အပေးအယူဆန်သောချစ်ခြင်း

အပိုင်း(၁၇)

သူဇာအာခေါင်ထိ ကိုမျိုးလွင်လီးချောင်းကဝင်လာသည်။

လုပ်နေကျ မဟုတ်သဖြင့် သူဇာ တံတွေးတွေနဲ့ သီးသွားသည်။

"အဟွတ်.......ဟွတ်.......ဟွတ်"

"သူဇာရယ် မောင့်ကို အဲလောက်ထိ လုပ်ပေးစရာမလိုပါဘူးကွယ်"

ကိုမျိုးလွင် အားနာနာနဲ့ ပြောရှာသည်။

သို့သော် သူဇာ လက်မလျော့။

နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ငုံပြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် မြိုကြည့်ကြည့်သည်။

ကိုမျိုးလွင်ကတော့ တိမ်တွေပေါ်လွင့်နေပြီ။

သူ့လီးက သူဇာအာခံတွင်းနွေးနွေးထဲမှာရောက်နေသည်မဟုတ်ပါလား။

ဒစ်ဖျားက သူဇာ ရဲ့ လည်ချောင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်ထိမိပြီး ရလာတဲ့ အာရုံခံစားမှုက နတ်စည်းစိမ်အလားပင်။

သူဇာ နည်းနည်းနင်သလို ထပ်ဖြစ်ပေမဲ့ လုပ်တတ်သွားသည်။

" သူဇာ....သူဇာ.....တော်လိုက်တော့"

"ဒီလိုဆက်လုပ်နေရင် မောင်ပြီးသွားလိမ့်မယ်"

"ဟ.........အ......အ........ဟား"

ကိုမျိုးလွင်က လီးကို ပါးစပ်ကနေ ထုတ်ဖို့လုပ်ပေမဲ့ သူဇာက အထုတ်မခံ။

ကျားရဲမလေးလို ကိုယ်မိတဲ့သားကောင်ကို ခဲထားသလို မလွှတ်ပေးပေ။

သူဇာ စုပ်ရင်း စုပ်ရင်း ခဏကြာတော့ ကိုမျိုးလွင် ပြီးတော့မည်။

"အား......အ........အား"

ကိုမျိုးလွင် မထိန်းနိုင်တော့ သုတ်ရည်တွေ သူဇာ ပါးစပ်ထဲ အကုန်ပန်းထည့်မိသွားသည်။

သူဇာပါးစပ်ထဲ ညှီစို့စို့၊ ချွဲကျိကျိ သုတ်ရည်ပူပူတွေ အပြည့်ဝင်ရောက်သည်။

"သူဇာရေ.......အားနာလိုက်တာ.....ဘေစင်သွားပြီး ထွေးထုတ်လိုက်မလား"

သူဇာ ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။

ကိုမျိုးလွင်၏သုတ်ရည်တွေအားလုံးကို မျိုချလိုက်သည်။

ပြီးရင် လက်ကျန်သုတ်ရည်တွေ ကပ်နေသည့် ကိုမျိုးလွင်လီးကိုပါ မက်မက်စက်စက်လျက်နေသည်။

သကြားလုံးပြားလေးကို လျက်နေသလိုပင်။

ကိုမျိုးလွင်က ကိုယ့်လီးကို အသေအချာလျက်နေသော သူဇာကို ကြည့်ကာ အချစ်စိတ်တွေ ဆထက်တပိုး တိုးပွားလာသည်။

သူဇာက မင်းထက်သုတ်ရည်ကိုပင် မမျိုဖူးပေ။

မင်းထက်လီးကို blow job လုပ်ပေးဖူးပေမဲ့ ပြီးခါးနီး အပြင်မှာပဲ ပြီးလိုက်တာများသည်။

အခုမှသာ ထူးထူးဆန်းဆန်း သုတ်ရည်ကို ပထမဆုံးမြိုချဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

ဝင်လာစက ညှီစို့စို့၊ ငန်ကျိကျိ ဖြစ်နေပေမဲ့ ကိုယ့်ချစ်တဲ့သူရဲ့ အသွေးအသားဟု တွေးမိလိုက်တော့ ရွံစရာဟု မမြင်တော့ပေ။

ကိုမျိုးလွင်က အခု ကောင်းလည်း ကောင်းနေသည်။ အားနာစိတ်လည်း ဖြစ်နေသည်။

"ကောင်းလိုက်တာ သူဇာရယ်"

သူဇာ ဘာမှပြန်မပြော။ ခပ်ပြုံးပြုံးလေးသာ လုပ်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင် အသည်းယားလာကာ သူဇာကို ကုတင်ပေါ် ပြန်ပစ်တင်လိုက်သည်။

ဒီတစ်ခေါက် သူ့အလှည့်မလား။

သူဇာကို သူမ မရောက်ဖူးတဲ့ ကမ္ဘာသစ်ဆီ ခေါ်ပြရမည်။