Diğerlerinin de ondan bir farkı yoktu hepsi ağlıyordu. Tabi bende. Hem hamilelik hormonlarından hem de bizi bu duruma düşürenlere
Demir olan adam gözündeki yaşlarla bana bakıp " Sana sarılabilirmiyim ? " Diye sordu.
Bir an ağlamam durduğunda ona ne...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Arabadan indiğimizde önümde kocaman olan lunaparka baktım.
Buraya Yekta ile geldiğim günler aklıma geldiğinde kafamı iki yana sallayıp Demir abime döndüm.
Elimi elini uzatarak tuttuğunda Batu abim ellerini birbirine sürttü.
" Eveeeet. İlk olarak hangisinden başlıyoruz."
Acar abim gözlerini etrafta gezdirip bana döndü.
" Bak burda pamuk şekerci var alayım mı sana bir pamuk ? "
Dediği şeye güldüm.
" Alma abicim."
" Kağıt helva alayım."
" Yok abi."
" Bak şurada jeliboncu var jelibon alayım."
" İstemiyorum abi."
" O zama- "
" Abicim gerçekten birşey istemiyorum. Canım çekerse söylerim."
Oflayıp kafa salladığında Çınar abim gülerek Acara bakıyordu.
Çınar abimin gülüşüne bende güldüm. Çünkü çok komik gülüyordu. Gülerken eşşek sesi çıkarıyordu.
Demir abim beni atlı karıncaların olduğu yere çektiğinde heyecanla gülümsedim.
Atlıkarıncaları çok seviyordum.
Aslında benim en sevdiğim hayvanlar atlardı ve bende küççükken atlıkarıncaları gerçek at sanardım.
Yektayla okuldan kaçıp kaçıp hep gelirdik.
Zamanla arkadaşlarımızla da gelmeye başlamıştık.
Çok eğlenirdik.
Tabi sadece ben eğlenirmişim.
Neyse.
Abim beni dikkatle kucağına alıp atlıkarıncanın üzerine yan oturacak bir şekilde bıraktığında bir elimle karnımı tuttup diğer elimle tutacaktan tuttum.
Atlıkarınca etrafta dönmeye başlayıp yukarı ve aşağı doğru hareket edince ağzından bir kıkırtı çıktı.
Demir abim saçlarımı kulağımın arkasına koyup kahküllerimi gözümün önünden çekti.
Beni gülümseyerek izliyordu.
Gözlerimdeki heyecan ve mutluluğunu izliyordu.
★★★★
YAZARDAN ;
Yekta en yakın arkadaşlarıyla oturduğu kafeden ayrılıp evine doğru yürümeye başlamıştı.
