THE CROWN | HYUNLIX

1. bölüm

Merhabaa size tarihi bir kurgu ile geldim bu defa. Hemen uyarılarımı vereyim.

‼️bu hikayede rahatsız edici ogeler olabilir‼️

-❄️-

"Onlar daha bebek." Dedi zevce biri henüz hala beşikte yatan, diğeriyse yeni düzgünce yürümeyi öğrenmiş oğullarına bakarak, cağresizlik içinde.

Henüz otuzlarının ortasında olan kral o yöne bakmıyordu. Tuniğini giyerken mırıldandı küfür eder gibi. "Senin bebeklerin."

"Hayır, birlikte yaptık onları."

"Ben istemedim!" Kralın bağırmasıyla köşesine pıstı genç kadın. Ancak hala geri durmuyordu. "İki yıl oldu biz evleneli. O zaman neden bir çocuk daha yaptınız?!"

"İkimiz de biliyoruz benim rızamla olmadığını. Daha kimse ikinciyi doğurduğunu bilmiyor, bırakalım çocukları, sana yeni bir hane açacağım. Orada herkes emrinde olur." Dedi kral. Ardından sanki genç kadın bunu kabul etmiş gibi hizmetlilerini çağırıp çocukları arabaya bindirmesini söyledi.

Kendisi de öndeki at arabasına bindikten sonra, zevce çocukları üsütmesin diye bir battaniye ile çıktı dışarı. Çocuklarının üzerini örttü. Ağlıyordu çaresizlik içinde.

Büyük oğlunun tahtadan yapılmış oyuncak kılıç ile oynayan görüntüsünü izledi. Her şeyden habersiz, yalnızca oyuncağıyla ilgileniyordu. O an gözünü kararttı genç kadın, kasaya atladı ve sıkıca sarmaladı oğlunu. "Sen kral olacaksın." Dedi.

Yeni doğurduğu oğlunu henüz çok tanımıyordu. Yetenekli miydi, ne kadar zamanda sökecekti konuşmayı? Onun gözlerini eli ile kapattı ve mırıldandı. "İkinizi birden alamam yanıma, affet beni."

Büyük çocuğu seçmesinin sebebi, ona uzattıkları dört oyuncaktan, kılıcı seçmesiydi. Onun kaderi savaşçı olmaktı. Küçük oğluysa bir fırça seçmişti. Onun bir sanatçıya değil, bir savaşçıya ihtiyacı vardı.

Uzun bir yolculuğun ardından araba durup, hizmetkar çocukları almaya geldiğinde büyük oğlunu kucağına aldı ve indi arabadan annesi. Arabanın önüne koşturup kralın karşısına çıktı, dizlerinin üzerine çöktü. "İzin verin sadece biri benimle gelsin."

"Olmaz."

"Neden?!"

"Büyüyüp tahtı hak iddia ederse-"

"Evleneceğiniz kadın, babanızdan duydum, size bir erkek çocuk veremeyecek."

"Bunu bilemeyiz." Dedi kral başını çevirerek. Buna karşılık zevce elini göğsüne koyup ekledi. "Ama öyle bir ihtimal var. Söz veriyorum, o kadın size veliyaht olmaya uygun bir erkek çocuk verirse çocuğumu hak iddia etmesine izin vermeyeceğim. Minho benimle kalsın."

Düşündü kral. Cidden saltanatın sürmesi için bir erkek çocuğa ihtiyacı vardı, bu yüzden en kötü ihtimali düşünüp istemeyerek de olsa bir çocuğunun zevcesinde kalmasına izin verdi. "Iyi. Ama sadece o. Başka bir çocuğumuz olduğunu henüz kimse bilmiyor, saklı kalmaya devam etsin."

İçi rahatladı kadının. Yine de aklı diğer çocuğunda da kalıyordu. "Ona bir isim bile vermedik. Fakir bir aileye vermeyeceksiniz değil mi?"

"O kadar vicdansız değilim. Bu bölgeden bir hocaya vereceğim. Kendi oğlu gibi büyütecek, sadece bir saray ferdi olduğunu kendisi de dahil kimse bilmeyecek." Dedi kral.

Zaman kaybetmeden küçük bebeği uğurladı zevce, saraya direkt yollandı çünkü sabah olmadan eşyalarını toplaması gerekiyordu.

Kral da oradan babasının huzuruna çıktı ve yaşlı adamın önünde diz çöktü. "Yeni bir evlilik yapmak istiyorum." Dedi.