Bal Bade'm (Gerçek Ailem)

0.9

10k olduk bal çiçeklerimm

Emeğinin karşılığını almak çok güzel bir şeymiş gerçekten. Hepinize çok teşekkür ederim.

Oy atmasanız bile varlığınızdan haberdar olmak mutluluk veriyor bana🐸 nasıl yeni emoji buldum ndkenskksn kurbağacım.

Ayy nasıl yazacağımı karıştırdım uy heyecan yaptum. Nekskwlmselk

Sınır-80-100

.
.
.

(Corapkulturdur'ün Cesurun'dan)

Sofraya koyduğum tabağın yamuk olduğunu görüp düzelttim.

Yamuk duran şeyleri pek sevmezdim. İçeriden yüksek gelen seslere aldırış etmedim. Giray ile Bade mutfaktaydı. Ve her ikiside gürültülü insanlardı. İyi anlaşıyor olmaları mutlu ediyordu beni.

Hangi abi istemezdi kardeşleri anlaşamasın diye. Bir Pars vardı anlaşamayan. O da düzelecekti inşallah yakında.

Bade ile geçirdiğim şu bir kaç saat, benim için çok değerliydi. İyi anlaşıyorduk artık. Bir şeyleri çekinmeden söyleyebiliyordu.

İçinde yatan deli dolu bir kişilik vardı. Ve bu, gün geçtikçe ortaya çıkıyordu.

Son bardağı da düzgün bir şekilde koyup doğruldum.

"Ne yapıyorsun lan sen! Kıza mı vuracaktın!? Göt herif."

Bir anda Sarp'ın bağrma sesi gelince mutfağa doğru ilerledim hızlıca.

Kapıdan içeriye girdiğimde, gördüğüm görüntü ile durdum. Bade Giray'a sarılıyordu. Pars ise yerdeydi. Dudağındaki yara ise başında dikilen Sarp'tan dolayıydı galiba.

"Ne oluyor burada!?" Diye sordum sesimi yükselterek. Her gün bir olay mı olacaktı.

Niye hep olan Bade'ye oluyordu?

Niye şu an Giray'a sarılıyordu mesela, sıkıca.

Sarp arkasını döndü telaşla. Pars ise ayağa kalkmış, dudağındaki kanı silmişti. Yüzünden okunuyordu pişmanlığı.

Ne yapmıştı ki? Vuracak mıydın kıza demişti Sarp? Umarım yanlış anlamışımdır.

Diğerlerine döndüm. Hâlâ sarılıyorlardı. Pars'a baktım. "Odama git, konuşacağız." Kısa ve net bir şekilde konuşmamla, kafasını eğip çıktı mutfaktan.

Bade'ye ilerledim. Giray'dan ayırdım yavaşça. Refleks ile kafasını kaldırıp baktı bana. Gözleri dolup boncuk gibi olmuştu.

"Ne oldu abicim, iyi misin?" Diye konuştum merhametle. Gözlerini kaçırıp kafasını salladı. "İyiyim, bir şey olmadı." Diye mırıldandı kısıkça.

Olmuştu işte!

Yanımdan geçmek için hareketlendi. İzin verdim. Durmak istemediği yerde zorla tutamazdım onu. Ne olduğunu öğrenirdim her türlü.

Bade mutfaktan çıkınca Giray ve Sarp'a döndüm. İkiside bana bakıyordu.

"Anlatın." Bir kelime yetti onlara zaten.

Sarp da baktı abisine. O da geç gelmişti galiba. Giray anlatmaya başlayınca can kulağı ile dinledim.

"Geldi işte bir şeyler zırvaladı. İşler kızışınca elini kaldırdı, vuramazdı zaten abi tutardım."

Kaşlarım çatıldı öfkeyle. Ne demek el kaldırmıştı. Karşısındaki kadının kardeşi olmasını geçtim, bir kadına el kaldırmıştı.

"Ne olacak abi? araları gün geçtikçe daha çok açılıyor." Diye soran Sarp'a döndüm.