Oyun Bozan//YARI TEXTING//

55.Bölüm

"O zaman anlat Baran açıkla birşey saklama."

"Tamam anlatıyorum"dediğinde yüzümde zafer gülümsemesiyle onu dinlemeye başladım

"Sara diye bir eski sevgilim vardı benim. Ama yani sırıl sıklam aşıktım yani küçüktük daha 24 yaşlarında birşeydim. Saranında bana sırıl sıklam aşık olduğunu sanıyorum ama hep böyle param hakkında konuşurdu kavga ettiğimizde ise ailemden falan vururdu hep ama aşk insanı kör edermiş bende her seferinde affederdim. Bana sevgilisi değil de kölesiymişim gibi davranırdım. Para ver,beni şuraya getir götür,kardeşim gibi gibi şeyler söylerdi hep.
Bende inanırdım salak gibi. Neyse bir ara ben bunu bir erkekle bastım sonra baya bir kotü oldum ve gelip kendini bir şekilde affettirdi. Daha sonra durduk yere beni bir yere çağırdı ve bende gittim. Gittiğimde ise ailemin yerde yatan cansız bedenini gördüm. Bir tane abim vardı benim Yağız diye daha sonra o ikisini bastım. Abim ile bir düşmanlığımız var ve asla son bulmuyor yani kısaca baş düşmanım ile planlamışlar herşeyi sadece tek yapması gereken şey sevgili rolü yapmasıymış. Sırılsıklam aşık olduğum kız düşmanım ile iş birliği yapmıştı ve ailemi öldürüp çevremdeki herkese zarar vermişti. Kardeşimede birşeyler yapmışlardı"bunları derken gerçekten çok zor konuşuyordu yani dokunsanız ağlicak bir durumdaydı

"Ben... özür dilerim yani bilsem zorlamazdım"

"Sorun yok üzelim merak ettiğin birşey varsa sor"

"Unuttun mu onu?"

"Kimi?"

"O kızı adını unuttum"

"Sara'yı mı?"dediğinde onaylar şekilde kafamı salladım

"Evet"dedim

"Evet unuttum"

"Peki niye üzülmüş gibi anlatıyorsun"dedim meraklı gözlerle ve konuşmaya devam ettim

"Yani üzülmen normal ailen öldü doğru pardon sormadım say"dediğimde hafif tebessüm edip konuştu

"Ailemin ölmesi umrumda olmadı"dediğinde kaşlarım hafaya kalktı

"Ne? Nasıl ya bir insanın ailesinin ölmesi kadar büyük bir acı yok bence"

"Benim ailem normal bir aile değildi"

"Nasıl yani"dediğimde Baran iç çekti tam konuşucakken ben konuştum

"Yada dur anlatmak istemiyorsan anlatma seni bu sefer zorlamica-"lafımı bölen Baranın konuşması oldu

"Anlatmak istiyorum."dedi ve birşey dememe izin vermeden konuşmaya devam etti

"Ailemden küçüklükten beri şiddet gördüm ve bu işlere bulaşmamın en büyük suçlusu babam.
Bana zorla daha 8 yaşındayken her türdeki silahları ve bıçakları kullanmayı öğretti.
Asla bir kere bile afferim oğlum, seninle gurur duyuyorum falan diyip saçımı okşamadı.
Herhangi biri birşey yaptığında sinirini benden çıkarırdı bir çok kez hastanelik olmuştum komada yattığımı bile hatırlıyorum. 10 yaşımdayken abi dediğim adamı öldürttü."dediğinde derin bir nefes alıp verdi ve tekrar konuştu

"Abi dediğim adam benim oyun arkadaşımdı ne olursa olsun babamdan beni korumaya çalışırdı bana birşeyler yapmasını engellerdi ve yaptığım suçları üstlenirdi. Yaptığım son şeyide üstlendiğinde babam onu öldürmemi istedi ne kadar itiraz etsemde zorla öldürttü bana onu. Şuan ne yaptığımı merak ediyorsundur. Şöyle ki babam kimsenin kendi çalışma odasına girmesine izin vermez bir kere de merakıma yenik düşüp odasına girdin birkaç şeyi karıştırdım fark etmeden yerlerini değiştirmişim
Kimin yaptığını sorduğunda herkes benim yaptığımı söyledi ama abim ise 'ben yaptım Baranın suçu yok herkese de kimseue birşey söylememesi için tembihledim Baranın suçu yok'dediğinde babam sinirden deliye dönmüştü ve silah çıkarıo bana verdi onu öldürmemi söyledi"dediğinde durmuştu bir süre hiç birşey demedi sadece yüzüme bakıyordu tahminimce o an yaşananlar aklına gelmişti