Met jou (Mitthy/Bankzitters)

Samen

Pov Milo:
Ik word wakker door mijn wekker. Gadver weer een kantoor dag. Helemaal geen zin in. Wel zin om de jongens te zien maar geen zin om sociaal te doen en te verstoppen hoe het echt met me gaat. Ik loop chagrijnig naar beneden en check mijn telefoon. Een appje van Matthy.

Matthy:
Hey maatje! Raoul wou dat ik even naar een paar winkels ging om spullen te halen voor opnames in de toekomst. Wil je mee? Want dan pik ik je zo op! We hoeven helemaal niet meer naar kantoor als we spullen gaan halen want we hebben geen opnamens vandaag.

Ik glimlach, komt dat even goed uit! Ik reageer snel en Mat zegt dat hij er over 20 minuutjes is. Snel klaar maken dan maar. Ik ben blij dat ik niet naar kantoor hoef maar vooral blij dat ik de hele dag met Matthy kan zijn. Hij is mijn beste vriend en hij is de gene waar ik altijd terecht kan.

Ik poets mijn tanden, spring onder de douche, droog me af en doe wat kleren aan. Ik doe wat in mijn haar en loop dan weer naar beneden. Ik ontbijt niet, dat gaat me toch niet lukken. Ik ben een jaartje geleden hersteld van een eetstoornis maar het gaat weer slecht. Met die eetstoornis kwam toen ook een hoop andere elende met mijn mentale gezondheid. Ik ben bang dat het weer terug komt. Over 5 minuutjes is Mat er. Ik ga even scrollen op mijn telefoon.

Ik hoor de bel. Ik ben blij dat Mat er is en ren nog net niet naar de voordeur. Ik doe open en Mat geeft me gelijk een knuffel. "Hey maatje!" Zegt hij blij! Ik lach en reageer terug "Hoi hoi, kom even binnen!" Na de knuffel loop ik naar binnen en Matthy volgt. Matthy is hier vaak. Het ging tijdens die eetstoornis een tijdje heel slecht met me en toen was hij hier bijna dagelijks. Dat heeft erg geholpen. Helaas gaat het nu toch weer slechter.

Ik wil Mat wat te drinken aan bieden maar hij heeft zijn weg naar mijn koelkast al gevonden. "Wat wil jij drinken Miel?" Vraagt hij lachend, wetende dat hij hier te gast is. Ik lach ook. "Doe maar een colaatje dan" Matthy schenkt voor ons beide drinken in terwijl ik lachend toe kijk. "Je doet wel alsof je hier woont hè" Matthy kijkt even op en lacht. "Ja laat mij, ik woon hier gewoon half." Zegt hij met een grappig stemmetje en hij pakt onze drankjes en loopt ermee naar de tafel.

We kletsen een tijdje voordat we in mijn auto stappen. Eenmaal in de auto zetten we zachtjes de radio aan. "Welke winkel moeten we eerst?" Vraag ik. "We moeten naar een bouw winkel voor planken. Die hebben we nodig in een chalange volgende week" Ik knik. Na een tijdje rijden zijn we bij onze eerste bestemming. We lopen naar binnen. "Oh kijk daar staan de planken!" Zeg ik. Mat en ik lopen er naar toe. Mat pakt zijn lijstje erbij en pakt alles wat er staat. "Ja ik heb ze allemaal, we hebben er zo veel nodig!" Zegt hij en hij geeft mij wat planken aan om te tillen. Na het afrekenen lopen we richting de uitgang. "Godver het regend" Zegt Mat. Ik lach en we trekken samen een sprintje naar de auto. We gooien de planken achter in en gaan snel zelf zitten. Even is het stil. Ik kijk richting Mat die helemaal doorweekt is door de regen, hij ziet er best schattig uit. Mat kijkt mij aan en zo kijken we elkaar heel even aan. Dan schieten we beide in de lach. "We zijn helemaal doorweekt" Lacht Matthy. Ik zet de warme lucht in mijn auto aan. "Even warm worden voordat ik ga rijden" Mat doet zijn handen dicht bij de warme lucht en ik doe hetzelfde. Na een tijdje moet ik toch echt gaan rijden, we moeten nog heel wat winkels af. Ik doe mijn handen aan het stuur en begin met rijden. Matthy doet de radio weer aan en we doen een mini karaoke.

Op die manier gaan we nog heel wat winkels af. Het is erg gezellig, maar dat is het altijd als ik met Matthy ben. Ik voel me altijd veilig bij hem. Geen idee waarom, maar het voelt warm en fijn. Na dat we langs de laatste winkel zijn geweest kijkt Mat me even aan. "Nou, dat ging sneller dan verwacht! Het is nog maar net middag!" Zegt hij. We hebben alles inderdaad snel gedaan. Mat gaat verder met praten, "Zullen we even ergens gaan lunchen?" Vraagt hij en hij glimlacht lief naar me. Ik schrik een beetje. Lunchen? Moet ik dat nou wel doen. Ik heb moeite met eten en Mat weet dat maar ik heb gelogen dat het nu weer beter ging. Ik heb niet ontbeten dus lunch eten kan wel toch? Ik neem gewoon een salade ofzo, dat kan ik echt wel. "Ja tuurlijk, gezellig!'

We lopen een tuincentrum in, hier hebben ze ook een klein schattig restaurantje volgens Mat. "We moeten eerst een klein stukje door het tuincentrum lopen, daar verderop is het restaurantje!" Ik loop naast Mat en bekijk wat ze hier allemaal hebben. Ik kom niet vaak in dit soort winkels. Ik kom amper buiten. Er zijn hier niet veel mensen en het is best rustgevend. Ik raak toch een beetje in paniek. Wat als het eten niet lukt. Wat zou Mat ervan vinden als hij ziet dat het weer heel slecht gaat. Word hij boos? Teleurgesteld? Ik weet het niet...

Ik verdrink een beetje in mijn gedachten en ik denk dat ik onbewust aan het trillen was want ineens voel ik dat Matthy mijn hand vast pakt. "Hey Miel, rustig aan, wat is er?" Zegt hij zorgzaam. Ik schrik wakker uit mijn gedachten. "Oh niks, sorry hahaha!" Zeg ik zo geloof waardig mogelijk. Hij kijkt me bezorgt aan maar hij vraagt gelukkig niet verder. Wel blijft hij mijn hand vasthouden terwijl we lopen en streelt hij met zijn duim mijn hand. Hij heeft wel door dat er iets aan de hand is maar hij weet ook dat ik daar nu niet over wil praten. Waarschijnlijk krijg ik in de auto wel vragen.

We gaan zitten aan een tafeltje. Matthy kijkt me even aan, hij lijkt nogsteeds bezorgd. Ik ben nog heel gestrest maar dat kan hij niet zien... toch? Zou hij het door hebben. Ik raak weer een beetje in paniek maar probeer het te verstoppen. Zonder succes blijkbaar. Matthy legt zijn hand op mijn hand en kijkt me zorgzaam aan. "Het is oké hè. Als je liever niet in het openbaar wil eten snap ik dat!" Ik ben verbaast. Alsof hij mijn gedachtes kan lezen. Hij kent me iets te goed, maar dat is juist fijn. Ik geef hem een knikje, "Bedankt Mat. Neem jij maar wat te eten hier, ik ga zo thuis wel wat eten." Zeg ik dankbaar. Maar hij lijkt niet tevreden. Zou hij doorhebben dat ik lieg? "Milo, vind je het oké als ik even met je mee ga naar huis?" Vraagt hij. Godver hij heeft me door. Ik wil geen nee zeggen. Ik vind het heel fijn als hij er is. Maar ik wil niet eten. Ik twijfel even maar zeg dan toch ja.

Matthy heeft net zijn eten op. Hij heeft meerdere keren gevraagd of ik het wel oké vind dat hij hier nog eet maar ik vind het helemaal niet erg. Het is hier best gezellig. Matthy betaald zijn eten en dan lopen we terug naar de auto. Éénmaal in de auto kijkt Matthy me aan. Ik kan geen emoties van zijn gezicht lezen tot dat er een glimlachje ontstaat. Ik glimlach terug en breek dan oogcontact om de auto te starten. Ik begin met rijden en we beginnen te praten, maar niet over het feit dat ik niet wou eten. Hij heeft door dat ik daar nu niet over wil praten. Hij heeft alles door, altijd.

Heyy!
Dit is mijn eerste verhaal. Ik probeer veel te schrijven maar dat kan met school nog lastig worden.
Doeiii! :D