Samen Sterker

Hoofdstuk 9

Finn's hart sloeg een slag over toen hij de oproep naar de kinderafdeling met spoed hoorde. Zijn maag draaide zich om van de angst terwijl hij zich afvroeg wat er kon zijn gebeurd. Hij rende door de gangen, zijn gedachten racend terwijl hij bad dat Sofia veilig zou zijn.Toen hij de kinderafdeling bereikte, zag hij een groep verpleegsters en artsen zich haasten rond een brancard. Zijn hart stond stil toen hij Sofia herkende, bleek en roerloos op de brancard, omringd door medisch personeel dat koortsachtig probeerde haar te stabiliseren.Zijn adem stokte in zijn keel terwijl hij naar haar toe rende, zijn hart bonzend van angst. "Wat is er gebeurd? Is ze oké?" vroeg hij, zijn stem trillend van emotie.Een van de verpleegsters keek hem bezorgd aan terwijl ze hem probeerde gerust te stellen. "We weten het nog niet, dokter. Ze werd plotseling onwel en we hebben haar met spoed naar hier gebracht. We zijn bezig met het uitvoeren van tests om te achterhalen wat er aan de hand is."Finn voelde een golf van wanhoop over zich heen spoelen terwijl hij toekeek hoe Sofia werd omringd door machines en medisch personeel, haar kleine gestalte verloren te midden van de chaos. Hij voelde zich machteloos, zijn geest overspoeld door angstige gedachten.Maar zelfs te midden van zijn eigen angst, wist Finn dat hij sterk moest blijven voor Sofia. Hij legde een hand op haar voorhoofd, zijn hart brekend bij het zien van haar bleke gezichtje. "Kom op, schatje. Je kunt dit," fluisterde hij zachtjes, zijn stem vol liefde en hoop.Terwijl hij daar stond, zijn dochtertje in nood, wist Finn dat hij alles zou doen wat nodig was om haar te redden. Hij bad dat ze sterk genoeg zou zijn om deze beproeving te doorstaan, vastbesloten om haar te beschermen tegen elke bedreiging die op haar pad kwam. En met die vastberadenheid in zijn hart wachtte hij angstig op nieuws over haar toestand, wetende dat hun toekomst onzeker was, maar vastberaden om te vechten voor hun leven.