ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်ရသူမှာသဘာ၀လွန်စွမ်းအား‌ေတွရှိနေတယ်

Ch-71

  လုဝမ်ရွှယ်သည်မိမိ၏စကားများကိုလေးလေးနက်နက်နားထောင်ကာ သူ၏မျက်နှာအားလက်ဖြင့်အုပ်၍သူ၏ခေါင်းမှာ တဖြည်းဖြည်းငုံ့သွားခဲ့သည်။

  ငါ့စကားတွေကြောင့် သူအပြစ်ရှိစိတ်ခံစားသွားရတာလား။

  "အထင်မလွဲပါနဲ့။ကျွန်မကရှင့်ကိုအပြစ်တင်ဖို့လုပ်နေတာမဟုတ်ပါဘူး။ဘာလို့လဲဆိုတော့ဒါတွေကရှင်နဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူးလေ....အာ မဟုတ်ပါဘူး။အဲ့ဒါတွေကရှင်နဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူးဆိုတာမဟုတ်ပါဘူး....လွဲပြီး....အိုင်းယား။ကျွန်မတို့လုပ်ကြမယ့်အကြောင်းလုပ်ထုံးလုပ်နည်းကို ကျွန်မရှင့်ကိုရှင်းပြပါ့မယ်။ဘာတွေလုပ်ကြမှာလဲဆိုတော့ ကျွန်မကရှင့်ရဲ့ဝိညာဉ်ကိုကျွန်မကိုယ်ထဲဝင်ခွင့်ပြုမှာပါ။ကျွန်မတို့ဝိညာဉ်တွေကိုယ်တစ်ခုတည်းဆက်သွယ်လိုက်မိတာနဲ့ ကျွန်မကရှင့်အတွေးတွေထဲဝင်လို့ရသွားပြီ။ဒီအခြေအနေတွေအောက်မှာ ရှင့်အတိတ်ကိုရှင်ပြန်တွေးနေသရွေ့ ကျွန်မလည်းတူညီတဲ့အရာကိုတွေ့ကြုံနိုင်သွားလိမ့်မယ်။ဒါပေမယ့်သတိကပ်ထားပြီး မလိမ်ပါနဲ့။သေးငယ်တဲ့အသေးစိတ်တစ်ခုချင်းစီတိုင်းက ကျွန်မရဲ့ဝေဖန်ပိုင်းခြားမှုကိုသက်ရောက်နိုင်လိမ့်မယ်။ရှင်နားလည်လား"

  လုဝမ်ရွှယ်သည် ခေါင်းငြိမ့်ကာသူ၏သဘောတူညီချက်အား ပြသလာသည်။

  မိမိသည် ရင်းနှီးသောခုံပေါ်တွင်လှဲရန် လှည့်ထွက်လိုက်သည်။သို့သော်ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပင် မိမိ၏ရှုဝေ့ရှန်နှင့်မှတ်ဉာဏ်များမှာခုန်ထွက်လာပြီး မိမိစိတ်အားရှုပ်ထွေးသွားစေသည်။မိမိသည်ကိုယ့်အောက်ရှိကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်သာ လှဲချလိုက်တော့သည်။

  အဘွားမုန့်သည်အံ့အားသင့်သွားသည်။

  "ဘာမှားလို့လဲ"

  သူမသည်လက်ထဲရှိဓားအားသွေးနေသည်။

  မိမိသည်ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသောခေါင်းအားပွတ်ကာ ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။

  "ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး...အဲ့ဒါ...ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး"

  ထို့နောက်မိမိသည် အဘွားမုန့်၏လက်ထဲရှိဓားအား စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။