The Famous Cousins Models and The Sassy Triplets Doctors

VI: SERENADE

Nag kibit balikat nalang din ako at tumulong na din sa pag buhat ng box.

I pick up the box where the medicines are. At susunod na sana sa mga ka trabaho kong doctor na nagsi akyatan na dala ang box na pinulot nila pero bago paman ako maka hakbang ay may umagaw na sa box na buhat buhat ko.

Kunot ang noo na nilingon ko si jovanne. "I can carry it naman. Saka, madami kanang dala oh."

May bitbit na kasi itong backpack na if I'm not mistaken is backpack niya tapos sa kaliwang kamay naman ay bitbit na ang isang luggage na puno ng pagkain namin. Tapos sa kanang kamay naman ay bitbit na niya ang box na kinuha niya sa'kin.

Umiling ito. "it's fine. Ako na. Sumama ka nalang sa mga kapatid mo paakyat." Tinuro nito ang dalawa kong kapatid na ang dala ay ang tanging backpack lang ng mga ito. Nasa likod naman nila si fivanne at primitivo na ang daming dala at hindi manlang nila tinulungan.

Dala ni primitivo ang backpack nito at ang shoulder bag ni pawn. Sa magkabilang kamay naman nito ay bitbit ang dalawang malaking luggage na may lamang inumin at tents.

Habang si fivanne naman ay dala din ang backpack nito at may bitbit na dalawang malaking box sa magkabilang kamay. Nasa tabi nito si gideon na walang ibang ginawa kundi iwasiwas kay fivanne ang stick ng pusa nito.

Tssss... Masyado naman yatang pinahihirapan ni G si fivanne.

"Kami na bahala sa mga gamit dito para hindi ka ma pagod mamaya pag akyat."

Binalik ko ang tingin kay jovanne. "You sure? Kaya ko naman mag buhat. You don't need to do it." Masyadong mataas ang aakyatin namin.

Sabi ni apo luad kanina ay nasa two hundred fifty steps ang aakyatin namin bago namin marating ang tribu nila. At masyado siyang mapapagod kung pati ang dadalhin ko ay siya na rin ang magdadala. I'm not that heartless naman para hayaan siyang mag hirap kaka buhat ng mga mabibigat na bagay.

I knew, he's more buff and big than me at kaya niyang buhatin kahit pa dalawang box. Pero aakyat kasi siya. Mabibigat bawat luggage at may dala pa siyang backpack at kung mag dadala pa siya ng box, masyado na siyang mapapagod.

"I'm sure. Come on sweetie, umakyat kana at sumunod sa mga kapatid mo. Kami nang bahala dito." Natigilan ako dahil sa tinawag nito sa'kin.

Sweetie? What was that for?

Imbes na makipag sagutan pa kay jovanne, ay sinunod ko nalang ito. Pero pag balik ko ng tingin sa kinaroroonan kanina ng mga kapatid ko ay malayo na sila sa amin.

"Ahmm... Let's just go, together." I smiled at him.

My forehead knitted when he instantly turned his back on me pagkatapos ko siyang ngitian.

What's wrong with him?

*****

JOVANNE

I turned around immediately when he smiled at me. God! Bakit ba kaagad na namumula ang buong mukha ko at bumibilis ang tibok ng puso ko sa tuwing ngi-ngitian niya ako.

For christ sake. He just smile. Pero kung maka react ang buong katawan ko ay sobra. Ngumiti lang siya. Paano pa kaya kung mas higit pa sa ngiti ang gawin niya. Baka magka sakit na ako sa puso dahil sa biglang pag bilis ng tibok nito.

Pinilig ko ang ulo ko at muling humarap sa kanya. Naguguluhan itong tumitig sa akin. And again, my crazy heart beats fast again.

Nginitian ko nalang din ito bago binuhat nag box at pinatong sa kanang balikat ko. Habang sa kaliwang kamay ko naman ay buhat ko ang maleta.