ÇİÇEK

TANITIM

Merhaba.

Tanıtımla başlayalım.

Umarım beğenirsiniz.

Sizleri seviyorummm 💕

Hadi herkes buraya en sevdiği çiçeği yazsın.

***

Dudaklarımı birbirine bastırıp hıçkırıklarımı tutmaya çalışmıştım.

Ama olmadı.

Kendimi tutamayıp hıçkırarak ağlamaya başladığımda karnımdaki hareketlerini hissediyordum.

Kimse beni duymuyor, kimse görmüyordu.

Görmesinlerdi zaten. Bu zamana kadar görmediler şimdi de görmesinler.

Kalbimdeki acı hergün katlanırken onlara kalbimdeki sevgiyi nasıl vericegimi düşündüm.

Tabi eğer sağlıklı bir yaşamları olursa.

Gökyüzüne bakıp son sesimle bağırdım.

" ALLAH'IM NOLUR BANA YARDIM ET. BANA SABIR VER. BEBEKLERİMİ KORUMAMA SAĞLIKLI BÜYÜMELERİNE İZİN VER. ONLARIN HİÇBİR SUÇU YOK. YARDIM ET... Nolur. Bebeklerim için. "

Ben Çiçek. 17 yaşındayım ve hamileyim...

BULUT AİLESİNDEN ;

Bulut ailesi oturma odasında toplanmış günün değerlendirmesini yapıyorlardı.

Acar " İşte kızlarda bugün bana ayrılıp bayıldılar."

Saçlarını geriye atıp " Her zaman ki gibi."

Batu " Oğlum şerefsiz gördüm ama senin gibi bir şerefsiz ilk defa görüyorum."

Acar dudaklarını büzüp " Ben. Ben ve şerefsiz olmak. Nayır olamaz böyle bir şey."

Çınar gözlerini devirip " Acar susacakmısın yoksa silkiyim mi seni."

Acar korkuyla gözlerini kocaman açıp " yok abi yok. Hiç yorulma sen ben rahat rahat oturuyorum burda."

Dudağına fermuar çeker gibi yapıp " Konuşmuyorum daha."

Kapı zili çaldığında herkes kapıyı açması için Acara baktı.

Acar onlara masum masum bakıp gitmemek için konuşacakken evin büyük abisi Demir' in bakışlarını görünce yerinden koşarak kalkmıştı.

Acar kapıyı açıp kapıda gördüğü yakın korumaları olan Barborosu gördüğünde sorar gözlerle ona bakmıştı.

Acar " Noldu Barbaros abi."

Barbaros tedirgin gözlerle Acara bakıp daha sonra gözlerini kaçırarak konuştu.

" Size birşey söyleyecektim ben."

Barbaros elindeki dosyayı sıkmıştı. Söyleyeceği şeyleri daha kendisi hazmedememişti. Dosyayı hazırlarken onlara nasıl vereceğini düşünmüştü.

Acar kaşlarını çatıp Barbarosun garip hallerini izlerken bir eliyle kapıyı açıp içeri geçmesini sağladı.

İkisi birlikte salona girdiklerinde bakışlar onlara dönmüştü.

Demir " Hoşgeldin Barbaros."

Barbaros kafasını sallayıp " Hoşbulduk abi. Benim size söylemem gereken şeyler var."

Demir yerinde dikleşip " Noldu. Ne söyleyeceksin." Diye sordu.

Barbaros yutkunup " Abi yerini buldum." Dedi.

Birden tüm abiler donup kalmıştı.

Bulmuşmuydu gerçekten yerini.

Batı hızla yerinden kalkıp " Gidelim hemen hadi nerde kalıyor."

Çok heyecanlanmıştı.

Yıllar sonra kardeşini görecekti.

Demir Barbarosun yanına gelip dikkatle gözlerine bakmaya başladı.

Titrek bir sesle " Nerde." Dediğinde Barbaros yutkunamamıştı.

Barbaros kafasını eğip " Abi... Birşey daha söylemem gerekiyor." Dedi.

Kardeşler Barbarosa söylemesi için bakarken barbaros yutkundu.

" Çiçek... Hamile."

Abiler birden sarsıldı.

Kalplerinde oluşan korku oldu.

Geç kalmışlardı.

Herşey için geç kalmışlardı.

Ya da onlar öyle biliyorlardı.

Demir titrek bir sesle " Sen... Sen ne dediğinin farkındamısın." Dedi.

Barbaros yerden kafasını kaldıramıyor abisinin gözlerine bakamıyordu.

Demir birden sinirle bağırıp etrafı dağıtmaya başladığında kimse ona engel olamıyordu.

" Hayır."

" Ben geç kalmadım."

" KARDEŞİMİ KORUDUM BEN." Diyerek boydan cama tekme attı.

Camlar üstüne gelip vücudunu kesmişti ama umursamamıştı.

En son yediği sakinleştirici sonrası ağzında tek bir kelime çıkmıştı.

"Geç kaldım çiçeğim. Senin için bizim için geç kaldım."

Merhabalar.

Bu kitap o kadar güzel olacak ki aklımdaki sahneler şimdiden gözümde canlanıyor.

Bu kitap Melek in Abileri final yaptıktan sonra başlayacak.

Kızımızın acıları abileri sayesinde nasıl yendiğini göreceksiniz.

Yorumlarınızı bekliyorum oylamayı unutmayın...

Sizleri seviyorum 💕