TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 124

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 124

Nicole POV*

9months ang lumipas ng maka recover si freen sa kaniyang katawan. Nakakalakad na ito at naigagaw narin niya ang kaniyang katawan.

Masaya kami sa naging proseso niya, dahil sa tagal niyang nasa hospital ay finally ok na ang kaniyang pangangatawan.

Sa wakas ay umuwi Nadin kami sa Philippinas upang doon na ipag patuloy ni freen ang kniyang recovery, mahirap man ang naging proseso pero worth it naman kasi sumusubok si freen sa mga gawain upang matulungan nito kaniyang katawan at sarili. Pero isa nalang ang hindi nakaka-recover, ang kaniyang memory. Kahit kami ay hindi parin niya kilala, madalas din itong mairita sa lahat ng bagay, minsan nga naisisgawan niya yung mga maids or nurses nito, pati ang kaniyang private doctor ay minsan naiirita siya dito.

Ang daming nagbago sa kaniya, isa Nadun ang kaniyang behavior, madalas nagagalit ito kahit sa maliit na bagay, kaya kami nalng ang nag aadjust para sa kaniya.

Madalas din siyang nananaginip tos doon na nag cocause ang kaniyang sakit sa ulo, hindi namin alam kung bakit palagi siyang pinagpapawisan habang natutulog tapos bigla-bigla nalang itong bumabangon at habol² ang hininga, minsan nga pinapalo nito ang kaniyang ulo, tapos pinag aawat namin.

Palagi din na gusto niyang mapag-isa, gusto niya ng katahimikan. Pero isa lang ang duda ako is bakit kapag kay Seng ay ang gaan ng loob niya at nagkakasundo sila, and palagi din itong dinadalaw ni Seng sa bahay dito sa America, bakit kay Seng parang comfortable siya, bakit samin ay parang takot na takot siya, even baby ellishia ay hindi na niya masyadong pansin e.
Nakaka hurt man pero wala kaming magawa ganun ang naging kapalaran ng kapatid ko.

Kinausap Nadin ako ni mama na uuwi ndaw kami this week pa puntang Philippinas at doon na icucuntinue ang pag alaga kay freen, besides ok naman siya kaya napagpashiyahan na naming iuwi na sa Philippinas, pero kinausap na muna ako ni mama na doon na muna kami sa mansion tumira upang mas mapanatag daw si freen.

Umagree naman kami ni ni saint sa pahintulot ni mama at lolo kaya doon na muna kami tumira.

*Excited nakong maka uwi ulit sa Philippinas, kamusta na kaya yung naiwan ni freen doon?*
- sa isip ko habang pinag hahanda ng pagkain si freen sa kusina-

Nag recommended naman ako, na ako na ang magluluto ng mga pagkain ni freen, dahil parang sarap² din naman siya sa luto ko nung isang araw na ako ang nagluto ng hapunan namin, kita ko sa mga mukha niya kung gaano niya nagustuhan ang pagkaing iniluluto ko sa kaniya, happy naman ako at enjoy sa pagluluto ng pagkain ni freen, kahit sa ganung pamamaraan lang ay gusto kong ma feel ni freen kung gaano ko siya kamahal bilang ateh niya.

Namiss ko na tlga ang dating freen na palaging Naka ngiti, palaging sinusurpresa kami, freen na palaging andyan upang kamustahin kami, freen na malambing , freen na maalaga, freen na mapagmahal na kapatid at anak, miss na miss kona ang dating freen.

Habang iniisip ko yun ay hindi ko namalayang tumutulo na yung mga luha ko, hanggang sa May humawak sa likod ko siyang pagmunas ng mga luha ko.

Lea:bakit umiiyak ang anak ko?
-sambit nito habang sapo² ang likod ko-

Nicole: wala ma, naluha lang ng sibuyas na hinihiwa ko.
-pagdadahilan ko.

Lea: anak, wag monang itago, iniisip mo na naman kapatid mo, kapit lang anak, magiging ok din ang lahat at maalala din tayo ni freen.
-pagpalakas nito ng loob ko.

Nicole:ma? Babalik paba si freen? Yung dating freen na kapatid ko?.
-sambit ko at hinarap si mama na pinupunasan ang mga luha.

Lea:aww hey, hey sweetie? Babalik ang lahat, magdasal LNG tayo baby, I'm sorry kung hindi na protektahan ni mama ang kapatid mo ah?
-sambit nito habang hinahawakan ang kamay ko at Naka Yuko.

Nicole:ma, wala ka Pong kasalanan, Maskin ako ay wala akong nagawa ma, I'm sorry..
-sambit ko habang pinasadaanan ang kawalan.

Lea: no sweetie, mas wala kang kasalanan ok? Don't cry na kasi pati ako Napa iyak Mona, halika kanga dito.
-sambit nito at niyakap ako ng mahigpit siya namang pagbuhos ng malakas na mga luha ko habang kayakap si mama.

Lea: I love you sweetie, andito lang si mama ok? Kakayanin natin to, pagsubok lang to, babalik nag lahat anak.
-sambit nito habang sinasaposapo ang likod ko upang patahanin ako, hinalikan pako nito sa batok at pinunasan ang mga luha ko.

Nicole:I love you too ma! I'm sorry..
-sambit ko habang niyakap si mama.

Lea:ssshhhh! It's ok sweetie, don't say that, wala kang kasalanan.
-sambit nito sakin at kumawala na sa pag yakap.

Lea:mas mabuti pa ay tulungan nalng kita upang mapadali yan, alam kong gutom na yung kapatid mo, wag kanang umiyak diyan baka walang lasa ang niluluto mo niyan,sge ka.
-sambit ni mama shiyang napagpatawa sakin.

Nicole:ahaha ma naman e!

Lea:ito anak paano batong paghiwa?
-sambit nito at kinuha ang knife.

Nicole:ganun po ito ma.

Sambit ko hanggang sa sinamahan nanga niya ako mag luto,at nanging masaya naman kami sa pag lulutong dalawa.

TO BE CONTINUE........