Diğerlerinin de ondan bir farkı yoktu hepsi ağlıyordu. Tabi bende. Hem hamilelik hormonlarından hem de bizi bu duruma düşürenlere
Demir olan adam gözündeki yaşlarla bana bakıp " Sana sarılabilirmiyim ? " Diye sordu.
Bir an ağlamam durduğunda ona ne...
Gözlerimi kocaman açtım. " Emine teyze ben yıkanırım."
" Yok o öyle olmuyo hadi yürü. Bir işe yarasın şunlar. Çocukları onlar giydirir hadi yürü bakim."
" Ama Emine teyze..."
Kolumdan tutup beni yürütürken arkamdan abimlerin gülme sesi geliyordu.
Emine teyze beni ağzında bişeyler mırıldana mırıldana yıkadıktan sonra banyodan çıkmıştı. Hemen havlumu giyinip odadan çıktığımda yatağımın üzerine koyduklarına baktım.
" Güzel kızım sen bunları giyin aşağı gel. Bende güzel bir çorba yapayım aç kalmayın doyurun karnınızı. Hem o ne öyle bir deri bir kemik kalmışsın. Tövbe tövbe."
