Brave New Omega & Jikook

3 - Promise

Alfa Jeon tarafından beğenildiğini duyduğunda gelecek bir fiziksel teması beklemişti, hatta hap zihnini bulandırmasa da aptal aptal sırıtmasa reddetmek için bir bahane bile düşünebilirdi. İkisi uçakta zaten yan yanalardı. Etrafta çocuklar olsa bile onların dünyasında her türlü temasın çocuklara oyun şeklinde anlatıldığı bir gerçekti. İstese tam burada istediğini yapabilecek olması, artık onu beğendiği bir alfadan, tehlikeli ve uzak durması gereken alfa kategorisine doğru itiyordu. Dahası toplum tarafından oldukça beğenilen bir omegayken bir alfa tarafından beğenilmek sürpriz olmamış, yalnızca gururu okşanmıştı. Alfanın kendisi gibi düşünmediğinin farkındaydı ve gereksiz hayallere kapılacak birisi de değildi. 

Normalde olacak olan o fiziksel temas neyse ki olmamış, alfa dediğini havada bırakarak uyumasına müsaade etmişti. Devamında ise normalde haftada bir anca görebildiği Jeon Jungkook artık her yerdeydi.

Evren onun inadına yapıyormuş gibi uçakta olduğu gibi otele giderken, oda seçerken ve yemek yerken her yerde onunla muhatap olmak zorunda kalmıştı. Yolculuk boyunca aldığı haptan dolayı kendisini sadece fiziken değil, zihinsel olarak da bulutlar üstünde süzülüyor gibi hissederken kolayca yanındaki alfayı görmezden gelebilse de saatler sonunda uyandırıldığında tekrar eski haline gelmişti. Tekrar alfanın kokusunu almaya başlamış, üstüne bir de sonunda ayrık bölgeye geldiği için panikle dolmuştu. Otele giderken alfa Kim ile arkadaşlığından dolayı üçü beraber gitmek zorunda kalmış, oda seçerken de yine hemen yanındaki odayı seçmişti alfa. Gece iniş yaptıklarından dolayı ışığın görülmediği bu kara parçasında görecek bir şey de henüz bulamadıklarından, zorunlu olarak yemek yiyip eğlenme ve yatış planına uyacaktı. Bu sırada akşam yemeğini de yine alfa Kim ile alfa Jeon'un bitmek bilmeyen arkadaşlığı yüzünden beraber yemişler, canlı müziği de beraber dinlemişlerdi. 

Burada bile var olan klasik meşhur partiye gitmemeyi arkadaşından rica ettiğinde, diğer alfanın kendilerine neden hala eşlik ettiğini bile anlamamıştı. Bir yandan içten içe yanlarından asla ayrılmayan adama sövüyor, hatta bir noktada gözünden uzakta bir yerde sanal görüntüler eşliğinde isterse bütün gezi ekibiyle takılmasını ve kendisini artık rahat bırakmasını diliyordu. O yanında olduğu sürece sürekli olarak gözlemlendiğini, test edildiğini ve ölümün bu kadar yakın olduğunu hissetmekten kendisini alamıyordu. Hatta sadece hissetmek değil, birçok kez alfanın irileşmiş göz bebeklerini kendi üstünde yakalamıştı. Bakışlarından kaçarken bile şüpheli davrandığının da farkındaydı. Arada bir konuşsa da sıradan bir konu hakkındaki cümlelerini bile dikkatlice seçer hale gelmişti. 

Öte yandan ise bardaklar dolusu içtiği somanın etkilemediği bedenini onun kokusu etkiliyor, anlamadığı bir şekilde çakırkeyif hissediyordu. Sırf bu kokudan kaçmak için yanında oturduğu arkadaşına biraz daha yaklaşırken bulmuştu kendini.

Yine o anlardan birinde iki alfa şehrin bekleyen işlerinden konuşurken cebinden alfanın önceden verdiği turuncu hapları çıkardı ve almayı düşündü. Ancak hapların verdiği sahte huzurun ve bilinç kaybının hiç de hoşuna gitmediğini düşünerek vazgeçti hemen. Bu yaşına kadar kullandığı somalara benziyordu ama asla kendisi gibi hissettirmiyordu. Hapın amacı da zaten oydu belli ki. Elindekileri alfa Kim'in görmesine de aldırmadı o an. Ne olduğunu tabii ki biliyordu.

Geçirdiği saatler sonunda nihayet odasına döndüğünde hızlıca bir duş aldı. Islak saçları ve kurulanmak için üstüne geçirdiği beyaz bornozu ile dikilirken odasının bir duvarını kaplayan camdan dışarıya daldı gözleri. Gördüğü, minik ışıklar dışında koca bir hiçlikti. Korkutucu karanlığa rağmen cama biraz daha yaklaştığında böylesini hiç görmediği yıldızlarla dolu gökyüzü karşıladı onu. Açtığı camdan aşina olmadığı tarzda sımsıcak ve nemli bir rüzgar eserken geldiği kara parçasında iklimin bile farklı olduğunu fark etti.