17 Yıl sonra gerçekleri öğrenen Bade, yıllardır onu arayan abilerine giderse.
Azıcık dram.
Bolca eğlence.
Bolca aksiyon.
Bir tutam da kaos.
Daha ne olsun?
Var mısın benimle yeni bir serüvene?
(Bal Bade'm adında ilk ve tek kitaptır.)
(Kitabımda...
Nasılsınız iyi misiniz? Bende iyiyim teşekkürler 💅🏻
Ya bir şey soracağım. Badenin ailesine alışmasını istiyorum bir an önce. Çünkü yazacağım, aklımda olan bir sürü sahne var, ama bu sahneler şimdi olamayacak sahneler. Kızı hızlı alıştırmaya çalışıyorum. Çünkü böyle gidince konu sıkıcı bir hal alıyor gibi geliyor. O yüzden demeyin yani, kız çok çabuk alıştı falan.
Aksiyonlu sahneler için aile olmaları gerekiyor NzjsnssnlnzamZm
Sınır -40-50
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Bade'den.)
"Ya Giray çek şunu önümden, yemeyeceğim." Suratımı buruşturarak önümdeki kelle paçaya baktım.
Kokusu hiç güzel değildi. Midemin durumu berbat olduğu için yediğim gibi kusardım.
"Ya güzelim, bir kaşık hadi." İçi çorba dolu kaşığı ağzıma uzatmasıyla kafamı diğer tarafa çevirdim ve Sarp ile göz göze geldim. Gülerek izliyordu eziyet çekmemi. Gözlerimi kırpıştırdım bir kaç kez.
"Sarp, yardım etsene ya, midem bulanıyor diyorum, kötü kokuyo."
Hâlâ Sarp'a bakarken, omuzlarını silkti. Bundan umut yoktu. Sarp'ın yanında oturan Pars'a baktım.
Pars'a deyince aklıma pırasa geliyordu. Bu yüzden midem daha çok bulandı. Yüzümü buruşturarak çektim bakışlarımı ondan.
Sabah kahvaltıya indiğimde alayla 'prensesimiz hasta mı olmuş' demişti. En azından prenses olduğumu biliyordu. Ben daha konuşmadan Cesur abi susturmuştu onu. Bunadam da izin vermiyordu konuşmama he.
Ve artık Cesur abiden artık çekinmiyordum. Dün, sabaha kadar başımda beklemişti. Ve yaptığım iğrenç esprilere ve kusmuklarıma şahit olmuştu.
Acil işi çıktığı için, Giray'a çorba yedirme görevi verip çıkmıştı. Şimdi ise salonda, koltukta battaniyeye sarılı bir şekilde yarı oturur vaziyetteydim. Akan burnumu çektim. Bir anda hapşuruk geleceği için ağzım açık kalmıştı. Tam hapşuracakken ağzımdan giren kaşıkla ne olduğunu kavrayamadım bir an.
Onlar benim bu halime gülerken, hapşuramadığım için gözlerim dolmuştu. Ağzıma iğrenç bir tat yayılınca gözlerimi kapattım.
"O kadar kötü değil aslında Bade." Dedi Giray öbür kaşığı uzatmaya çalışırken. Dolu gözlerimi parmağımla silip Giray'a döndüm ağırca.
"Ya hayvan mısın? Hapşuracaktım, niye hemen sokuyorsun kaşığı."
Konuşurken bir yandan de kollarına yumruk atıyordum. İnleyerek konuştu. "Kızım dursana bir, ne bileyim hapşuracağını, yemek için açtın sandım ben."
Bir kere daha vurdum koluna. Kokunu ovuşturarak baktı kötü kötü. Hafif vurmuştum bir kere, abartıyordu. Hasta olunca gücüm gidiyordu zaten. İçtiğim çorba yüzünden midem bulanmaya başlamıştı.
