starboy |tk|

18

Selamlarr

Bölüm atamıyorum maalesef dedigin gibi cok yogunum:( ama ilgilenmeye calısacagım bebeklerim ficimle

20K OLMUSUZ BU ARADA💖💗 çok seviyorum hepinizi oylarınız için cok tesekkür ediyorum aynı zamanda yorumlarınızı okumak cok güzel

Ufak bir şey söylemek istiyorum

Karakterlere sövmenizi istemiyorumdan kastım, yorumlar değildi asklarım. Bazıları dmden sövdü. Ben bu yüzden uyarı yapmıstım ama yanlıs anlasılmıs sanırım. Anlasılmasın, ben yorumlarınızdaki elestirilerinizi dikkate alıyorum 💖

Neyse bölüme gecelim

İyi okumalarrr

***

Jungkook

Gittiler.

Ve ben onlar gidene kadar tek ses bile çıkartmadan durdum o kapalı tuvalet kabininde.

İçimden anlamsız çığlıklar atarken, sessizliğe kapıldım. Görünmek, açıklanmak istemedim. Ne daha fazla yalanı, ne de daha fazla oyunu duymak istemedim.

Daha fazla kandırılmak istemedim ben.

Tektim şimdiyse. Aklımdaki onca düşünce ile bir başımaydım.

"Neden..."

Düşündüm durdum. Neden? Neden Taehyung, neden? Anlayamıyordum. Düşünüyordum ama bir cevap veremiyordum.

Neden söylemedin bana? Neden sakladın benden?

Şimdi anlıyordum sanki. Aylardır kafamda tam olarak oturmayan tuğlalar tek tek oturmaya başlıyor, yapboz parçaları yerine yerleşiyordu.

Benden bir anda uzaklaşmasının sebebi buydu.

Baba demeye bile dilimin varmadığı o adamın katili olması... Çıplak kasetlerimi saklayıp, pazarlayan; evine attığı insanların küçük bedenime dokunurken ki o çaresiz hâlimden bile etkilenen o adamın katili...

Eskiden çok mutluyduk Taehyung.

Gerçek bir flört gibiydik. Ne emindim oysa, senin de benden hoşlandığından. Değilse bile... Mutluydum. Çünkü mutluydun.

Mutluyduk Taehyung.

Ta ki, o gece kaldırımda ağlarken... sana neler olduğunu anlatana dek.

Her ne olduysa o gece olmuştu.

~

Jungkook
9 ay önce

Cinayet gecesi

Taehyung "Nerede o?" dediğinde çok şaşırmıştım. Ne yapacaktı ki? Neden soruyordu?

Kötü bir şey yapmazdı değil mi?

"N-Ne?" Dudaklarım zar zor aralanmış, ağladığımdan dolayı sesim son derece kısık ve tiz çıkmıştı. Onun damarları belirginleşen, kaskatı kesilmiş yüzüne bakarken yutkunmuştum ister istemez.

"O adam... Nerede Jungkook?"

"Neden soruyorsun?"

Gözlerini birbirine bastırdı gerginlikle. Sinirleri bozulmuş gibiydi. Hoş, bu dediklerimi kim duysa sinirlenmezdi ki? Sıçmıştım resmen. Hayatım tam iyi yöne gidiyor, mutlu oluyorum derken o adam her şeyin içine sıçmıştı. Neden mutlu olmama izin vermiyordu ki? Neden bir kere de gün yüzü göremiyordum ben?