Savcının ailesi (Gerçek ailem)

Bölüm 57 ~°~

Medya: Naz Enes temsili.

Yazardan:

Boran bey ve oğullarının içeri girmesi ile stresli bekleyiş hàla devam ediyordu.

İlk söze Baran girdi" Naz böyle bir şeyi beklemiyorduk aynı zamanda da bu bizler için kabul edilemez bir durum. Ama sen benim kardeşimsin senin bir abi demene canımı veririm.

Bu yüzden ben senin hep yanında, arkanda olucam. Asla yalnız bırakmıyıcam. Ve bu durum aile dışına çıkmayacak."

Barandan sonra Miran sadece Naza bakarak gülümsemekle yetindi. Naz abilerinden gelen onayla rahatladı.

Boran bey öksürerek dikkatleri üzerine topladı bütün gözlerin ona dönmesi ile " kızım seni ben büyütdüm yıllardır verdiğim emekleri hiç boşa çıkarmadın.

Her zaman başım dik bir şekilde senden bahs etdim bu yüzden bu durumu kimse bilmeden bu düğün işini hall etmessen başım yere eğme benim haneme bir daha ayak basma"

Diyerek son sözlerini söyleyip salonu terk etdi. Lakin bilmediği tek şey dört yıl önce onu evden gönderdiği gün o zaten Nazın babası olma hakkını yitirmişti.

Naz abilerine dönerek önce Baran abisinin yanına gitdi gözlerine bakarak içinde kırgınlık emaresi aradı.

Ama o gözlerde sevgi ve şefkatden başka bir şey göremedi. Baran kardeşinin ne düşündüğünü bildiği için onu göğsüne çekip sıkıca sarıldı.

Saçlarını öpüp kokladı.Baran abisinden sonra Mira da sarılıp tebrik etdi.

Abilerime kıyasla Mira çok mutluydu . Dilan hanımın elini öpüp geri çekildi. Zaten oda Boran bey gibi bu durumdan hiç hoşnut değildi.

Ondan sonra Almira tekrar Naza sarıldı ve tebrik etdi. Nazın bakışları Batuyla kesişince Batu yalandan göz yaşlarını silip" dayı oluyorum" dedi.

Naz ona gülüp açtığı kollarının arasına girdi. Batu" ilk ben evlendim ama " deyince ikisi de gülmeye başladı.

Lise dönemlerinde hep bu konu üzerinden şakalaşırdılar. Batu kendisinin evlenmeyeceğini söylerken Naz da kendisinin evleneceğini savunurdu.

Ve ilk Batu evlenip çocuk sahibi olmuştu. Hayatın neler getireceğini kimse tahmin edemez.

Onlar ayrıldıktan sonra Enes elini Nazın beline koyarak onu kendisine doğru çekip şakağını öptü ve " artık biz kalksak iyi olacak. Daha Emir abi ile de konuşmamız lazım" dedi.

Enes bu gece her kesle konuşup direk hazırlıklara başlamak istiyordu. Zamanları kısıtlıydı ve o Nazın içinde hiç bir şey ukte kalmasın istiyordu.

Baran ve diğerlerinin onayı ile birlikte evden çıkıp kendi evlerinin yolunu tutdular.

Naz Emir abisinin vereceği tepkiyi bildiği için sessizce yolun bitmesini bekliyordu.

Kısa süre içerisinde apartmana geldiklerinde içeri geçmiştiler. Naz ilk mutfağa giderek iki kahve yapıp salona götürdü.

Enes koltukta oturmuş başını koltuğun arkasına yaslamıştı.Gözleri kapalı bir şekilde yüzü tavana bakıyordu. Naz kahveleri sehpaya koyarak Enesin sol tarafında oturdu.

Enes gözlerini açıp Naza baktı sonra da kolunu omzuna atarak onu göğsüne yatırdı .

Derin bir nefes alıp" Nasıl söylemek istersin" diyerek bakışlarını kollarının arasına alığı kadına çevirdi.

Naz başını hafif kaldırarak çenesini Enesin göğsüne yasladı" bence yüz-yüze söyleyelim" Enes Nazın italyaya gitmek istediğini düşünüp hafif kaşlarını çatdı " güzelim ama ben yurtdışına çıkamam şimdi"