TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 37

"WITH YOU IN MY PERFECT WORLD"

Part 37

Becca POV*
Nandito ako ngayon sa hospital nagbabantay kay lolo, sakaling gumising na ito, it's 7 pm nadin kasi ng gabi at di pa ito gumigising kanina pa, umuwi muna si dad at mom kasi May inasikasong importante ito, at KMI nalang kay lola ang nagbabantay dito,.
Ipinagmamasdan ko si lola na mahimbing ang tulog at hawak² ang kabilang kamay ni lolo,.
Naaawa ako sa kaniya, alam kong kinakaya niya ang lahat ng to para kay lolo,. Alam kong tinitiis niya lamang na maging matatag para kay lolo at saamin,.

" Ilang saglit din akong ipinagmasdan sila ng agad akong kumilos upang tawagin ang doctor ng makitang nag mulat ng mata si lolo"

Becca: grandma?.. wake up..! Gising na si lolo..( malambing niyang tugon dito at tinapik-tapik ang lola niya at nagising din ito at nagmulat ng mata papuntang asawa niya)

Elizabeth: hey.. May masakit ba sayo? Anong nararamdaman mo? Kamusta ang katawan mo?
- sunod-sunod nitong tanong kay lolo- at matipid itong ngumiti kay lola Elizabeth si lolo Gabriel chaka hinawakan ang mga kamay ni lola"

" Agad namang pumasok ang doctor para i-check si lolo Gabriel at di din nag tagal ay nagpaalam din ito samin-

Lolo Gabriel: I love you Eliza - malambing niyang bikkas ito at hinawakan ang mukha ni lola,.
Nasasaktan akong nakikita ang grandparents ko nasa ganong sitwasyon sila-

Gabriel: apo come here!
(- at mabilis din akong tumungo kay lolo ng tawagin niya na ako-)
Apo" wag mong pababayaan ang lola ah..' promise mo sakin (- kasabay nun ang paghawak niya ng mga kamay ko para humugot ng lakas-)

BECCA: grandpa plssss .. don't say that! Gagaling ka.!
- diko nading mapigilan na tumulo ang mga luha ko pati nrin si lola na humagulgol na sa pag-iyak -

Gabriel: apo, di kona pala yatang  maipapangako sayo ang pangako kong isasayaw kita sa birthday mo,.
Becca: lo! Don't say that plssss..? Sasayaw tayong dalawa.. chaka ² magbloblow pa tayo ng candle ko, at May mga dapat pakong patunayan sayo ko..!!(- umiling LNG si lolo saakin chaka ngumiti at pinasadan ng tingin si lola-)

Gabriel: Eliza mahal..? My everything.. take care of yourself and wag papabayaan ang mga anak at apo natin ah?.. alam ko noon mahal na napipilitan ka lang na magpakasal sakin dahil sa mga magulang ntin,. Alam kong nahihirapan ka noon sa sitwasyon natin,. I'm sorry love, but one thing I know is I'm so lucky to have you in my life,.. binago mo lahat, lahat lahat,. Pati pagkatao ko,. Three words love, just three words " I love you....
(- malambing niyang bikkas kay lola, at May mga butil ng mga luha na lumalabas sa gilid ng kniyang mga mata staka ngumiti ito kay lola-)

Elizabeth: don't say that Gabriel!.. diba nangako ka noon sakin na sasamahan Moko kahit anong mangyari.? Na di Moko papabayaan at d moko sasaktan,. Plssss Gabriel lumaban ka ok..?
(- humagulgol ito pati Nadin si Becca na kanina pang umiiyak -)

Gabriel: Eliza I'm sorry love, diko na yata matutupad iyon, I'm sorry... I love you love...

" Kasabay non ang dahan-dahang pagpikit ng kaniyang  mga mata-)
Elizabeth: no. No no..! Gabriel wake up! Plssss! Gabriel love.... Wag mong gawin to plssss...

" Parang gumuho ang mundo ko ng napagtanto kong wala na si lolo, diko alam ang gagawin ko, nanginginig ako sa takot, kinakabahan, mabigat sa puso na nakikitang umiiyak si lola dahil kay lolo,. Ano nang gagawin ko? D ako maka tayo? What the h*ll?
Hanggang sa tinabik ako ni lola para ayaing tawagin ang doctor, doon din ang pagbalik ng wisto ko,.
Chaka patakbong itinungo ang labas para tumawag ng tulong sa mga nurse at doctor"

Becca: doc, doc! Si lolo., (- sigaw nito at agad namang nagtungo ang mga nurse at doctor sa loob ng kwarto ni lolo at naiwan naman akong pabagsak na Naka upo sa labas, ilang saglit LNG ng mabilis kong itinawagan ang papa at mama ko para balitaan sila"

Becca: hello dad!.(- hikbi kong tugon sa kniya -)
Rico: yes baby, bat ka umiiyak?
Becca: dad, he's gone.. (- bigat kong sambit kay dad,. Biglang natahimik ang sa kabilang linya, at nagsalita din ito-)
Rico: I'll be there... (- tipid niyang sambit nito, alam kong umiiyak na si dad kasi rinig ko ang maliit niyang paghikbi dito chaka ipinatay na ang phone-)

" Diko alam kung anong gagawin ko sa mga oras nato,. Kitang-kita ko si lola kung paano humagulgol sa labas na panay sulyap sa loob ng kwarto na kung saan ay pinagtutulungan na si lolo ng mga nurse at doctor sa loob,.
Pinaghihinaan ako ng loob sa lahat ng nasaksihan ko ngayon,. Wala akong magawa, at naisipan kong pumunta kay lola para yakapin ito, ilang saglit lng ng dumating na si dad and mom,. Patakbo itong tumongo sa kinaroroonan namin at niyakap kming dalawa, kita ko din kung gaano ang sakit na nararamdaman ni papa dahil di niya man lang naabutan si lolo kanina,.

Rico: I'm sorry ma.. I'm sorry dad.. I'm so sorry ilove you..(- sambit nito at niyakap ng mahigpit si lola na kanina pang umiiyak at humahagulgol kay sa labas ng kwarto -)

TO BE CONTINUE........