WHITE TULIPS

CHAPTER 24

"Feel better now?" I asked.

Tumingin sakin ang pinsan ko habang inum inum ang orange juice na nasa mini fridge sa luob ng sasakyan.

"Yeah much better!" She answered politely.

Mabuti naman at gumaan din ang pakiramdam niya. Kanina pako awang awa sa mga nangyayari sa kanya. Sakabilang banda naman ay naiinis nako sa dalawang taong naka upo sa likuran ng sasakyan. Halos mag kakalahating oras na sila nag bubulungan at nag susumbatan sa diko malamang dahilan

"Next time don't be too stubborn"
Sambit ni liam.

"Sa susunod matuto ding mag paalam!" Sumbat ni ate.

"Kung hindi matigas ang ulo mo nag karoon pa sana ako ng oras na maka pag paalam." Sagut ng lalaki.

"Malay ko ba na aalis kana pala ng araw na yun!"

Subrang naguguluhan nako sa mga pinagsasabi ng dalawa. Mukhang subrang layu na ng usapan nila sa bag na brown kanina. Hindi naman sa nakiki marites ako pero mukhang interesting talaga ang usapan nila. Na cu-curious tuloy ako kung anong kasunod ng usapan nila.

"Kaya nga! Kung hindi ka lang nag matigas nang araw na yun!"
Sagut ng lalaki.

"Kahit na." Pagtatapos ni ate sa usapan at hinalukipkip ang mga braso at diretsang bumaling ang tingin sa bintana ng sasakyan at diretso ang tingin sa kung saan.
Habang ang lalaki naman ay mukhang may gusto pang sabihin pero napatikhim din nang talikuran siya ni ate. Bakas sa mukha ni liam ang pag ka kunsensya at pag mamakaawa pero umiling lang ulo niya at pinalitan ulit ng pag ka seryuso ang mukha.

Nang akma ng titingin ng diretso sa harap ng sasakyan si Liam ay mabilis din akong dumiretso nang tingin sa harap ng sasakyan.

Ano ba kasing meron sa dalawang to? What do they mean by "Nung araw na yun?". I'm getting more and more curious about it. Bakit parang ganuon nalang ang galit ni ate kay Liam? Gano ba kalaki ang atraso ni Liam sa kanya para magalit siya ng ganito?

At bakit parang wala lang kay Saide at Mang Kiko ang usapan ng dalawa na rinig na rinig sa luob ng sasakyan? Ako lang ba ang walang alam tungkol dito? Jusme naman! Para ako lalamunin ng buo ng kyuryosidad ko pag diko ma agapan ng sagut ang mga tanong ko!

I sighed.

Maya maya ay kumalam ang tiyan ko.
Gutom na naman ako for the 3rd time ngayong umaga. Shutang stomach naman to lagi nalang nagugutom. Gano ba kabilis maka pag digest ng pagkain ang tiyang to! Nag mumukha na tuloy akong patay gutom kahit totoo naman!

"Uhmm Sai...?" I said

"What is it tiny..?" She asked listening to me attentively

"Are you hungry?" I asked.

"Uhmm not really, how about you?
You're hungry of course! How about let's have a drive through in Mc Donald?" She asked.

Buti naman at kilalang kilala padin ako ng pinsan kong to kahit matagal na kaming di nag kikita. Napangiti ako ng matamis dahil sa sinabi niya. At tumango tango bilang sagut.

"Limang minuto nalang po at makakarating na tayo sa drive through ng Mc Donalds" Wika ni Mang Kiko

"Yeyy!" Buti naman at malapit na, gutom na gutom na talaga ako!

Umayos nako ng upo at binuksan ang phone ko para e check ang social media status ng mga friends ko, at para kamustahin si Llyen at Mia na parehong nag bakasyon. I then felt sadness when I remembered the fact that all of my closest friends can't attend my birthday celebration.

I miss them already. Kahit ilang araw palang. Pagkatapos ng birthday ko ay pasokan na ulit at matatapos na ang seven days weekend. Subrang bilis naman ng panahon.