Duvarın Ardındakiler

Yaşam ve Ölüm Arasında

Merhaba canlar nasılsınız bakalım

Bölüm şarkıları

Demons-Imagine Dragons
lovely-Billie Eilish ve Khalid
Bored- Billie Eilish
Wake Me Up- Avicii

İyi Okumalar💜

"Bugün 6 kişi yeniden doğdu, fakat 1 kişi o mavi gözlere bakarken kendi benliğini öldürdü."

2032

Hayat neydi bize? Ne katardı bir gün? Hal olur muydu? Herkesin ilacı zaman mıydı? Hayır, bu sadece insanları avutmak için bir yalandı. Hiçbir şeyin ilacı zaman olamazdı. Zaman mahvederdi her şeyi, yok ederdi. Belki en azından bu kimsesizler için öyle bir şeydi.

"Part-time eleman aranıyor" yazan dükkanlardan bir tanesine daha girdiğimde, soğuk kış ayazının aksine, buradaki klima 2 saniyede olsa içimi ısıtmıştı. "Selam abi, ben iş için gelmiştim."
Adam beni süzdü, gözleri üzerimdeki yırtık kıyafet ve yüzümdeki kirlerde oyalandı bir süre.

"Yok, ben eleman bulmuştum. Sökmeyi unuttum sadece."

O an adamın beni sadece görünüşümden almadığını biliyordum, ama bir şey demeden o dükkandan çıktım. Bugün bu semteki 13. dükkandı belki, ama bu da kabul etmemişti beni. Allah kahretsin, soğuktan donacaktık. Dilenmek istemiyordum. Belediye kaldığımız çadırlara bile el koymuştu. Herkes ölmemiz için çabalarken, inatla nefes alıyorduk.

Önümdeki boş teneke kutuyu hırsla tekmelediğimde, boş kutu yuvarlanarak siyah deri ayakkabılara sahip birinin önünde durdu.

"Bu ne hırs, delikanlı? Sakin ol."

Kafamı adamın kıyafetlerinden yüzüne doğru kaldırdığımda ilk dikkatimi çeken sarı renkli saçları oldu.

"Kusura bakmayın, biraz sinirli bir günümdeydim de."

"Nerede çalışıyorsun?" dedi adam, beni süzerek. O an, diğer herkes gibi bana tepkili yaklaşacağını düşündüm.

"İşsizim ben, ama ne iş olsa yaparım."

"Bak, ne diyeceğim: Benim çalıştığım bir yer var, bir robot merkezi. Eşyaları denetleyecek bir eleman gerekiyor."

Adamın üzerindeki kıyafetleri gözlerimi kaçırma gereği duymadan süzdüm.

"Baya para var olmalı, üzerindekiler ucuz mala benzemiyor."