KARA'NIN GÜLÜ 🌹 ✔️

6🌹 MELEK

" Hepimiz tek kanatlı melekleriz. Birbirimizi kucaklamadan uçamayız."

~ Guizot

🥀

MELEK

Gül, sonunda Yeşim'den ayrılarak evine varabildi. Yorgun adımlarını attığı sırada tam odasına geçiyordu ki birşeyi fark etti.
Annesi yerlerde hüngür hüngür ağlamaktaydı. Annesinin durumunu gören Gül, şaşırır ve hemen onun yanına giderek durumunu sorar.

"Anne, iyi misin? Ne oldu sana böyle? Neden ağlıyorsun anne?"

"Ahh kızım, bilsen ki neler oldu?"

"Ne oldu anne işte bende onu soruyorum... Seni bu kadar ağlatacak ne olmuş olabilir? Babam mı birşey söyledi, canını mı sıktı?" dedi, Gül herşeyden habersiz fikirlerini öne atmaktaydı. Gül'ün annesi Yezda, göz yaşlarını silip Gül'ü sakin bir yere çekerek acı gerçeği sonunda güçlükle itiraf edebildi.

"Canım kızım, keşke dediğin gibi olsaydı. Şimdi sana birşey söyleyeceğim ama sakin kalacaksın tamam mı?"

"Anne, iyice korkmaya başladım. Söylesene ya ne oluyor? Babamdan mı boşanıyorsun yoksa?"

"Hayır kızım, öyle bir şey değil."

"Ne o zaman anne?"

" Kızım, ablanı bu sabah kaybettik."

" Abla mı derken anne? Hangisi?"

" Melek ablanı kaybettik kızım."

Gül, o anda duyduklarına inanamaz. Şok geçirir ellerinin titremesinin eşliğinde dizilerinin bağı çözülür ve bir anda yere çökerek göz yaşlarına hakim olamaz.

"Ne diyorsun sen anne? Duyduklarım doğru mu? Şaka mı bu, rüya mı? Ne demek Melek ablan öldü? Nasıl ve neden? Durduk yere, birden mi? Ne oldu anne, ablama söylesene?"

"Keşke, kızım keşke bir şaka ve rüya olsaydı. Maalesef acı bir gerçek. "

"Nasıl oldu bu anne? Kaza mı geçirdi, ne oldu? Birisi mi vurdu ablamı? Ne oldu lan?

"Hayır kızım, hiç biri olmadı."

"Nasıl olmadı anne?"

"Melek ablan, adı gibi göçtü aramızdan." der iken Yezda, göz yaşlarına hakim olamadığı sırada Gül, şaşkınlıklar içerisinde kafayı yemek üzereydi.

" Ablama hiçbir şey olmadıysa nasıl ölüyor o zaman anne?"

"Uyku apsesi diyorlar sözde. Ama hâlâ ne olduğu anlaşılmadı. Ecel kızım, erken geldi. Götürdü melek ablanı. "

"Anne ablam ya...Melek ablam ya nasıl ya... Daha çok erken annem, nasıl gidebilir? Bizi bırakıp nereye gidiyor anne? Hem daha Barlas var. O daha büyümedi anne. Barlas'ım annesiz mi kaldı şimdi? Anne Barlas, daha bebek! Ablam, bu kadar erken gidemez."

"Öyle söyleme kızım, isyan etme. Ömrü bu kadarmış demek ki. Kaderi böyle yazılmış işte. Biz bilemeyiz ki..."

" Annemm daha çok erken ya çooook." diyen Gül, dayanamaz ve feryat figan ağlamaya başlar.

"Anne, teyzem mahvolmuştur. Teyzem, bitmiştir anne. Teyzemin yanına gitmemiz lazım. Ablamı son kez görmemiz lazım. "

"Biliyorum kızım, babanla konuştum. Alacak biletlerimizi."

"Ne zaman?"

" Yarın sabah, aslında ama senin okulun olduğu için öğleden sonraya çektim."

"Başlamışım okuluna anne, benim ablam ölmüş! Söyle babama biletleri sabaha alsın. Okul işini ben hallederim. Sabah erkenden İstanbul'a gidelim.