TOMBİK

LIV

Görkem ve Atilla uyanır uyanmaz taksi sipariş verip evden ayrılmıştı.Kenan akşam geri döneceğini söylemişti,bu yüzden Melihte onunla kalmıştı.İkisi arka koltukta oturmuştu.Atillanın telefona bakarken sırıtan suratı Görkemi germişti.Çocuğun dibine girip kafasını telefona soktu.

"Kiminle konuşuyorsun?"

"Hikaye okuyorum."

"Hikaye mi?O nereden çıktı?"

Atilla gülümseyip ekranı Görkeme çevirdi.Bir uygulama da yazılan bir çok hikayeleri okumuş ve oylamıştı.Atillanın böyle zevkleri olduğunu daha şimdi öğreniyordu.

"Esir mi?"

"En sevdiğim yazarın yeni hikayesi!Beraber okuyalım mı?!"

Yol zaten bitecek gibi değildi.Atillayı kafasıyla onaylayıp birlikte okumaya başlamıştılar.Aklı Paşadaydı Görkemin.Gelmeden önce kediyi Atillanın annesine bırakmıştılar.Şimdiden endişeleniyordu,acaba kedi bu kez kaç kilo aldı?Önümüzdeki hafta tatil bitiyordu ve Atillanın üniversiteye gideceği günlere az kalmıştı.

"Bana taşınsan olmaz mı?"

"Annemin evet diyeceğini sanmıyorum."

"Benim işim,senin üniversiten...Kaçırsam seni?"

Çocuğun havalanan kaşlarını görünce gülümsememişti.Çünkü Görkem gayet ciddiydi,şaka yapmıyordu yani.

"Şa-şaka demen gerekiyordu ama."

"Hayır tombik,hiç olmadığım kadar ciddiyim."

"Neden bana tombik diyorsun?O kadar kilo verdim."

Görkem Atillanın büzdüğü alt dudağına baktı.Önündeki taksicinin onlara bakmadığını görünce dudaklara öpücük kondurmuştu.

"Seni seviyorum.Sana köpek gibi aşığım."

"Paşa duysa üzülür,bari kedi deseydin."

Görkem kahkaha atıp kolunu çocuğun omzuna attı.Son bir kaç haftadır yorgundu ve dürüst olmak gerekirse şehirden uzaklaşmak ona iyi gelmişti.Yoğun tempoya alışması zaman alacaktı.Telefonuna gelen aramayı görünce kaşlarını çattı.

"Gökten taş mı yağıyor abla?Niye aradın beni?"

"Evleniyorum salak!Düğünüme gel bari kocam yüzünü görsün!"

"Yeğenim olunca gelsem?"

"Görkem gelmezsen sana taşınırım ona göre.Bir yıl daha evlenmem olur biter.Ne dersin canım?"

"Düğün ne zamandı abla?"

Atilla kahkaha atmamak için dudaklarını birbirine bastırdı.Görkemin ablasıyla olan ilişkisine bayılmıştı.Tek çocuk olmak sıkıcıydı bu yüzden bir kardeşi olmasını istiyordu çocukken.

"Tamam gelirim kapat."

Telefonu cebine koyup kafasını Atillanın omzuna yasladı.Beraber gitseler kötü mü olurdu?

"Ablam evleniyor."

"Mutluluklar dilerim."

"Düğünde bana eşlik edecek tombik birine ihtiyacım var."

Sanırım bu kez teklifi geri çevirmeyecekti.Görkemin ailesiyle tanışma zamanı gelmişti.Paşa,Görkem ve Atilla zaten kocaman bir aileydi.Gerilmemek için kendisini böyle avutuyordu.Henüz annesinin öğrenince nasıl tepki vereceğini bilmiyordu.

"Akşam yemeğe çıkalım."

"Ta-tamam."

Atilla taksiden inip gözlüğünü düzeltti.Görkeme el sallayıp apartmana girdi.Yemeğe üç kişi çıkacaktılar.Paşa bunu duyunca çok sevinecekti.Hep koşarak çıktığı merdivenleri bu kez adımlayarak çıkıyordu.Görkemin ailesiyle tanışmadan önce annesine ilişkilerinden bahsetmeliydi.

"Kuzum dönmüşsün!Oy ne kadar özledim!"

"A-anne,özür dilerim."

Kadın oğluna sarıldığı için Atillanın söylediğini duymuştu.Kaşlarını çatıp Atillanın dolan gözlerine baktı.Paşa onu görünce hemen yanına gelmişti.Atilla bacaklarına tırmanmaya çalışan kediyi kucağına aldı.

"Neden özür diliyorsun?Kötü bir şey mi oldu?"

"Bunu sana söylemem gerekiyor.Bilmek en doğal hakkın."

"Hamile miyim?"

"N-ne?Ya hayır anne ne alakası var!"

Kadın kahkaha atıp mutfağa geçmişti.Ispanaklı börek yapıyordu.Atilla annesinin peşinden gidip dudaklarını büzdü.

"Hadi söyle ne oldu?"

"Benim bir sevgilim var."

"Ne?!"

Kadının açık kalan ağzına bakıp miyavlamıştı Paşa.Sevgiliye bu kadar şaşırıyorsa kim bilir Görkeme nasıl tepki verecekti.

"Anne,Görkemi hatırlıyor musun?"

"Taş gibi olanı diyorsun!Tabii ki."

"O taş benim kafama düştü..."

Kadın ellerini yıkayıp peçeteye sildi.Atilla annesinin çatılan kaşlarını görünce bu kez direkt söylemişti.

"Biz Görkemle sevgiliyiz.Çıkıyoruz."

Bombayı kadının kucağına bırakmıştı...

Sizce kim yeni hikayesinin tanıtımını yaptı?jsjsjsjsjsj bennnnn!Tombik bitince Esir de buluşalım!