ÇİÇEK

BÖLÜM 28

İyi okumalar :)

***

Hep beraber eve girdiğimizde abimler bebeklerimi koltuğa yatırdı.

Demir abimle Barbaros bir koltuğa otururken Acar abim ve Batu abim diğer koltuğa oturmuştu. Çınar abimde tekli koltuğa geçmişti.

Gölge ilgiyle bebeklere baktığında bebeklerimin yanına oturdum.

" Koltuğa çıkabilirmisin Gölge ? "

Kibar bir şekilde Gölgeyle konuştuğumda Acar abim gülmüştü.

Gölge koltuğa bebeklerimin yanına oturduğunda uyuyan bebeklerime bakıp gülümsedim.

Elimi uzatıp Yunusun elini tuttum.

" Bu yakışıklının adı Yunus. Baksana Gölge ne kadar çok bana benziyo. Bak bak benlerimizin yeri bile aynı."

Ben heyecanla Gölgeyle konuşurken abimler gülüyor Gölge ise Yunusu kokluyordu.

Yusuf'un elini tuttum bu seferde.

" Bak bu yakışıklının adı da Yusuf. Yusuf... pek bana benzemiyo."

Buruk bir şekilde konuştuğumda Gölge dikkatle Yusuf'a bakıyordu.

Boğazımı temizlediğimde Demir abime bakmaktan çekinmiştim.

Gölge Yusuf'u kokladıktan sonra koltukta yanına uzandığında gülümsedim.

Acar abim ayağa kalkıp ellerini birbirine vurdu.

" Ee tanışma da gerçekleştiğine göre yemek saati geldi."

Herkes ayağa kalkarken Barbaros dış kapıya doğru yürümeye başlamıştı.

Arkasından bakarken Demir abim " Hop hop." Diyerek Barbarosu durdurmuştu.

" Nereye koçum? "

Barbaros ellerini önünde birleştirerek konuştu.

" Bahçeye abi."

" Olmaz öyle şey gel yemek ye."

Bana çekinerek bakıp konuştu.

" Rahatsızlık vermiyim abi ben."

Dediğiyle kaşlarım çatılmıştı.

Benim rahatsız olucağımı mı düşünüyordu ?

Demir abim kaşlarını çatıp sert sesiyle konuştu.

" Duymamış olayım Barbaros. Yürü mutfağa."

Barbaros bana tekrar bakıp Demir abimin arkasından giderken bebeklere baktım.

Çınar abim çoktan kenarlarına yastıkları koymuştu.

Belime elini koyup ilerletti.

" Gel güzelim gidelim biz uyanırsa seslerini duyarız olmadı Gölge bize haber verir."

Gölgeye bakıp tekrar bana döndüğünde mutfağa girmeden tekrar arkama döndüm.

Uyudukları için bir şey olmazdı herhalde.

Mutfağa girdikten sonra masaya oturduğumuz da ben her zaman ki yerime geçerken yanıma bakmıyordum.

Çünkü yanımda Demir abim oturuyordu.

Biraz da çekiniyordum. Tabi sinir de vardı. Kırgınlık.

Derin bir nefes aldığımda karşımda oturan kişiye baktım.

Barbaros oturuyordu.

Gözleri zaten benim üzerimdeyken göz göze geldiğimizde sanki birisi aniden dokunmuş gibi irkilmiştim.