«Πως μπορώ να αποβάλω μόνη μου;»

Start from the beginning
                                    

Α-Δημήτρη..Δημήτρη..Αγάπη μου..Δημήτρη με ακούς;..Δημήτρη είμαι έγκυος..

Δεν πήρε όμως απάντηση.
Δεν γύρισε καν να την κοιτάξει.
Τότε τον ακούμπησε στο ώμο και γύρισε ξαφνικά και την κοίταξε με τα μάτια γουρλωμένα.

Δ-Το ξέρω Άννα..ξέρω για το μωρό..
Α-Και δεν θα πεις κάτι;..δεν είσαι χαρούμενος;
Δ-Δεν μπορώ να είμαι χαρούμενος..
Α-Γιατί;
Δ-Είμαι νεκρός Άννα..

Άνοιξα τα μάτια μου κατευθείαν..
Ήταν όλα ένα όνειρο, ένας απαίσιος εφιάλτης.
Ήταν πρωί και ακτίνες φωτός έμπαιναν μέσα στο δωμάτιο.
Επικρατεί πολλή ησυχία όμως στο σπίτι και αυτό με ανησυχεί.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι..η Μαργαριταρενια μου δεν ήταν εκεί..
Το κοριτσάκι μου που είναι;
Άρχισε να με πιάνει ταχυκαρδία..το χέρι μου βρέθηκε αντανακλαστικά εκεί που χτυπούσε.
Ο Δημήτρης..ο Δημήτρης που είναι;
Πήγα προς την κουζίνα..ήταν εκεί..
Ευτυχώς Χριστέ μου ήταν εκεί.
Ετοίμαζε πρωινό για την Μαργαριταρένια μας..
Τα μάτια μου όμως άρχισαν να θολώνουν.
Νιώθω ότι ζαλίζομαι και τελευταία στιγμή κατάφερα και κρατηθηκα από το σκαμπό..
Ο Δημήτρης μόλις άκουσε τον θόρυβο γύρισε και κοίταξε πίσω του.
Πρόλαβε τελευταία στιγμή και την κράτησε στα χέρια του πριν σωριαστεί στο πάτωμα.

Δ-Αγάπη μου..αγάπη μου..μ'ακούς;..είσαι καλά;
Α-ναι..ναι..καλά είμαι..απλά ζαλίστηκα..η Μαργαριταρένια που είναι..;,
είπε κοιτάζοντας με φόβο γύρω της.

Δ-Είναι στο δωμάτιο της και παίζει μέχρι να πάει στο σχολείο..πάμε όμως τώρα να καθήσεις..έλα αγάπη μου..,
της αποκρίθηκε και τύλιξε τα χέρια του γύρω από την μέση της.
Την βοήθησε να καθίσει στον καναπέ και έσκυψε μπροστά της.
Τα χέρια του ακούμπησαν τρυφερά την κοιλιά της η οποία δεν διακρινόταν καθόλου και την κοίταξε στα μάτια χαμογελώντας της.

Δ-Το ξέρω καρδιά μου πως τώρα στην αρχή ταλαιπωρείσαι αρκετά..αλλά μετά όλα θα είναι καλύτερα.
Σου υπόσχομαι ότι θα είμαι δίπλα σου συνέχεια αγάπη μου, δεν πρόκειται να σε ξανά αφήσω μόνη σου ποτέ..Σ'αγαπάω..

Στο πρόσωπο του σχηματίστηκε ένα όμορφο μειδίαμα και στο δικό της ένα ίδιο και έτσι μπόρεσε να του εκφράσει όσα νιώθει.

Α-Και εγώ..πάρα πολύ..,
του απάντησε και ένωσε τρυφερά τα χείλη τους.

Δ-Θέλεις μήπως να πας μέσα στο δωμάτιο μας και να σου φέρω να φας κάτι;
Α-Όχι..όχι είμαι εντάξει εδώ..γίνεται όμως να πεις στην Μαργαριταρένια να έρθει στο σαλόνι;
Δ-Φυσικά αγάπη μου..,
είπε χαϊδεύοντας τρυφερά το μάγουλο της.

«Υπάρχει λόγος;»Where stories live. Discover now