အပိုင်း(၅၃)

Start from the beginning
                                    

ထိုအနေအထားက သူဇာအတွက် ခံရခက်သလို အရမ်းလည်းကောင်းသည်။

လီးတချောင်းလုံး၏ ပြည့်ပြည့်ဝဝအရသာကို စပ်ပတ်မှတစ်ဆင့်ခံစားသိရှိသည်။

"အင့်........အင့်........အင်"

"ဖတ်......ဖတ်....ဖလတ်......ဖလတ်"

"ကောင်းရဲ့လား.......သူဇာ.....မောင်..လိုးပေးနေတာ"

"အရမ်း......အ...ရမ်း.......ကောင်း...တယ်....မောင်"

"ရော့......အင့်.......အင့်.....ကြိုက်...လား"

"ကြိုက်..တယ်....ကြိုက်တယ်........အရမ်းကြိုက်တယ်.......ဟင့်........ဟင့်"

ကိုမျိုးလွင် ရဲ့ဝှေးစေ့နှစ်လုံးက စပ်ပတ်ရှိ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေဆီ လာလာဆောင့်နေသေးသည်။

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကိုယ်လုံးလေးကိုမချီကာ အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်အနီးက နံရံဆီခေါ်လာခဲ့သည်။

လိုးလည်းလိုးလျက် အနေအထားနဲ့ပင်။

သူဇာကလည်း အလိုးခံနေရင်းပဲ ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် အပြင်လောကကြီး၏ မည်းမှောင်တိတ်ဆိတ်မှုကို သိရှိနေသည်။

ထိုစဉ် ကောင်းကင်ယံ ပြတင်းပေါက်ဆီမှ မီးရှူး မီးပန်းများ ပျံ့လွင့်လာသည်။

"မောင်.....ခဏရပ်အုံး.....ဟိုးမှာကြည့်....မီးပန်းတွေ"

"သူဇာရယ်...နာရီကိုကြည့်အုံး......မနက်၁၂နာရီထိုးနေပြီလေ.....နှစ်သစ်ကူးပြီပေါ့"

"ဟင်.....ဟုတ်သားပဲ"

သူဇာ အလိုးခံနေရတော့ အချိန်တွေကုန်ဆုံးနေမှန်း သတိမထားမိ။

ဒါဆို နှစ်သစ်ကို သူမက ချစ်ရတဲ့အမျိုးသားနဲ့ အလိုးခံနေရင်း ကြိုဆိုနေတာပဲ။

သူမ တောင်တောင်အီအီ အကြာကြီးတွေးနေချိန်မရ။

ကိုမျိုးလွင်က လိုးနေရင်း အရှိန်မသတ်။

လီးက စပ်ပတ်ဆီ ထပ်ဝင်လာတော့ သူမစိတ်တွေက အခု ပစ္စပ္ပုန် အလိုးခံနေတဲ့အချိန်ဆီ ပြန်ရောက်လာသည်။

သူမလက်နှစ်ဖက် ကိုမျိုးလွင် လည်ပင်းပေါ် သိုင်းဖက်လျက်။

သူမခေါင်းက ကိုမျိုးလွင် ပုခုံးပေါ် မှေးတင်ထားသည်။

သူမ စပ်ပတ်တွေဆီက အရည်တွေ တတောက်တောက် စိမ့်ထွက်နေသည့်အပြင် ကျဉ်တက်လာမှုကို စတင်ခံစားသိလိုက်သည်။

"မောင်....သူဇာပြီးတော့မယ် ထင်တယ်။"

"အင်း.....မောင်လည်း ပြီးတော့မယ်။"

"အတူတူပြီးကြမလား။"

"အင်း"

"ဖတ်........ဖတ်.......ဖတ်.......ဖတ်"

"အ.......ဟင့်......ဟ........ဟင့်.........ဟင့်"

"အ........အ.......အား.........အား........အား"

ကိုမျိုးလွင် လီးချောင်းတစ်ခုလုံး စိမ့်တက်လာကာ သုတ်ရည်တွေအကုန်ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် သူဇာလည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ကာ ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ဆီရောက်သွားသည်။

"ဟူး.........ဟူး........ဟား"

"အင့်.........အင့်.........ဟင့်"

"ကောင်းလိုက်တာကွာ.......အရမ်းချစ်တယ်....သူဇာရယ်"

"သူဇာလည်း အရမ်းချစ်တယ်မောင်"

ကိုမျိုးလွင် က ဒီအနေအထားအတိုင်းပင် ကုတင်ပေါ်ဆီ ပြန်လည်ပွေ့ချီလာသည်။

ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ မဟန်နိုင်တော့။

နှစ်ယောက်စလုံး ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချလိုက်သည်။

သူဇာက ကိုမျိုးလွင်၏ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးပေါ် သူမခေါင်းပေါ် မှီအုံးကာ အိပ်စက် အပန်းဖြေနေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး၏ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်တွင်လည်း ချွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေသည်။

နှစ်သစ်ကို သူမ အချစ်တွေနဲ့ စကြိုဆိုလိုက်သည်။

ဒါက ကောင်းတဲ့နိမိတ်လား။ မကောင်းတဲ့ နိမိတ်လား သူမ မသိ။

ဟိုး.....အရှည်ကြီးကိုလည်း သူမ မတွေးလိုပြီ။

ဖြစ်သမျှ အကောင်း လို့သာ မှတ်ယူလိုက်တော့မည်။

အပေးအယူဆန်သောချစ်ခြင်းWhere stories live. Discover now