Siren | KazuScara -Ara Verildi-

🫧 Başlangıç 🌊

İlk olarak buraya başlama tarihinizi alalım →

Ayrıca Biomda Serinin Playlisti var, playlisti açarak da kitabı okuyabilirsiniz :))

Bugün hava biraz kasvetliydi. Siyah yağmur bulutları mavi gökyüzünü kapatmış, yeryüzünün o tüm görkemiyle parlayan güneşi görmesini engelliyordu. Rüzgar tüm şiddeti ile beyaz saçlarımı savuruyordu. Rüzgardan dolayı bir anda bütün bedenim titredi. Üstümdeki siyah, üzerinde akçaağaç yaprakları olan hırkama daha çok sarıldım. İlkbaharın ortasındaydık ama bugün hava kış mevsimi kadar soğuktu. Bu küresel ısınma artık cidden beni korkutuyordu.

Adımlarımı daha fazla hızlandırdım. Hemen okula varıp ısınmak istiyordum. Hava o kadar soğuktu ki kalorifer yaksalar yeridir.

Okulun bahçesind girecekken omuzlarımda bir ağırlık hissetmem ile birlikte arkama döndüm.

"GÜNAYDIN KA ZU HA!"

Heizou yine çocuksu neşeli ile yanıma gelmişti. Sabahın sekizinde ve böyle bir havada nasıl bu kadar enerjik olabiliyordu bu çocuk? Ben şu an yerde uykusuzluktan sürünmemek için zor duruyordum.

"Sanada günaydın Heizou."

Heizou'ya minik bir gülümseme sundum oda dişlerini göstererek sırıttı. Ondan sonra sınıfa çıkana kadar konuşmadık. Benim gerçekten fazlasıyla uykum vardı ve hemen sınıfa gidip en azından hoca gelene kadar uyumak istiyordum.

Şanslıydık ki sınıfımız en alt kattaydı. Merdiven çıkma derdimiz yoktu. Sınıfa girdik ve cam kenarındaki biraz ortalarda kalan sırama geçtim, yanıma da Heizou geçti. Çantamı sıraya taktıktan sonra hırkamın şapkasını kafama geçirdim ve yüzümü sıraya gömdüm.

"Kazuha akşam yine mi uyuyamadın?"

Sesin ince ve nazik tanısından konuşanın Venti olduğunu anladım. Başımı biraz kaldırdım ve ön sıramda oturan Venti ve Xiao'a baktım. Venti sıranın üstünde oturuyordu, bir bacağına kendisine çekmiş elma suyunu içiyordu. Xiao ise biraz arkasını dönmüş, sol kolunu benim sırama koymuştu.

"Evet ama şu an 5 dakika uyusam yeter bana."

"Bence bir psikoloğa gitmelisin, gece sesler duyuyorum demiştin değil mi?"

Xiao'u onaylamak için başımı salladım. Evet gece sesler duyuyordum ama bu öyle beni korkutan tıkırtı sesleri ya da ayak sesleri değildi. Kime ait olduğunu bilmediğim güzel bir sesin mırıltısıydı. O ses garip bir şekilde huzurluydu ama tırsmıyorda değildim. Garip yanı ise ses dışardan değilde kafamın içinden geliyor gibiydi.

"Bilmiyorum, belki gitmeliyim. Delirmek istemiyorum."

"Bence psikologlug bir durumun yok."

Heizou hemen çantasından bir kitap çıkardı ve bildiğiniz atar bir şekilde sıraya koydu.

"Yine mi efsane kitabı?"

Başımı sıradan tamamen kaldırmıştım ve elimi yumruk yaparak yanağıma yaslamıştım.

"Evet yine efsane ve efsaneler gerçektir!"

"TDK'dan efsane'nin kelime anlamına bir bak istersen Heizou."

Heizou omuz silkti.

"Yine de bu gerçek değiller demek olmuyor Xiaocum. Hem dün ben bu kitaba 1.000 mora verdim."

"1.000 MORA MI?"

Heizou hariç üçümüz aynı anda konuşmuştuk.

"Ağır enayisin Heizou."

Venti konuştuktan sonra elma suyunu son damlasına kadar içmeye devam etti.

"Ama limanın ordan bir eskiciden aldım ve baksanıza kitap çok eski, içindede antik dilden bir sürü yazı var. Bence gerçektir."