VİRAN

On Altıncı Bölüm

Düşünüyordu.Hep mi böyle olacak,diye... Yaşayacağım herşeyi yaşadım artık mutlu olma zamanı diye düşünürken ömrü boyunca en mutlu olduğu bir an yine acılarla bezenmiş yada bezenecekti.İsyan edemiyordu ama neden diye her gün kendi kendine soruyordu,Viran. Neden benim hayatım da normal insanlar gibi değil, neden mutlu olduğum dakikaların sonu hep acı ile bitiyor , diye sormaktan kendini alamıyordu.

Bu an da onlardan biriydi ,Viran için. Gelinliğini giymiş ,sevdiği adamla evleneceği gün hayat ona bir kez daha bitmedi,dedi. Yaşayacakların da ,çekeceğin acılarda bitmedi , demişti bir kez daha.

"Baba ! Dur ,Ne yapıyorsun? İndir o silahı!" Atilla Bey hiç duymamışçasına kızına hiç bakmamış ve gözlerini Viran'dan çekmemişti.

İlyada'nın konuşmasıyla gerçekliğe dönmüştü,Viran.

"Bab-"

"KES!Bana baba deme! Ben senin baban değilim!"

Duyduklarıyla büyükçe yutkundu ,Viran.Bunu biliyordu ama yıllarca bu adama baba demiş ve buna alışmıştı.Halbuki babalık namına bir şey görmemişti ,bu adamdan.Tam tersi Allah'ın her günü ya hakaret işitmişti yada dayak yemişti.Ama yine de baba demekten kendini alamıyordu.

"Tamam ,demiyorum. Ama o silahı bırak lütfen!"

Giray tetikte bekliyor ve Atilla Yıldırım'ın silahından çıkabilecek kurşunun Viran'ı bulmaması için üstün çaba sarfediyordu. Çünkü karısı arkasında durmuyor ,öne çıkmak için çabalıyordu.

"Bırakırım ama seni vurup ,öldüğünden emin olduktan sonra ..."

Giray ,Viran ,İlyada ve Atilla Yıldırım konuşurlarken Ömer de Salondaki misafirleri hayati tehlikeleri olmasın diye oradan uzaklaştırmaya çalışıyordu.Ayla Hanım ve Demir Bey'i ikna etmekte ne kadar zorlansa da kendisinin tekrardan onların yanına gideceğini söyleyerek oradan uzaklaştırmıştı.

Polisi aramışlardı ,umuyordu ki polis gelinceye kadar bir kaza çıkmazdı.

Herkesin çıktığını görünce tekrardan Girayların yanına dönmüştü. Ortam bıraktığından daha gergindi ve artık sesler yükselmeye başlamıştı.

Giray düğününü basan ve karısını öldüreceğini rahat bir şekilde dillendiren bu adamın gırtlağına çökmemek için zor duruyordu.Ama durmalıydı .Çünkü tek bir yanlış hareketi önce kendisinin sonra da buradaki herkesin canına mal olabilirdi. Oyüzden daha sakin ve ılımlı yaklaşmaya çalıştı.

"Bak böyle hiçbir yere varamazsın. Birini öldürmek sandığın kadar basit değil ve sonuçları hiç tahmin edemeyeceğin kadar ağır olur."

Giray'ın söyledikleri Atilla Bey'i zerre etkilememişti ama yine de cevap vermeden de duramadı.

"İşin sonunu düşünen kim! Bu piç yüzünden benim ailem dağıldı! Varlığı zarardan başka hiçbirşey getirmedi."

Adamın karısına küfretmesi hiç hoşuna gitmedi,Giray'ın.

"Düzgün konuş! Viran'ın ne suçu var? Karına ,oğluna o mu dedi git kötü insan ol ,kötülük yap ,diye! Senin karın yaşadığı kötülüğün acısını kendi kanından ,canından olan kızından çıkarttı. Oğlunda sizin yaptıklarınız yüzünden psikolojisi nasıl bozulduysa ruh hastası bir manyağa dönüştü ve kendi öz kardeşine yapmadığı işkence kalmadı. Siz tek suçu doğmak olan bir insanı tabi ona da suç denirse kötü bellediniz hepiniz."

"Eğer o hiç olmasaydı ..."

"Bu Viran'ın elindemiydi ki onu suçluyorsun ?"

Giray'ın söyledikleriyle köşeye sıkışmış gibi kalmıştı,Atilla Yıldırım.Bocalamıştı ama bu onun daha çok öfkelenmesine neden oldu.İndirdiği namluyu tekrardan Viran'ın üstüne tuttu. Aynı anda Giray da Viran'ın önüne geçti.