De zon giet mijn hoofd vol met plannen
Mijn ogen zijn verzadigd van zien
Mijn oren suizen van gesprekken
Mijn brein is mijn benen voorbij gehold
Mijn hart nog beurs slaakt een zucht en klaagt:
Bij wie kan ik me neerleggen
Wie helpt met het pellen van mijn schillen?
Wie aanschouwt mijn verzameling
En maakt goud van de stilte?
Bij wie zindert de lucht?
Als de wereld stil wordt en het sediment bezinkt
Vallen mijn ogen dicht en vertrek ik
naar de plek waar mijn hart geboren is
Waar de puzzel zichzelf legt en mijn nieuwsgierige lijf te gast is
Tussen de lampionnen ontwaar ik haar
Haar melodie resoneert op de frequentie van mijn puurste ik
Puur als regen en vers gevallen blad
Hoewel ze weer vertrekt aan het einde van het feest
Weet ik nu vast aan haar blik dat we al samen zijn geweest
JE LEEST
Naar binnen
PoetryGedichten over verlangen, worsteling en mooie momenten. Van lief tot grimmig tot humoristisch. Een zoektocht naar identiteit en authenticiteit. Read Entry for some English translations.
