6နှစ်ကြာပြီးနောက်~
ရှီလာတိုင်းပြည်ရဲ့ မြို့တံခါးမကြီးနှစ်ချပ်ပွင့်လာပြီးနောက် မြင်းစစ်သည်တစ်ယောက်ဟာ ရှီလာတိုင်းပြည်ရဲ့အလံကိုကိုင်ပြီး မြို့ထဲသို့ ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေသောမျက်နှာဖြင့် ဝင်လာလေသည်။
ထိုသူ၏နောက်တွင်တော့ စစ်ပွဲတွင် ရွတ်ရွတ်ချွံချွံ တိုက်ခိုက်ခဲ့သော ရှီလာတိုင်းပြည်၏စစ်သူကြီးနှင့် အရာရှိများ၊ ရဲမက်များနှင့် ရာချီသောသုံ့ပန်းများဟာ ရှီလာတိုင်းပြည်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်လာလေသည်။
တိုင်းသူပြည်သားတွေဟာလည်း လမ်းမပေါ်သို့ထွက်လာကြပြီး စစ်ပွဲတွင်အနိုင်ရခဲ့သော စစ်သူကြီးနှင့် ရဲမက်များအား ကောင်းချီးဩဘာများပေးနေကြလေသည်။
"စစ်သူကြီး သက်တော်ရာကျော်ရှည်ပါစေ~
ရှီလာတိုင်းပြည် အဓွန့်ရှည်တည်တံ့ပါစေ~"
"စစ်သူကြီး သက်တော်ရာကျော်ရှည်ပါစေ~
ရှီလာတိုင်းပြည် အဓွန့်ရှည်တည်တံ့ပါစေ~"
"စစ်သူကြီး သက်တော်ရာကျော်ရှည်ပါစေ~
ရှီလာတိုင်းပြည် အဓွန့်ရှည်တည်တံ့ပါစေ~"
ထိုအချိန် နန်းတော်ထဲရှိ အိမ်ရှေ့စံနန်းဆောင်တွင်တော့ အသက်20အရွယ်သို့ ရောက်လာပြီဖြစ်သော အိမ်ရှေ့စံလေးဟာ ငယ်စဉ်ကလို ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ ချစ်စရာကလေးလေးအသွင်ကနေ ချောမောခန့်ညားတဲ့ ဆက်ခံသူမင်းသားတစ်ယောက်အသွင်သို့ ပြောင်းလဲလို့လာလေပြီ။
သို့သော် ယခုအချိန်တွင်တော့ အိမ်ရှေ့စံဟာ သူ့ရဲ့အထိန်းတော်ကြီးနဲ့ စကားအချေအတင်ဖြစ်နေလေသည်။
"သွားပါမယ်ဆို"
"သွားလို့မရကြောင်းပါ မင်းသားငယ်"
"ဟီဆွန်းဟျောင်းပြန်လာပြီ သွားတွေ့မှာလို့"
"အရှင်မင်းသားရဲ့ခြေကျင်းဝတ်က ဒဏ်ရာကြောင့် သခင်လေးဟီဆွန်းက နန်းတော်တံခါးဝကိုမလာခဲ့ဖို့ရယ်၊ သူကိုယ်တိုင်နန်းဆောင်ကိုလာခဲ့မှာမလို့ စောင့်နေဖို့ရယ်ကို ခြေမြန်တော်စစ်သည်ပို့ပြီး မှာကြားထားကြောင်းပါ မင်းသားငယ်"
YOU ARE READING
Rewrite The Stars
Fanfictionငါတို့သုံးယောက် ဘယ်အချိန်ကစပြီးမှားနေခဲ့ကြတာလဲ~ အရင်အချိန်တွေကိုပြန်လိုချင်မိတယ်~ ဘာအပူအပင် ဘာအမုန်းတရားမှမရှိခဲ့တဲ့ ဟိုးအရင်အချိန်တွေကို ပြန်လိုချင်တယ်~
