hoofdstuk 12

2 0 0
                                    


Terwijl Finn zich haastte door de gangen van het ziekenhuis, zijn gedachten volledig gericht op zijn werk, werd hij plotseling aangesproken door een van zijn collega's. Ze hield een dossier vast, haar gezicht helder van opwinding en hoop."Finn, we hebben iets gevonden wat zou kunnen helpen," zei ze met een glimlach, terwijl ze het dossier naar hem uitreikte.Finn pakte het dossier aan en begon snel de informatie door te nemen. Zijn hart begon sneller te kloppen toen hij de details tot zich liet doordringen. Het was een nieuw medicijn, een experimentele behandeling die mogelijk effectief kon zijn tegen de effecten van de giftige stof."Is dit echt?" vroeg Finn, zijn stem trillend van opwinding en hoop.Zijn collega knikte enthousiast. "Ja, we hebben de resultaten van de eerste tests gezien en het ziet er veelbelovend uit. We moeten het nog verder onderzoeken en testen, maar het zou een doorbraak kunnen zijn."Een golf van opluchting overspoelde Finn terwijl hij de informatie in het dossier tot zich liet doordringen. Misschien was er toch hoop, misschien kon hij iets doen om de slachtoffers te helpen en verdere tragedie te voorkomen.Hij keek op naar zijn collega, zijn ogen glinsterend van vastberadenheid. "Laten we dit meteen in gang zetten. We hebben geen tijd te verliezen," zei hij vastbesloten.Met hernieuwde energie en hoop begon Finn samen met zijn collega's aan de taak om de nieuwe behandeling uit te rollen. Hij wist dat de weg naar herstel lang en moeilijk zou zijn, maar met dit nieuwe lichtpuntje aan de horizon voelde hij zich vastberaden om door te zetten, om te vechten voor een betere toekomst voor degenen die hij diende. En met die gedachte in zijn achterhoofd begon hij aan een nieuwe fase van de strijd, vastbesloten om alles te doen wat nodig was om hoop te brengen te midden van de duisternis.

Samen SterkerWhere stories live. Discover now