Siren | KazuScara -Ara Verildi-

🌊 1.3 🌊

-Pazartesi-

Ben ne yapacağım bilemiyorum... Duygularım artık o kadar ağır gelmeye başladı ki... Kalbimi söküp atmak istiyorum. Hiç bir duygu hissetmek istemiyorum. Ne aşık olmak istiyorum ne birisinden nefret etmek istiyorum. Duygularımdan arınmak istiyorum. Bir kalbe sahip olmamayı diliyorum...

İlk defa duygularımı bir deftere yazıyorum. İnternette bunun iyi geldiğini okumuştum. Genelde yaşadığım herşeyi birine anlatırdım ama bu farklı... Kime Scara'nın bir Siren olduğunu, Childe'ı öldürdüğünü ve benim ona aşık olduğumu anlatabilirdim ki? Kim bana inanırdı?

Bugün kendimi kaybetmiştim. Havuzda bana ne oldu bilmiyorum ama bir anda patlamıştım. Bir anda Scara'ya herşeyi bildiğimi haykırmıştım. Beni sakinleştirip açıklamaya yapmaya çalışmıştı ama onu dinlememiştim. Dinlemek istememiştim. Beni tuzağa çekmek için birşeyler geveleyeceğini düşünmüştüm. O yüzden aslında dinlemek istesemde onu dinlememiştim. Kalbime teslim olmadan ordan, o havuzdan kaçmıştım.

Sınıfa uğramadan, çantamı ve diğer eşyalarımı almadan doğruca okuldan çıkıp evime gelmiştim. Yolda ki insanlar ıslak okul formamı gördüklerinde bana garip gözlerle bakmışlardı, bazılarıda yanıma gelip benimle konuşmaya çalışmıştı. Yüzlerine bile bakmamıştım. Eve geldiğim gibide kendimi yatağa attım. Şimdide bunları yazıyorum.

Pişmanım, hemde çok pişmanım. Kalbim onu dinlemeyip kaçtığım için benden nefret ediyor, ağrıyor, canımı acıtıyor. Tomo öldüğünde bile bu kadar acı çekmemiştim... Aşk böyle birşey mi? Ona gitmediğim sürece bu acı devam mı edecekti? İşkence mi çekecektim?

Elimde olsa kalbimi dinleyip ona giderdim ama Childe'ın ailesinin ne kadar kötü durumda olduğuna gözlerimle tanık olmuştum. Onları bu şekilde gördükten sonra oğullarının katili ile nasıl aşk yaşayabilirdim ki?

Kapı çalıyor... Galiba Xiao geldi. Baksam iyi olacak.

-Salı-

İyi değilim. Kesinlikle iyi değilim. Her dakika, her saniye duygularım beni delirtiyor. Ne yapacağım ben? Bu duygular ile nasıl mücadele edeceğim? Nasıl onları dizginleyeceğim?

Bugün de okula gitmedim. Gitmek istemiyorum. Scara'yı görmek istemiyorum. Eğer görürsem duygularımı daha fazla bastıramazdım çünkü gerçekten ona gitmek istiyorum artık. Onu dinlemediğim için gerçekten pişmanım... Belki bir umut Childe'ı öldürmediğini söylerdi. Benim yanlış gördüğü söylerdi. Tabi bunun sadece bir istek olduğunun farkındaydım.

Kanlı canlı görmüştüm onu. Bununla ilgili nasıl bir açıklama yapabilirdi ki artık? Yapmadım dese bile bunun bir yalan olacağını biliyordum ve bu beni ona gitmeye ikna etmezdi.

Bugün okuldan sonra Xiao tekrar gelmişti. Yanında Heizou ve Venti'de vardı. Beni merak ettikleri için gelmişlerdi. Onlara herşeyi anlatabileceğimi söylemişlerdi... Anlatmak istiyorum, gerçekten anlatmak istiyorum. Asla aşık olmamam gereken birine aşık olduğumu ve çıkmaza girdiğimi anlatmak istiyorum. Beynimin ve kalbimin verdiği savaşı anlatmak istiyorum. Bu savaşın beni nasıl yiyip bitirdiğini, yorduğunu, delirttiğini... Herşeyi anlatmak istiyordum ama yapamıyordum. Öylece şıkısıp kalmıştım. En yakın arkadaşlarıma bile içinde sıkışıp kaldığım bu durumu anlatamıyordum. Bu saçma, bana acı vermekten başka hiç bir yararı olmayan bu duygular ile kendim mücadele etmek zorundaydım.

Gerçekten artık bu duygulardan kurtulmak istiyorum. Yeter ki bu duygulardan kurtulayım başka birşey istemiyorum. Bu duygulardan nasıl kurtulacağımda fark etmez. Sadece kurtulmak istiyorum. Şu an ölmek bile bu duyguların acısını çekmekten daha cazip geliyor...