TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 159

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 159

Freen POV*

Kinagabihan nabalitaan naming nadala sa hospital si lolo nung araw ng kasal namin ni seng dahil sa hindi ito na tuloy.

Andito ako ngayon sa bahay ni Rebecca at nagmamadaling pumunta sa hospital upang dalawin si lolo.

Time skip--

Sa labas ng room na kung saan ay andun sa loob Naka confined si lolo.

Nung nasa tapat na kami ng pinto kita kong kinakabahan si Rebecca, at marahan ko tong hinawakan ang mga kamay niya at hinihipan at hinalikan.

Freen: shhh.. kalma lang love, andito namn ako ok?
-pagpapakalma ko sa kaniya, tumingin namn ito sa akin at ngumiti

Rebecca: kinakabahan lang ako love, lolo mo parin iyon hmm..
-sambit niya sa akin

Hanggang sa ngumiti ako sa kaniya at hinawakan ang kabila niyang kamay at sinapo sapo iyon ng marahan.

Freen: ready Kana mahal? Haharapin na natin sila.
-sambit ko sa kaniya at huminga ito ng malalim saka tumango sa akin, sinyales na handa na siya sa lahat.

Hanggang sa dahan dahan kong binuksan ang pinto na kung saan ay naroon si lolo.

Sa unang dungaw namin ay kita ko andun sila mama, kuya saint, ateh niks hanggang sa tumambad sa amin ang family ni Rebecca.

Nagulat kami ng magkayakap ang papa ni Rebecca at ang lolo na umiiyak silang lahat.

Rebecca:a-anong meron? Ma? Pa? Ba-bat kayo nandito?
-gulo niyang tanong sa kanila even me is gulong gulo din sa nasaksihan ko.

Nani: oh, eto na pala sila..
-bungad ng matanda na kasama ang lola ni Rebecca na nasa kabila ni lolo na Naka upo at hawak hawak ang kamay ni lolo.

Freen:ma-ma? Anong meron? Ba't umiiyak kayo?
-tanong ko dito na d makapaniwala at ngumiti lang sila sa amin.

Saint: bunso.. relax ok? Matutuwa ka sa balita, umupo na muna kayo dito at sasabihin din nila yun.
-bulong niya sakin.

Papa ni Rebecca: Rebecca anak? Halika.
-tawag niya dito at lumapit ito sa papa niya kasama si lolo.

Lolo: Rebecca, apo..
-sambit ni lolo at naiiyak ito.

Anong nangyayari? Panaginip lang ba ang lahat ng to? - sa isip ko

Papa ni Rebecca: anak, siya ang lolo mo, papa ko siya.

Rebecca: a-ano? Nagbibiro ba kayo pa?

Lolo: yes apo, totoo yun, anak ko si Rico kay Elizabeth.

Lola Elizabeth: totoo yun apo, lolo mo si Alfonso, May relasyon kami noon ni Alfonso at nagbunga iyon ng isang supling sa sinapupunan ko at kami lang ni Alfonso ang nakakaalam. Nagmahalan kaming dalawa apo, minahal ko si Alfonso at minahal niya din ako, hanggang sa isang araw pinilit kaming pinaghihiwalay ng tadhana, pinilit akong ipakasal sa lolo Gabriel mo noon apo kahit ayoko wala akong magagawa kasi pinagkasunduan na kaming ipakasal noon, at naiwang mag isa ang lolo Alfonso mo.

Panimula ni lola Elizabeth sa kwento ng love story nila.

Lolo Alfonso: ipinalayo sa akin si Elizabeth dahil mahirap lang daw ako at hindi ko raw siya mabubuhay at magugutom lang daw si Elizabeth sa piling ko, kaya naisipan nilang ipagkasundo sa iba siya.

Masakit. Kasi wala ka man lang magagawa kasi wala kang kaya  sa buhay, ang sakit malayo sa taong minamahal mo. Alam kong kay Alfonso ang dinadala kong sanggol dahil d nakakaanak si Gabriel, May sakit siya at d makakabuo ng bata.

I'm sorry apo, kung naging sakim ang lolo ah.. hindi ko sadya, at nabulag sa pagmamahalan ang lolo, masakit sa akin na ilayo si Elizabeth, sobrang mahal ko siya noon at hanggang ngayon. I'm so sorry kung nagawa ko iyon, dala lang iyon ng masasakit na pangyayari ko noon kaya pati kayo ay nadadamay. Kaya freen diva noon tinanong mo ako apo kung bakit hindi ako nagmahal pa? Kasi si Elizabeth lang tlga ang nasa puso ko at wala na'ng iba pa. Elizabeth is my everything, my life freen, and I'm so sorry kung pati kayo nadamay sa nakaraan ko noon.

-mahabng paliwanag niya sa amin.

Rebecca: so? Hin-hindi pwedeng maging kami ni freen?
-tanong nito kay lolo na siyang nagpangiti sa akin, sa Dinami daming kwento ng mga matatanda eh yun pa tlga ang sagot niya.

Mama: hahaha Hindi sa ganun sweetie, you and freen is meant to be anak.

Lolo:tama ang tita Lea mo, wala kang ikabahala kasi hindi nako nag asawa pa noon, ang tita mo ay in-adopt kasama ang papa ni saint, kaya pwedeng pwede kayo.

Rebecca: so maikakasal din kami ni freen lo? Papayagan mo na kaming magkasama po? Wala na'ng hahadlang sa amin?

Elizabeth: yes apo, malaya na kayong dalawa ni freen, wala na'ng hahadlang pa sa pagmamahalan ninyong dalawa, kasi ramdam ko rin yan dati apo, ang sakit mahiwalay sa taong mahal mo.

Rebecca: talaga po lolo? Lola? Freen and I? Haha..
-sambit nito at maluluha pa at marahang umusad sa akin saka niyakap ako ng mahigpit, masaya sila sa naging reaction ni Rebecca at pati ako ay napangiti dahil sa mga nalaman ko.

"So totoo pala na kapag itinadhana kayo kahit ipaghiwalay pa kayo ng buong mundo kung sayo siya, sayo parin siya. Sa isip ko habang kayakap si Rebecca.

TO BE CONTINUE........