''Seni kalpten götürecek kadar mı yaşlıyım?''
Dudakları alayla yukarı kıvrıldı. Önüne döndü. Güldüm. O kadar güldüm ki gözümden yaş geldi. Elimle kendimi serinletmek için rüzgar yapmaya başladım. Gerçekten rezil bir an olarak hafızamda yer edinecekt...
🌟 Gökten oy yağsa itiraz etmem haberiniz olsun. Hevesim kursağımda kalıyor. 🌟
💛 Keyifli okumalar 💛
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
[ Medya: Masallar diyarımız. <3 ]
🧁*🦁
Birkaç gündür kar serpiştiriyor fakat kuvvetli yağmadığı için şehri tamamen örtmüyordu. Cama vuran kar taneleri birkaç saniye içinde suya dönüşüyordu. Kışı sevdiğim söylenemezdi. Daha çok yaz insanı olduğumu söylerdim. Bıraksalar sonsuza kadar yaz mevsiminde kalabilirdim.
Dışarıyı izlemeye ara verip elimdeki kupayı lavaboya bıraktım. Çöpü dışarı çıkarmak için dış kapıya yöneldim. Kapıyı açtığım gibi yere düşen çiçekler istemeden kaşlarımın çatılmasına sebep oldu.
Bir haftadır her akşam çiçeklerle karşılaşıyordum. Nergis... Özellikle nergis gönderiyordu kim gönderiyorsa. Eğilip elime aldım. İlk defa üzerinde kart görünce heyecanlandığımı fark ettim. Arkasını çevirdim, tekrar önüne baktım. Boştu.
Halihazırda dolu olan vazonun içine, diğerlerinin yanına yerleştirdim elimdekileri de. Çiçekler çoğaldıkça eve yaydıkları koku da hoşuma gidiyordu bir yandan fakat yine de tedirgin bir hafta geçirmiştim. Fotoğrafını çekip Tolga'ya göndermeye karar verdim.
"007 Masal konuşuyor; endişelenmeli miyim?"
"Hala devam mı?"
"Maalesef. Sherlock Holmes'un ta kendisi olarak sen bulursun belki?"
"İstersen Arslan'a söyleyeyim. O bulsun. :)"
"Dalga geçme :))"
Sohbetten çıktım. Tolga'nın bilmesi iyi olmuştu. Bu konuda ne yapılabilirdi bilmiyordum. Arslan'ı da bir haftadır görmüyordum. Ne aramış ne de mesaj atmıştı. Onunla uğraşmayı içten içe özlemiştim. Parmaklarım tezgahta ritim tutarken kapı çaldı bu kez. Kapıyı açar açmaz Yağmur üstüme atlamıştı.
"Nasıl mutluyum anlatamam," dedi gülerek. Elimden tutup koltuklara sürükledi beni.
"Ne oldu? Melih amca terfi mi verdi?"
"Babam ve terfi? Keşke ama öyle bir şey değil."
"Koray mı?"
"Ya, hayır!"
"Çatlatmasana insanı Yağmur."
"Can! Can'ı aradım. Numarasını değişmemiş çok şaşırdım."
