TOMBİK

LI

Gözlüklerini çıkartıp gözlerini avuşturmuştu.Atilla ilk kez uzun yol yolculuğuna çıkıyordu.Görkem çalıştığı için zaten yorgundu,bu yüzden hemen uyumuştu.

"Camı kapatır mısın?Üşür."

Atilla Görkeme baktığında Melih onu kafasıyla onaylamıştı.Camı kapatıp önüne döndü.Gerekmediği sürece konuşmayacaktı.

"Uyumak istiyorsan uyu.Az bir şey kaldı zaten."

Madem gözlüğünü çıkarttı biraz uyuyabilirdi.Kafasını geri yaslayıp gözlerini kapattı.Melih yukarıdaki aynadan Görkeme bakmıştı.Birde sağ tarafında uyuyan Atillaya bakıp iç çekmişti.

"Seni bulursam sikiceğim Kenan...Ortalıktan kaybolmak nasıl olur göstereceğim."

Araba da eski sevgilisi sevgilisiyle beraber uyuyordu ve direksiyonun başında Melihti.Kenanı bir kaşık su da boğacaktı.

Peki tüm bunlar yaşanırken Kenan ne yapıyordu?

Rahmetli babaannesinin evine sığınıp kurbağa pijamasını giyinmiş ve yastığına sarılmıştı.Babası kaza yaptığında onu polise ihbar eden oydu.Bir çocuk için omuzlarına aldığı bu yükü taşımak zordu.En zor günlerini ailesiyle beraber atlatmak varken o yalnızdı.

Kapı çaldığında yataktan kalktı.Lahmacun sipariş etmişti.Masaya bıraktığı cüzdanını almış ve kapıyı açtı.

"Ananı!"

Görkem gözlerini devirmiş,Melih yumruklarını sıkmış,Atilla ise yanaklarını şişirmişti.

"Yaşıyorsun!"

Atilla arkadaşını karşısında görünce sarılmıştı.Kollarının arasındaki bedeni sarılarak boğmaya çalışıyordu galiba.

"Atilla nefes alamıyorum."

"Ah şey ü-üzgünüm.İyi olduğuna sevindim!"

Melih Atillayı omzundan çekip Kenanın yakasını kavradı.Çocuğun büyüyen gözleri öfkeli gözlere şaşırarak bakıyordu.Bu üç adamın kapısına neden geldiğini sorguluyordu şu an.

"Seni keseceğim."

"Ben de."

Kenan Görkemin sesini duyunca yutkundu.Başına bir şey gelseydi daha iyi olurdu sanki.

"İyi akşamlar,lahmacun sipariş verdiniz mi?"

"Evet."

Melihin elleri yakasından ayrılınca poşetleri almıştı.Parasını ödeyip kapıyı kapattı.Elindeki poşeti havaya kaldırıp Atilla dışında onu boğacak gibi bakan adamlara baktı.

"Yer miyiz?"

"Yeriz!"

"Şehire döndüğünde mutlaka konuşalım.Hadi size iyi eğlenceler."

Melih bu ortamda kalmayı düşünmüyordu.Kenanı gördüğüne göre artık gidebilirdi.Atilla Kenanın eline tutuşturduğu poşetleri alıp Görkemin elini tuttu.Adamı peşinden sürükleyip salona gitmişti.

"Melih!"

"Seni gebertirim lan!"

Kenan onu durdurmak için bileğini kavradığında çocuğun yakasını kavrayıp sırtını duvarla buluşturdu.

"Telefonu niye açmıyorsun?!"

"Şarj aletimi almayı unutmuşum.Gitme,beraber yemek-"

"İnan bana orada oturan iki kişi benimle aynı araba da zor nefes aldılar.Buna senin yüzünden katlandığıma inanamıyorum."

Gün gelir hesap döner işte.Kafasını kesseler oturmayacağı sofraya Kenan için oturmuştu.

Koyun can derdinde Atilla ve Kenan lahmacun derdinde 🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣

Smutlara hazır mıyızzz