"ဗျူဟာကိုသားတို့အိမ်မှာ ခေါ်ထား
ပေးတာ သားကိုရောသားမိဘတွေ
ကိုပါအန်တီအရမ်းကျေးဇူးတင်တယ်။
အဲဒီကောင်လေးကလေ သူစိတ်
မကြည်ရင်နည်းနည်းဂျစ်တိုက်တတ်
လို့ သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်တဲ့ သားနဲ့
သားဘုန်းတို့ကပဲနည်းနည်းသည်းခံ
ပေးနော်။ သူငယ်ချင်းအချင်းချင်း သက်သက်မဲ့ဗိုလ်ကျ အနိုင်ကျင့်တာ
မျိုးတော့ သူမလုပ်ပါဘူး။သားဘုန်း
ကတော့အဲ့ကောင်လေးအကြောင်းကို
သိပြီးသား။တစ်ကယ်လို့အဲ့ကောင်လေး အရမ်းဆိုးနေလို့ဗိုလ်ကျပြီးပြောမရ
တာတွေဘာတွေရှိရင်တော့အန်တီ့ကို
အားမနာပဲ လာပြော ကြားလားသား
။အန်တီဆုံးမပေးမယ်။အန်တီဖြင့်
သားမှာ သားဘုန်းကလွဲပြီး အပေါင်း
အသင်းသူငယ်ချင်း သိပ်မရှိလို့ အခုဘယ်လိုတောင်ဝမ်းသာမိမှန်း
မသိဘူးကွယ်"
တစ်ကယ်ကို စိတ်ထဲဘယ်လိုဖြစ်သွား
မှန်းမသိဘဲ အန်တီ့ဆီကမေတ္တာဓါတ်ကို ပေါင်းကူးရရှိလိုက်သလိုပင်။
မျက်နှာက ပြုံးနေပေမယ့် မျက်ရည်
တွေဝဲချင်တာကိုထိန်းရင်းပြောနေတဲ့
အန်တီက သူ့သား သူငယ်ချင်းအသစ်
တစ်ယောက်ရတာကို လွန်စွာပင်ပီတီ
ဖြစ်ပြီးကြည်နူးနေပုံကသူ့ကိုလာ
ရိုက်ခတ်သည်။
"ကျွန်တော်လည်းစကားနည်းလို့
ကျွန်တော့်မှာလည်း သူငယ်ချင်းသိပ်
မရှိပါဘူး။ကျွန်တော်က ပြန်ပြီး
ကျေးဇူးတင်ရမှာ။ဗျူဟာကအန်တီ
ကျွန်တော့်ကိုမှာထားစရာမလိုအောင်
နေတတ်ပါတယ်။ဘော်ဒါပီသပြီး သူ့သူငယ်ချင်းတွေဆိုရင်ဘာအခက်ခဲ
ပဲရှိရှိအမြဲကူလဲကူညီတတ်တယ်"
ထပ်ဆင့်အပြုံးတွေဝေနေတဲ့အန်တီနီလာ။
" မင်းသူငယ်ချင်း ဆေးရုံကဆင်း
လို့ရတဲ့အခါ သားဘုန်းနဲ့အိမ်ကိုလာ
ခဲ့နော်။သားတို့ကို အန်တီထမင်း
ဖိတ်ကျွေးချင်လို့"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်တို့ကရပါတယ်။
အန်တီသာ အိမ်မှာပြန်ပြီးနားလိုက်အုံး
နော်။ဒီမှာကျွန်တော်နဲ့ဘုန်းပြည့် ရှိနေ
မယ် အန်တီညနေလောက်မှ ပြန်လာခဲ့
လို့ရတယ်"
" ကျေးဇူးပါပဲကွယ်။အန်တီသွားပြီ
နော်သားလေး ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း
ဂရုစိုက်အုံး"
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
Chapter-28
Start from the beginning
