka suot ng napaka gara at purmal na kasuotan, si pops ang lolo kong napakamapagbiro na pumanaw din nung bata pako,

At sa unahan ay nakita ko din ang sarili ko na naka suot ng baby pink na gown. Napangiti ako ng maalala ang araw na ginawa ang painting na yan, subrang excited ko nun kasi nangako si dad sakin na dadalhin ako sa isang famous aquarium sa ibang bansa para lang makakita ng dolphin sa totoong buhay kong maipapangako ko raw na magiging good girl ako at hindi magiging malimot pag magsisimula na ang painter. Matapos nun ay tinupad din naman ni dad ang pangako nya at subrang saya ko nang makakita at maka hawak ng dolphin sa araw na yun.

Nag patuloy ako sa pag lalakad. Napatingin ako sa kabilang banda ng hallway at makikita sa kabila ng naglalakihang mga bintaha ang magandang tanawin ng harden sa ibaba, puno ng makukulay na mga bulaklak at parang maze na pagkakahugis sa mga halaman.
May mga hardenero na naka suot nga asul na denem ang nag tatrabaho dun.

Narating ko na din ang hagnanan patungo sa ibaba. Napagtanto kong mahigit sampung pintoan pala ang nadaanan ko bago makaratin sa hagdan papuntang ibaba. Grabi ngayon ko lang napagtanto ang lawak ng mansion na matagal ko nang tinitirahan dahil seguro sa katamaran ko. Pero para san ngaba Yung mega kwarto na hindi ginagamit? Bihira lang din naman kami nagkakaruon ng mga bisita na nakikitulog.

Ibinaliwala ko ang nasa isip at pahingal na bumaba sa hagdang may pulang carpet na naka lapag. Nang makarating sa ibabang parte ng mansion na itinanong ko pa kay Mang Kiko and daan, para di maligaw sa sariling bahay.

Finally arrive. I gasped. My jaw dropped! When I realized how far it is from what I have expected. I went down here just to look for the cars we owned. Instead it has lead me to a cars shop! If 40 cars is a lot! Then they cannot blame if I am standing here not moving a single muscle while covering my mouth by both of my hands, I am in shock! Staring for over hundreds of cars being parked at a very wide space. Not just an ordinary cars but almost every famous and expensive cars I have ever known. Is being parked under where I live!
I-I can't believe it! I rushed down to get a closer look. A black Lambo!. My eyes sparkled as it lays on my most favorite car in the world a Lamborghini! Mabilis akong tumakbo palapit dito at mabilis na umangkas sa luob.

Hawak bawak palang ang manubila ay napatayo na nito ang mga balahibo ko. Ganuon nalang ang apekto ng itim na makinang ito sa katawan ko. May kung anong parte sakin ang nabubuhayan sa tuwing na kakahawak ako ng mabibilis na mga sasakyan.

Magal kong nilarolaro ang daliri sa bawat parte ng sasakyan. Isang daliri kong sinuri ang bilog na manubila. Iginala ko ang buong tingin sa luob ng sasakyan.

Biglang sumagi sa isipan ko nung huling gabi na isinama ako ni Saide sa isang car drift and race.

FLASHBACK