(Tamamlandı)
26 yıl önce karışan hayatlar.
Ailesinin göz bebeği Naz ve ailesini kabul etmeyen Almiranın hikayesi.
Arslanların prenses kızı Naz aslında Biolojik kızları değilse neler olur?
Peki güçlü savcı Naz Arslan bu gerçeği kabul edecek mi?
Al...
Sabah erkenden kalktım. Leyla yengeme mesaj atdım giyinmeme yardım etmesi için. Yengemin yardımları ile üstümü değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Murat abim hàla benimle arasına mesafe koyuyordu ve bu durum canımı çok sıkıyordu
Bu yüzden beni Mert abim aşağı indirdi. Mirza Ömer abi ve Mirhanı affetdim desemde hàla aramızda bir mesafe vardı. Bu bilerek yaptığım bir şey değildi. Sadece daha tam olarak affedememiştim
Salona inince her kes yemek masasında oturuyordu. Mert abim beni her zaman ki yerime kendi ve Murat abimin arasında oturtdu.
Kafamı kaldırıp Murat abime baktım o ise bütün dikkatini tabağına vermiş bana bakmıyordu. Sakin bir şekilde Abimin elini ellerimin arasına aldım.
" Abi Murathan kötü biri mi?" Bunu bütün ciddiyetimle sordum. Abim ilk başta şaşırdı sonra bana döndü " Naz abim bu da nereden çıktı?" Dedi.
Omuz silktim " kötü biri değilse niye karşı çıkıyorsun" çocuk gibi dudaklarımı büzüp sordum. Ne zaman Baran ve Miran abime böyle nazlansam işe yarardı.
Abim tamamen bana döndü " güzelim Öncelikle karşı çıkmak değil benimki,sadece Bilmiyorum ne senden nede Murathandan böyle bir şeyi beklemiyordum. O yüzden kabullenemiyorum."dedi
Bende abimin elini daha da sıkı tutdum." Abi bak ben mutlu olmak istiyorum ama sen böyle yaptıkca içimde hep bir burukluk olucak"
Abim de benim ellerimi sıktı " güzelim sen mutlu ol yeter bana" deyip alnımdan öptü. Bende abimin ellerini öptüm.
"Abi ilk günden beri yanımda hep sen varsın Baran abimler gitdiği zaman bile sen vardın bu yüzden beni bırakma tamam mı?"
Dolu gözlerle baktım abime oda bana sarıldı " olurmu öyle şey abim"
Bir kaç dakika süren duygusal anların sonunda yemeğimize döndük. Bende ilk günden beri yaptığım gibi bütün günümü abime anlatdım. Ama bu sefer diğer abilerim de dikkatle beni dinlemiştiler.
Mert abim konuşunca ona doğru döndüm " Abim hani sana aldığım kolye vardı ya" elim istemsiz boynuma gitdi.
Abim de bu haraketimle gülümsedi . Elini cebine atıp kolyemi çıkardı sonra kalkıp arkama geçti " verdiğin sözü tutmalısın değilmi güzelim " diyerek kolyeyi boynuma taktı.
Sonra da saçlarıma öpücük kondurup yerine oturdu. Sonra kahvaltı çockların tatlı atışmaları eşliğinde geçti.
Kahvaltıdan sonra Murat abim beni Arslan konağına götürecekti. Ama ben önce savcılığa gitmek istedim. Bu yüzden abim de karşı çıkmadı.
Savcılığa gelince yerime henüz savcı atanmadığını bu yüzden geçici bir savcı geldiğini öğrendim. Baş savcı ile konuştum.
Yürüyemesem de görevime devam etmek istiyordum. Baş savcı da bu konuda yardımcı oldu. İyileşince görevime geri dönecektim o zamana kadar da yerime geçici olarak başka bir savcı atanacaktı.
