TITLE: WITH YOU IN MY PERFECT WORLD

CHAPTER 52

"WITH YOU IN MY PERFECT

Part 52

Freen POV*
It's 8am in the morning, papauwi ako ngayon kasabay si kade, uuwi din kasi siya kaya ipinasama na niya ako sa kotse niya.

" Hindi ko napagtanto kung bakit balisa siya while nagdadrive, nahihiya parin ba siya sakin? Bat hindi niya ako kinakausap? Sa tagal ba naman naming magkakaibigan ngayon pa ba siya ma hihiya sakin? Ang weirdo niya ngayon ah.

Hanggang sa ibinasag ko na LNG ang katahimikan"

Freen: psssttt! Par? Ok ka lang?
Kade: a"ahh? Ou ok LNG ako par - at ngumiti ito kay freen -
Freen: nahihiya kaba? Bat parang iba ka ngayon ah?
Kade: a" h ehh.. wala yun.
Freen: come on? What's up, ano yun?
Kade: kasiii.. I'm sorry par, galit kaba sakin?
Freen: ako magagalit? For what ?
Kade: kasi... Kami na ng ate mo?
Freen: naku wala yun, bat naman ako magagalit eh ang saya² ng ateh ko sayo, chaka ngayon ko LNG nakita si ateh na ganun kasaya nung nagtapat kayo sakin.
Kade: talaga? Hindi? I'm sorry tlga par! Promise par! Sisiguraduhin kong magiging masaya siya sa akin, promise d ko siya pababayaan, hindi ko siya papaiyakin, aalagaan ko siya, promise ko sayo par, mamahalin ko siya tulad ng pagmamahal ko sa kaniya dati pa hanggang ngayon - confident na sabi nito--
Freen: ou na ou na, alam ko par! Yang pangako mong yan, sa ateh mo sabihin yan, di saakin! Naniniwala naman ako sayo, nabigla LNG tlga ako kahapon, so wag ka nang mag sorry.

Kade: salamat par, pangako di ko sila pababayaan.
Freen: par! May favor sana ako sayo, par kahit wala man KMI ni kuya saint, please wag mong pababayaan ang maginah ah? Lalo na si baby... Mahal na mahal namin sila ni kuya saint lalo na si baby ellishia..
Kade: don't worry par, aalagaan ko sila, mamahalin ko siya tulad ng pagmamahal ko sa sarili ko.
Freen: thank you par, alam mong naniniwala ako sayo.
Kade: you're welcome par, thank you din sa tiwala.

Ilang oras din naming ibinaybay ang daan ng narating na namin ung unit ko, hinatid niya na muna ako at nagpaalam ndin ito.
Hanggang sa pumasok narin ako sa unit chaka nagbihis Nadin kaagad, ilang minuto din akong nagbihis at bumaba narin ulit, dahil pupuntahan ko ngayon si Rebecca, alam kong kahapon pa yun galit sakin tsk! Susuyuin ko nga pa pala siya ngayon, ang hirap pa naman yun suyuin hayssss!!! Sunday pa namn ngayon, alam kong nasa bahay din yun.

" Namili na muna ako ng milktea staka burger May malapit naman dito, pero dapat d ko makalimutan yung flowers, para sa peace offering Nadin hehe😅
Baka sa flowers na'to ay magiging ok na ang lahat.

"Hindi ko sinabi sa kaniya na darating ako ngayon dito, ang pagkakaalam niya ay bukas pa ang dating ko, pero parang hindi ko din na eenjoy un kasi hindi kami ok , lalo na't galit siya ngayon sakin, dapat maging ok na kami pagkatapos nito, nakakatakot pa naman un pag galit parang demonyo hahaha.

"Ilang saglit lng ako naglakad papuntang bahay nila ng nasa tapat nako ng gate nila, nag doorbell na muna ako, chaka inayos ang sarili kung ok naba, kinakabahan ako, pero wala akong choice kung di suyuin siya. Shiya na mang pagbukas ng gate, isang familiar na mukha ang bumungad saakin.

Freen: magandang umaga po lola?- ngumiti sakniya -
Nani: magandang umaga din iha, ohh freen napa dalaw ka? May problema ba sa unit mo?
Freen: ahh wala po lola, dadalawin ko LNG po si Rebecca? Andyan po ba siya?
Nani: magkakakilala kayo? Ou andun siya sa taas.
Freen: ahh opo lola nung isang linggo LNG po.ah ganun po ba, pwede po bang mapuntahan siya?
Nani: maganda namn kung ganun iha, mas mabuti ng makakilala kayo, mabait na bata ka naman. Ou anak pasok ka.
Freen: thank you po- shiya na mang pagpasok niya at tinawag ni nani si Rebecca -

Nani: Rebecca?! Anak!? May bisita ka!? Bumaba ka diyan!?
Rebecca: po nani!? Wait LNG!! - kasabay nun ang pagbaba niya sa sala-

" Kinakabahan ako nung pababa na si Rebecca, ewan! Excited na kinakabahan, na masaya,parang random feelings, kasabay nun ang pagkabog ng dibdib ko nang masilayan kona si Rebecca na nasa tapat kona. Walang bakas sa mukha nito na galit or tuwa, ilang saglit lng kming sa ganung sitwasyon ng basagin ni nani ang katahimikan.

Nani: Rebecca anak , ikaw na muna ang bahala sa bisita mo ah, kay mamalengke pako, staka mamayang hapon pako uuwi, pati yung daddy at mommy mo ay mamayang gabi padaw uuwi, iha dumito Kana muna ah, pasensya kana kailangan kong mamalengke muna, ihhh shiya mauna nako, Rebecca yung bisita mo ah?
Rebecca: opo Nani, ako na bahala sa kaniya - kasabay nun ang ma artastikong tinginan niya sa akin, na para bang lalamunin na niya ako, para bang pinagsisihan kong pumunta pa dito, yung mga mata niyang parang kutsilyo pag Naka tingin sa akin, kung kutsilyo LNG tlga ang mga mata nito eh kanina paakong nasaksak nito, at shiya namang paglunok ng mga laway ko, shiya' namang paglabas ni nani sa pinto at dalawa na lng kmi ang nandito.-

WORLD"TO BE CONTINUE........