KARA'NIN GÜLÜ 🌹 ✔️

8🌹 TOPRAK

" Ölmek için doğmuştur ya insan; o yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever."

~ Tolstoy

🥀

TOPRAK

Üç gün sonra

Şiddetli bir yağmur sabahında Gül ve ailesi üç gün sonra İstanbul'dan geri döndüler. Ziya bey, arabasını evinin önüne park etti. Ziya bey ve Yezda hanım hemen arabadan indikleri sırada Yezda hanım arka koltukta oturan kızına bakar ve camını tıklatır. Gül o anda kendine gelir. Kulaklıklarını çıkartarak hâlâ gözleri yaşlı o arabadan iner. Tam indiği sırada da onları karşılamaya gelen Yeşim, koşarak Gül'ün yanına gider ve ona sımsıkı sarılır. "Gül, hoş geldin. Seni çok merak ettim arkadaşım. Nasılsın?" dedi Yeşim, arkadaşının solan gül yüzüne bakarak. Gül, derin bir nefes aldı ve buruk bir tebessümle kendisine bakan arkadaşına acı kahve gözlerini yukarıya dikti. Göz yaşlarını silerek karşılık verdi. " Hiç iyi değilim Yeşim, bu yüzden pek hoş bulamadım da. " dedi.
Yeşim, dudaklarını bükerek arkadaşına yeniden sımsıkı sarıldı. "Bu günlerde geçecek arkadaşım hiç merak etme. Ben, hep senin yanındayım. İkimizde atlatacağız." dedi ve Gül'ün ellerinden sımsıkı tuttu. " Varlığına şükürler olsun canım arkadaşım ama içimde ki bu yangın hiçbir zaman sönmeyecek bunu biliyorum." diyen Gül, göz yaşlarını elinin tersiyle sildi ve annesine dönüş yaptı.
" Anne, ben akşama kadar Yeşimle olacağım. Merak etmeyin!" dedi.
Yezda hanım, kaşlarını çattı sonra buruk gülümsemesiyle eşlik etti. " Yol yorgunusun kızım, birazcık dinlenseydin." dedi.

"Biliyorum ama temiz hava almak daha iyi gelecek, gelince yatarım. Sen beni merak etme." dedi Gül.

"Peki, kızım nasıl istersen dikkatli olun!" diyen Yezda hanım, evine girdi.

Gül, o anda Yeşim'e döndü. " Parka gidelim. Deniz havası solumam gerek. Ve tabii nefes almak..." dedi.

" Tamam Gül, nasıl istersen canım arkadaşım." diyen Yeşim, Gül'ün koluna girdi ve yavaş adımlarla ilerleyerek Parkın yolunu tuttular. "Ben, sana engel olmuyorum değil mi Yeşim? Bugün haftasonu Korayla buluşmayacak mıydın?" dedi, Gül tedirgin bakışlarla. Yeşim, gülümseyerek cevap verdi. " Evet arkadaşım doğru hatırlıyorsun ama bugün bana ihtiyacın olacağını düşündüm ve seninle olmaya karar verdim. Koray sevgilim sonuçta. Bir yere kaçmıyor ya zaten aynı sınıftayız. Ben onu her gün görürüm. Hem azıcık özlesin." diyerek gülmeye başladı. "Azıcık değil bence çok özler." diye karşılık veren Gül de zoraki gülümsemişti. "Hah şöyle arkadaşım ya birazcık yüzün gülsün. Çok zayıflamışsın Gül, üç gün de ne yaptın sen kendine böyle?" diye sitem etti Yeşim. Gül ve Yeşim yolun sonunda parka giriş yaptılar. Gül adımlarını hızlandırdı ve hemen deniz kenarına oturup kendine bir sigara yaktı. Yeşim de arkasından gelerek arkadaşının içler acısı kötü gününde yanında durdu. Yeşim de Gül'ün yanına kumların üstünde oturdu. Gül'ün sigara içişine baktı. Gül, sessizce sigarasını kırmızı, dolgun dudaklarına her deydirişinde derin bir iç çekerek, acı kahve gözlerinden süzülen yaşlarını akıttı. Yeşim, buna dayanamadı ve arkadaşına bir ilki yaşattı.
" Madem yan yanayız. Madem iyi günde de kötü günde de arkadaşız. Madem bugün ikimizde ağlayacağız. O zaman bugün bende senin için ilk kez bu ateşi yakıyorum canım arkadaşım. Sen beni gerçekten affettin Gül, sana yaptığım hatta söz verip yaptığım yanlışa rağmen sen bana yine inandın ve affettin Gül. Tuna'yı bahane ettin farkındayım. Sen dile getirmesende ben anlıyorum. Gerçekten senden çok özür dilerim arkadaşım. Bir daha asla seni üzmeyeceğim. Söz veriyorum. Bu yüzden sende beni affettiğin için bende sana katılıyorum. " diyen Yeşim, buruk gülümsemesinin eşliğinde Gül'ün sigara paketine elini uzattı. İçerisinden bir dal çıkarttı. Sigarayı ilk kez dudaklarını getirdi. Gül'e bakarak tedirginlikle çakmağını çaktı. Derin bir nefes aldı ve ilk sigarasının dumanını içerisine çekti. Gül ise şaşkınlıklar içerisinde Yeşim'in yaptıklarına bakıyor ve bıyık altından gülümsüyordu. Kısılan gözlerini fark eden Yeşim, güldüğünü anladı ve mutlu oldu. " Sen hep böyle mutlu ol canım kardeşim. Ben senin için sigara bile içerim." dedi. Gül, mutluluktan ne diyeceğini bilemedi ve Yeşim'in ilk kez sigara içişini hayranlıkla izlemekteydi.
" Yeşim, sana inanmıyorum. Bunu nasıl yapabildin? Gerçekten mi? Şuan çok şaşkınım kardeşim. Yıllardır bana bu sigarayı her ağzıma alışımda etmediğin lafı bırakmayan arkadaşım, şuanda gerçekten benimle birlikte sigara mı içiyor?" diye gülümsediği sırada Yeşim, Gül'ün gözünden akan yaşını eliyle silerek karşılık veriyor.
" Evet, içiyorum kardeşim. Hemde gözünün önünde, sana karşı içiyorum." dedi ve gülümsedi. " Yeşimim...İyi ki varsın be! Canım kardeşim." dedi ve Yeşim'e sımsıkı sarıldı. " Sende Gül. İyi ki sende varsın." dedi ve iki can arkadaş birbirlerine sımsıkı sarılarak birlikte ilk kez ellerinde tuttukları sigaralarını birlikte tüttürmekteydiler.