City of Life, Love and Drama

Hoofdstuk 5

'Ik ga denk ik voor dit roze jurkje'. Ik draai een rondje voor de spiegel. 'It gives Lover'. Ivy is ook enthousiast over haar outfit. We gaan als Lover en Reputation. Alex heeft een hekel aan Taylor Swift muziek, dus gaat Emma in plaats van hem mee. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat ze jullie heeft geholpen' zegt ze elke keer. Ze gaat als Midnights, omdat haar meeste favoriete liedjes van dat album zijn. En ze noemt zichzelf elke dag 'Dubbel Fashionable', dus ze wil een outfit vinden die past bij Bejeweled. Noah is nog steeds in de war. Hij snapt helemaal niks van al die albums. 'Kan je niet gewoon iets normaals aandoen?' zei hij eerder vandaag. We hebben hem alle 3 met open mond aan staan kijken. Op dat moment wist hij al dat hij geen keus had en mee gesleurd zou worden in onze shopping marathon. Dit is al de 9e winkel, en hij heeft nog steeds niks gevonden. Terwijl wij al allemaal accessoires en onderdelen van onze outfit bij elkaar hebben. 'Kom op, zo moeilijk kan het niet zijn'. Ik loop naar hem toe, en kijk mee in de kledingrekken. 'Heb je dan echt geen enkel liedje van Taylor Swift dat je leuk vind?'. Zijn wangen worden rood. 'Ik ken alleen Shake it off'. Mijn god, hij gaat vanavond naar Taylor Swift en dat is het enige liedje dat hij kent? Er moet nog veel gedaan worden. Ik zoek met hem mee, en haal op een gegeven moment een lichtblauw glitterjasje uit het rek. 'Dit?'. Ik hou het omhoog. Hij begint te lachen. Dan ziet hij mijn gezicht. 'Je bent serieus?' vraagt hij. 'Tuurlijk! Het is toch leuk? Niet te heftig, wat mij betreft doe je er een wit T-shirt en een broek onder. Die heb je toch al'. Ik laat het prijskaartje zien. 'En hij is met 50% korting'. Ik haal het jasje van de hanger en reik het naar hem uit. Hij pakt het uit mijn hand, trekt het aan en loopt naar de spiegel. Vol verwachting kijk ik hem aan. 'Het is... niet zo erg als ik dacht'. Ik spring een gat in de lucht en ga naar hem toe. Ik geef hem een knuffel. Het duurt heel eventjes, maar dan slaat hij zijn armen ook om me heen. Ligt het aan mij, of is het opeens heel warm hier? Ik hoor een rats van een gordijn dat open gaat, en daar staat Ivy. Noah en ik maken ons snel los uit de knuffel. Mijn gezicht kleurt helemaal rood. Ivy staat ons met grote ogen aan te kijken. 'Uh- doe maar alsof je dat niet zag' zegt Noah. Ik kijk de andere kant op. Ivy draait zich weer om, en pakt haar tas die nog in het pashokje stond. Dan draait ze zich weer om, en kijkt naar ons 2. 'Is hier iets gebeurd?' zegt ze, alsof ze van niks af weet. Ik rol met mijn ogen en loop naar de kassa om alles af te rekenen. Ivy komt naast me staan. 'Heeft iemand hier een kleine crush?'. Ze lacht. 'Shh!' sis ik. 'Niet iedereen hoeft het te horen'.

We hebben net onze drankjes gehaald, en staan nu in de VIP box. We hebben echt geweldig zicht op het podium. Ik kan echt niet wachten. Voordat we gingen eten in het hotel zeiden we dat we heel moe waren, en toen hebben we ons snel klaargemaakt en zijn we gegaan. En hier staan we dan. Om ons heen word het onrustig. OMG, nu gaat het gebeuren! De lichten gaan uit, en we zien de grote klok op het scherm. Iedereen telt af, en bij 0 zien we haar. Taylor Swift. Daar staat ze, en ze begint te zingen. Wij zingen- of eigenlijk schreeuwen- mee. Dit word echt de avond van ons leven.

Onze stemmen zijn kapot. Toch staan we nog steeds te schreeuwen. Ze maakt net de buiging, met al haar dansers en achtergrondzangers. We juichen de longen uit onze lijf, en klappen zo hard dat ik mijn handen daarna helemaal voel tintelen. Het is ondertussen al 11 uur. Taylor rent het podium af na de show, op naar de backstage. Ze zwaait naar iedereen en kijkt dan naar ons. Ik zwaai, en ze zwaait terug en glimlacht. Wauw, wauw, wauw! Dan is het echt voorbij. Opeens voel ik ook hoe moe ik ben. We gaan de arena uit. Op de weg naar buiten koop ik nog een Eras Tour hoodie en een Tote bag bij het Merch kraampje. Eenmaal buiten huppelen Emma en Ivy vrolijk voor ons uit, terwijl ze Bejeweled zingen. Noah loopt naast me. Langzaam pakt hij mijn hand. Hij zegt niks. Het maanlicht schijnt over New York. Noah staat opeens stil. 'Is er iets?' vraag ik. Hij pakt mijn andere hand en kijkt me diep in mijn ogen aan. 'Ik moet je iets zeggen'. 'Uhh, jongens?' roept Ivy. We kijken haar kant op. Daar staan Emma en Ivy, voor de ingang van het hotel, in een stevige greep van 2 docenten. Shit, we zijn erbij